Njegovo ime ostaje upamćeno i vezano za uspon i uspjehe titogradske Budućnosti na jugoslovenskoj sceni, pogotovo tokom šezdesetih godina prošlog vijeka. Tada je bio prvotimac i jedan od najboljih igrača tima Božidara Dedovića i generacije ,,plavo-bijelih“, koja je 16. maja 1965. igrača finale Kupa Jugoslavije, protiv zagrebačkog Dinama. To je bio jedan od dva nastupa Budućnosti u meču za trofej nacionalnog kupa u SFRJ.
Kao prvi trener, titogradski tim vodio je 1990. godine, u jednom od posljednjih izdanja šampionata SFRJ, tada jedne od najjačih liga kontinenta. Prethodno, bio je dio stručnog štaba.
Podgorička Budućnost se objavom na društvenim mrežama oprostila od Ćerića.
"Kao fudbaler Budućnosti je igrao istorijsko finale Kupa SFR Jugoslavije 1965. godine protiv Dinama iz Zagreba na Marakani i sanjao je prvi veliki trofej sa “plavima”, uticao je na razvoj fudbala u tadašnjem Titogradu, bio pravi reprezent grada i kluba.
Kao trener pionira je stvorio generaciju u kojoj su bili Željko Petrović, Branko Brnović, Miodrag Radulović, Srdan Dmitrović, Miodrag Božović, Anto Drobnjak, Dragoje Leković… učio ih je šta je fudbal i život.
Doveo ih je do prvog tima, trenirao kao prvotimce i usmjerio na pravi put, a mnogi iz te generacije koji su danas treneri su zahvalni čika Ganu.
Gano Ćerić nas je napustio u 79. godini života! Posljednji pozdrav, veliki čovječe! – stoji u saopštenju Budućnosti.
Brojni prvotimci i velikani crnogoskog fudbala, Ćerića pamte kao pravednog, karakternog mentora posvećenog Budućnosti – a oni stariji navijači titogradskog kluba i kao izuzetnog igrača.
