On smatra su protesti, pored toga što su ukazali na krhkost vlasti, istakli i zaostavštinu prošlih vremena, mehanizme razbijanja, kupovine i kontrole društveno-ekonomske situacije,”na kojima vlast uspješno opstaje više od dvije decenije”.
“Ključni problem neuspjeha pobune, odnosno izostanka šireg socijalnog konsenzusa sa kojim bi i ukupni studentski zahtjevi dobili neophodni socijalni značaj, ne vidim u vladajućim strukturama društva i neiskustvu tih mladih ljudi, nego u opstrukciji i nesolidarnosti prevashodno najvećeg dijela medija, nezavisnih intelektualaca, ukupne opozicije i univerzitetskih profesora”, rekao je Radojičić agenciji MINA.
Prema njegovim riječima, pisanje medija u predvečerje protesta o političkim članstvima studentskih predstavnika stvorilo je negativnu atmosferu kod onog dijela nezadovoljnih građana koji nemaju snagu organizovane grupe.
“Koji su spremni da iskažu svoje nezadovoljstvo, ali isto tako i još spremniji, poučeni prethodnim brojnim iskustvima, da odustanu i prepuste se sveopštoj društvenoj letargičnosti. To je najveći problem savremene Crne Gore”, pojasnio je Radojičić.
On je naveo da je čitava opozicija zahtjevala od studenata nemoguće - nasilno rušenje vlasti.
Radojičić je ocijenio da je nemoguće očekivati da studenti učine nešto što sama opozicija “nije kadra 20 godina”.
To, kako je precizirao, ukazuje na zaključak dobro poznat svim građanima.
“Oni koji stvarno žele promjene ne mogu ih izvesti upravo zbog svojih zvaničnih predstavnika i institucija koje su zarobili. Ovdje se prevashodno ne misli samo na političke predstavnike, već i na gotovo sve zvanične djelatnike crnogorske javnosti”, kazao je Radojičić.
Potencijalna snaga promjena, kako je ocijenio, koja je još statička, u struktutama je vlasti, u njenim “sitnijim birokratama, što je paradoks”.
“Danas praktično imamo političke neistomišljenike koji su interesno okupljeni van svog glavnog ideološkog diskursa i koji preko svoje partije–države ostvaruju svoja prava dajući joj tako puni građanski legitimitet”, kazao je Radojičić.
On smatra da su sitne privilegije i ustupci opoziciono nastrojenim građanima od strane vlasti, često samo u vidu zaposlenja, razorile nekada homogeno opoziciono tijelo i “do kraja otupile potencijalnu subverzivnu oštricu mogućih promjena”.
“Ovom situacijom stvoren je prirodan prostor, neophodan za stvaranje novog političkog tijela koje će se bitno razlikovati od svih prethodnih partija i udruženja. Samo tako se može generisati rasparčana i rasuta građanska energija“, pojasnio je Radojičić.
Prema njegovim riječima, studentskom pobunom je napravljen najznačajniji korak ka promjenama i neće se dugo čekati na slične poteze.
