Kratak ali bolan proces političkog avanturizma, oličen u nedomaćinskom odnosu prema državnim finansijama, ali i temeljnom sistemu vrijednosti crnogorskog društva, ostavio je narušene ekonomske vrijednosti, najveći rast cijena u ovom dijelu Evrope, ozbiljno ugrožene finansije lokalnih samouprava, produbljivanje jaza između bogatih i siromašnih i totalno obezvrjeđivanje novca.
Krajnji rezultat je nepostojanje razvojnih projekata, zaustavljen razvoj sjevera, loša spoljna politika i značajno ugrožen multietnički karakter crnogorskog društva.
Partije sa evropskim predznakom, koje su Evropu iskoristile kao marketinški trik, ideološkim eksperimentisanjem sada sebe predstavljaju kao opcije sa izraženim emotivno-socijalnim karakterom kojim bi trebalo građane ubijediti da je neosnovana ambicija u pocijepanim patikama dovoljna da upravljate brodom koji ne znate voziti.
Kako je Crna Gora bila zaleđena u osvetničkom osvježenju, tako je od skora počelo crnogorsko proljeće koje je razagnalo izmaglicu neizvjesnosti i pokazalo na jedini pravi put - put građanskog društva, sa evropskom perspektivom.
Besmislica politika koje okupljaju samo jednu ili dio nacionalnih grupacija ogoljena je brže nego što su njeni tvorci i mislili, pa je baš iz najjužnije crnogorske opštine poručeno: Bože dragi, koji sve upravljaš, provedri mi više Gore Crne! Provedrilo je u Ulcinju, nastavilo se u Budvi i Andrijevici, a nastaviće se uPodgorici, Gusinju, Šavniku, Mojkovcu... Do posljednjeg milimetra crnogorske zemlje, razići će se hladni oblaci svježine koji su državu građana zarobili u okovima namjere da bezvrijednim novcem kupuju sjutrašnjicu koja će, kao i novac, biti bezvrijedna i neizvjesna.
Ostalo je još puno posla pred nama. Odgovornost za našu perspektivu više ne leži u globalnim dešavanjima već u građaninu koji želi da živi u državi u kojoj vladaju odgovornost, posvećenost i vladavina prava.
Čvrste institucije mogu biti izgrađene jedino na temeljima na kojima počiva crnogorska državnost: multietničko, građansko društvo i antifašizam, prijateljski odnos prema regionu, sa jasnim zadatkom da Crna Gora mora biti nosilac regionalnog razvoja.
Takvu perspektivu građanima ne mogu ponuditi "vukovi u jagnjećoj koži", čiju namjeru su građani već prozreli. Najveći izazov političkih prilika biće konačni fokus partija aktuelne vlasti na interes građana i konačni pristup Evropskoj uniji. To bi, u konačnom, značilo distanciranje od političkih interesa Beograda i kraj postojanja određenih političkih grupacija.
Zato budućnost leži u građanskim političkim partijama koje su tačka na namjeri da se Crna Gora dalje urušava.
