Željeznički transport je sve brži, a danas u mnogim državama nudi dobitnu kombinaciju brzine i pogodnosti.
Od osamdesetih godina uložene su stotine milijardi eura u nove brze željeznice velikog kapaciteta, mahom širom Azije i Evrope. Sve je počelo u Japanu i Francuskoj, no tokom posljednje dekade neprikosnoveni lider postala je Kina.
Ta je država izgradila mrežu novih pruga dugu 38 hiljada kilometara, koja dolazi gotovo do svakog dijela zemlje. Španija, Njemačka, Italija, Belgija i Velika Britanija šire evropsku mrežu koja bi, kako se očekuje, trebalo da bude ‘zaokružena’ do 2030. godine.
Prije tri godine, prvu brzu željeznicu dobila je i Afrika, a uvođenje brzih ruta danas je stvarnost i u SAD, Rusiji, Indiji, Tajlandu, Južnoj Koreji, Saudijskoj Arabiji ili na Tajvanu.
Tragom tih informacija, CNN je istraživao gdje se danas može putovati najbržim vozovima na planeti.
Šangajski maglev, Kina (431 km/h)
Osim što je najbrži, Šangajski maglev je i jedini voz na planeti koji za kretanje, umjesto pruge, koristi magnetnu silu (Maglev = Magnetic levitation).
Saobraća na 30 kilometara dugoj relaciji od Pudong aerodroma do centra Šangaja i tu distancu prelazi za nevjerovatnih sedam i po minuta.
“Fuxing”, Kina (350 km/h)
Kineska serija “Fuxing” vozova koji mogu primiti do 1.200 putnika, poznata je po tome što u komercijalne svrhe razvija brzinu do 350 kilometara na sat. No, tokom testnih vožnji utvrđeno je kako voz može ići i do 420 kilometara na sat.
Trenutno prevozi putnike na osam relacija širom Kine, a njegovi su vagoni opremljeni najsavremenijim sadržajima – od smart kabina sve do at-seat entertainment sadržaja.
ICE 3, Njemačka (330 km/h)
Za potrebe Dojče bana, Simens je 1999. godine proizveo prvi model ICE 3 brzog voza. Najbrži među njima, koji dostiže 330 kilometara na čas, prevozi putnike od Kelna do Frankfurta.
Njegovom pojavom, vožnja između dva grada je sa dotadašnja dva i po sata skraćena na svega 62 minuta.
TGV, Francuska (320 km/h)
Francuski brzi vozovi (TGV) u trendu su još od početka osamdesetih, a već duže su prisutni i na međunarodnim linijama.
Na pojedinim dionicama u okviru komercijalnog transporta, TGV danas dostiže brzinu od 320 kilometara na čas, a veliki uspjeh francuskih brzih željeznica nije ostao nezapažen. TGV tehnologiju do danas su prodali u niz država, među kojima su naročito doprinijeli razvoju brzih željeznica u Italiji, SAD i Africi.
JR E5, Japan (320 km/h)
Japan je brze vozove uveo još šezdesetih i bio je globalni lider u razvoju i konstantnoj modernizaciji tog koncepta. Danas njihov ‘metak’ E5, koji saobraća od Tokija do Šin-Aomorija razvija brzinu do 320 kilometara na čas i pritom prevozi 739 putnika.
Japanci se na tome ne zaustavljaju – trenutno rade na vozu koji bi mogao u komercijalnom saobraćaju dostizati brzinu od 400 kilometara na sat.
“Al Boraq”, Maroko (320 km/h)
Prvi i za sada jedini brzi voz u Africi saobraća od 2018. godine od Tangera do Kazablanke. “Al Boraq” razvija brzinu od 320 kilometara na čas, no tokom testne vožnje dostigao je i 357.
Riječ je samo o početku velikog željezničkog projekta u afričkoj državi, koja planira gradnju brze pruge dugačke čak 1.500 kilometara.
