U državama sa bogatom demokratskom tradicijom izbori su praznik demokratije, analiza postojećeg BILANSA uspjeha i neuspjeha, kvaliteta života i bezbjednosti građana i ponuda novih PROGRAMA koji se takmiče za bolji i kvalitetniji život građana.
Na izborima se polažu računi - i generacijama predaka i aktuelnim građanima i nudi perspektiva za potomstvo. Izbori su samo epizoda uspjeha u procesu ostvarenja vizije razvoja jedne države.
Bez vizije izbori su manipulativna estrada u kome se često nudi NOVO a loše, drukčije a slabije, savremeno a tuđekonkretnim uslovima.
Vašarište taštine
Izborni i postizborni ambijent na crnogorskoj političkoj sceni je endemski primjer suprotan svim civilizacijskim tekovinama parlamentarne demokratije. Vašarište taštine i sukoba najnižih moralni poriva u odsudnoj borbi za plijen na političke pozicije.
Likovanje nad izbornom pobjedom - prevarom; čiji je „mamac“ za manipulaciju birača bio uspješniji, čije su riječi- „amebe“ bile efikasnije u pridobijanju političkog plijena za nova bogaćenja. Time se iscrpljuje njihova politička vizija za uspješan razvoj Crne Gore.
Ne postoje izbori, ni u jednoj državi Evrope, u kojima je antidržavna politika postala legitimni učesnik u izbornom sistemu, kao što je DF u Crnoj Gori.
Destrukcija crnogorskog istorijskog temelja
Politički program DF-a ne nudi bolji put za ostvarenje vizije razvoja slobodne, savremene, euroatlantske, sekularne i građanske države Crne Gore sa utemeljenim identitetom u entitetskom nasljeđu njenog milenijumskog državotvornog trajanja.
Oni nude subverzivnu rušilačku destrukciju crnogorskog istorijskog temelja, nudi podaničku viziju građanima Crne Gore koja se oslanja na procentu dijela „zombiranih“ i robotizovanih birača.
Politički program DF-a nudi građanima Crne Gore slobodu u ropstvu pod svetosavskim inkvizitorima i nacistima „srpskog sveta“.
Postojanje antidržavnog programa DF-a na crnogorskoj političkoj sceni je i najveći krivac što je jedna politička opcija bila toliko dugo dominantna na političkoj sceni.
Novonastala postizborna politička većina je zarobljenaantidržavnim programom DF-a i propagandnom simfonijom „srpskog sveta“ i svetosavlja. Ona se ne bavi strateškim političkim i ekonomskim pitanjima u korist građana Crne Gore, za njihov kvalitetniji život u bezbjednom političkom ambijentu.
Oni dižu galamu oko manje bitnih dešavanja, šalju lopove da hvataju „lopove“, potpisuju antidržavne ugovore sa SPC, razaraju Svete Simbole crnogorskog trajanja. Ignorišu državne simbole Crne Gore.
Iz svih dijelova crnogorskog kulturnog i duhovnog bića čupa se armatura crnogorske tradicije, sa ciljem stvaranja privida o nemogućnosti samoodrživosti crnogorske države. Umjesto meritokratskog kriterija mjesta u kadrovskim strukturama zauzimaju subverzivni kadrovi namijenjeni da neutrališu represivni i imuni sistem države.
Novoj većini odgovara sistem anomije
Novonastala politička većina - iz nužde, ne bavi se strateškim pitanjima života građana i jačanja opšte bezbjednosti države.
Inflacija je preko 20%, nezaposlenost enormna, u represivne i imune sisteme države se instaliraju oportunističke bakterije koje poput lomehuzovih buba čine sistem bušnim i neotpornim.
Ne postoji namjera da se reorganizuje državni sistem pravnog reda i vladavine prava, u kome neće biti moguća kriminalna aktivnost. Novoj većini odgovara sistem anomije u komekleptokratija može postati, čak, i oznaka za mentalitet. Na djelu je politikantska tutnjava niskih strasti koja ne samo da kontaminira jezgro crnogorskog identitetskog bića, već stvara propagandnu maglu koja kod građana treba da stvori privid da se nešto novo stvara.
Oni još ne vide da je to novo - mnogo gore!
Poseban primjer politikantske akrobatike predstavlja stvaranje koalicija među strankama pobjedničke većine sa dijametralno suprotnim partijskim programima.
Antidržavni politički činilac oko DF-a pokušava da se nametne kao noseći oslonac i onim partijama koje imaju dobre namjere - žele da Crna Gora postane bolje mjesto za život svih građana. Da se stvori podnošljiv ambijent u kome će slobodan i zadovoljan građanin značiti da će biti slobodan i zadovoljan i Crnogorac, Srbin, Albanac, Bošnjak, Hrvat.. I da sudbina nijednog građanina neće zavisiti od ikonara bilo čijih inkvizitora i bilo čijih plaćenika na štetu države Crne Gore.
Kratkovidost politikantskih kalkulanata
U toj stvarnosti postizbornog političkog „parenja“ na crnogorskoj sceni je previše primitivizma, strasti, iracionalnog zatamnjenog, osionog… a nema ni traga od jezgrovnih vrijednosti crnogorskog: Čojstva i Junaštva, Čovječnosti i Čestitosti.
Nažalost, tu mentalnu kolektivnu vertikalu crnogorskog trajanja nije dosljedno njegovala ni afirmisala ni prethodna politička nomenklatura. Inače, ne bi se desilo da u takvom moralnom ambijentu izraste politički korov u liku DF-a, čijim će se čupanjem iz bića crnogorskog oštetiti i zdravo tkivo.
Na djelu je iracionalna kratkovidost politikantskih kalkulanata, spremnih da žrtvuju 40% glasačkog (suverenističkog) tijela crnogorskog, u korist oko 15%, većinom prevarenih glasača, za antidržavnu opciju u Crnoj Gori.
Za takve, izborni uspjeh se mjeri šibicarskom logikom plijena – „zgrabi i bježi“. Jedan dio političkih aktera u tzv. pobjedničkom taboru, već dvije godine ne može da shvati da je manipulacija kolektivnom sviješću od strane anticrnogorskih manipulativnih centara, izvan Crne Gore, bolnija i opasnija od fizičkog nasilja. Ona na bezbolan način isključuje zdrav razum i istorijsko pamćenje a građanina pretvara programiranog robota - u stvar.
Umjesto „ isključenog“ istorijskog pamćenja, SPC i ideolozi „srpskog sveta“ stvaraju i nameću crne političke mitove, tipa Načrtanija, Meoranduma i tezu o tzv. „nerešenom srpskom pitanju u Crnoj Gori“.
Patriote Crne Gore da se ujedine
Na djelu je propagandno „pozorište maski“ i preobraćenja crnogorske svijesti u svijest „srpskog sveta“. Istorijski primjer ideološkog halucionog pozorišta maski je bila Podgorička skupština.
Tada je izmanipulisana svijest velikosrpske uobrazilje zatamnila pravo lice crnogorskog postanja. Vrijeme je da se iskreni patriote Crne Gore ujedine i nastave demokratski politički pluralizam sa ponudom i realizacijom najboljih programa za ostvarenje vizije njenog savremenog razvoja.
Vizija slobodne i građanske savremene crnogorske države ne može se ostvariti sa svetosavskim etnofiletizmom i fašisoidnim velikosrpskim nacionalizmom koga u Crnoj Gori zastupa antidržavna politička opcija oko DF-a.
Ova opcija je Trojanski konj u političkom biću Crne Gore koji može jednog dana poslužiti za neku novu „specijalnu vojnu operaciju“ velikosrpskih fanatika u zaštiti i ujedinjenju „srpskog sveta“ na jugozapadnom Balkanu.
Prije toga pokušaće se popisnim inžinjeringom i propagandnim aktivnostima „proizvesti“ u Crnoj Gori što više Srba, koji bi poslužili kao opravdanje za nečasne radnje velikosrpske državne hegemonije prema Crnoj Gori.
