Za Pavlovića je potpuno očekivano da su predsjednici crnogorskih opština otišli u Beograd i podnijeli izvještaje u Skupštini Srbije. Stiče se utisak da je to bio rezervni plan: ako se Crna Gora ne uspije baciti na koljena ekonomskim, političkim i bezbjednosnim radnjama sadašnje vlasti, da se ide u secesionističke projekte.
“Te opštine su onda već u protekle dvije godine, ako ne i duže, ekonomski, finansijski, ideološki, politički, kroz izborne procese i uz ogromnu podršku Crkve Srbije, odnosno uz ogromnu vjersku podršku i taj ogrtač zajedništva, ustvari pripremane da imaju neku ulogu crnogorske verzije Republike Srpske”, kazao je Pavlović.
Na cijeloj teritoriji Crne Gore, kako ocjenjuje, intenzivno dvije godine postoji svojevrsna produkcija konstruisane istorije, mitologizovanih ili, kako je kazao, potpuno izmišljenih kulturnih tekovina i tradicija.
“Svaki od ovih elemenata, uz obilatu pomoć crkve, nudi se stanovništvu kao neka istina koja je do sada bila zapletana i sakrivena o tome ko su oni i šta su i kuda treba da idu i ta istina svoju izvornost nalazi u Srbiji. To je politički inducirana i vjerski, od strane Crkve Srbije, sankcionisana izvornost koja pomaže da se kreira jedna atmosfera koja će da sve nas u regionu puno košta”, ističe profesor.
U takvom procesu Crna Gora se pretvara u ono što je davnašnji san srpskih nacionalista, a to je da je Crna Gora samo toponim i ništa više, zaključio je Pavlović.
