Ako vam je ovaj naslov neprikladan, moram reći da sam htio da iskoristim onaj ,,Mačje je*alište“ od Basare, koji možda i bolje opisuje političku scenu u Crnoj Gori, kojim je on opisao srpsku političku scenu. Ali i ovaj govori o stručnim i etičkim profilima raznih „lidera“ i ,,liderčića“, „apostola“ i „eksperata“.
Da li smo već, tiho i bez borbe, postali ,,srpski svet“ ili možda kusur u pogađanju između zapadnog demokratskog multi-kulti i multi-etno svijeta, čija je vodeća ideologija i religija laissez-faire, a ikona moneta i ruskog namjesnika u Srbiji i Putinove lutke na koncu?
Ne, ne fantaziram, činjenice govore same za sebe. Dekadentna klerofašistička litijaška revolucija, koja nas je izbacila iz svih kolosijeka, i koja je na vlast dovela neviđene šibicare i klerikalce, sljedbenike kolaborantskog i fašisoidnog pokreta iz Drugog svjetskog rata, izvedena je uz svesrdnu pomoć i ushićenje diplomata zapadne Quinte. Kao, nijesu znali, nijesu bili obaviješteni? Sve su oni znali i bili obavješteniji od nas, čak su i prije nas znali da se priprema puč.
Eh kvinta, kvinta - loša vam je finta. U zanosu svemoći i sebe ste izdriblali, što ste shvatili tek izbijanjem rata u Ukrajini. Po čemu je to Milo nepogodan, a Vučić pogodan, da nije Milova korupcija veća i bestijalnija od Vučićeve? Da nije naša krhka i nespretna novonastala demokratija lošija od Vučićeve diktature, koju provodi pomoću neustavne samovolje predsjednika, karikaturalno bezlične i bezvlasne premijerke i parlamenta bez opozicije. Da nije njegova stranka SNS demokratskija i evropskija od Milove DPS, da nijesu veće medijske slobode? Zašto njega čuvate pred izbore, iako je odbio sankcije Rusiji, a njegove razbojničke kohorte organizuju bučne demonstracije podrške Putinu. Ne samo u Srbiji nego i u Crnoj Gori.
Pomoću svoga arlekinski trivijalnog piona Abazovića i njegove bestidno preletačke strančice, koja ima samo tri mandata u Skupštini, natjerujete nas da nama vladaju smiješne demokratske i reformske većine čijih 13 do 14 mandata čine samo nepunih 32 odsto od proste većine od 41 poslanika ili 16 odsto od ukupnog broja poslanika.
A procrnogorske suverenističke i građanske stranke treba poput navijačica u američkom fudbalu da bodre i podržavaju ovu bizarnu „pogodnu“ elitu bez prava učešća njihovih članova u vladi. Normalno vam je da lider Dritan nikada nije kritikovao užasne poteze „žene četnika“ Bratićke, inače 4u1 ministrice, a da profesorica Đurović, dokazani i najveći ekspert u pregovorima sa EU, ne može ući u vladu samo zato što je član DPS. Iako je osoba bez mrlje i afere i doktor nauka, dok vaš pulen može da lupeta i radi šta hoće, čak i da laže i falsifikuje ugovore.
Ali nije sve do Kvinte i njihove neprincipijelnosti. Naša glasačka pučina je birala ove vedete i stvorila preduslove za „mačije jebalište“. Zamislite: SDP ne može sa DPS-om na lokalnom nivou u Cetinju i Ulcinju, a može - na državnom; Ura može sa SDP-om na lokalnim nivoima, a ne može - na državnom. Zamislite situaciju, ako prođe ova vlada, kada se razlije ovo SNP i Urino kadrovsko blago po ministarstvima i po dubini i širini?!
Ne, po bilo koju cijenu, pa taman da ovamo upadne Putin da denacifikuje ove svoje nacističke obožavaoce u Crnoj Gori. Prestanimo sa beskrajnim pričama o svojoj istoriji i junaštvu. Ko nije sposoban da neprestano pravi budućnost, kao novu istoriju, taj neminovno završava u istoriji gdje bude upamćen ili nepovratno recikliran. Ne postoje u politici i borbi za budućnost neka garantovana prava vučenja iz istorije, kao u bankarstvu na osnovu datih pologa. Utakmica bitisanja uvijek traje. Najviše što se može dobiti od istorije je nadahnuće koje te pobuđuje. Uz sve druge vrline, istoričari su u stvari političari lica okrenutog u prošlost.
Zato, osvrnite se oko sebe, primijetite ukrajinske izbjeglice koje su došle kod nas. Družite se s njima, porazgovarajte i popijte piće i ponudite im pomoć. Možda nas opamete i vrate na naša izvorna etička, ljudska i junačka podešavanja. I oni su imali slavnu i dugu istoriju.
Na prvim sljedećim izborima viknimo snažno „pis tamo iz Skupštine“ značajnom broju ovih što život provedoše u njoj i na mačjem jebalištu. Ne mogu završiti a da ne kažem da pod hitno moramo privesti SPC k poznaniju Jevanđelja, kanona i Ustava. Masa primitivnih, umantijašenih kreatura, poput Joanikija, onemogućava svojom bučnom politikantskom jeresi vjerne ljude da vide Kreatora i svu blistavost Njegove kreacije i sjajnog duhovnog i moralnog Zavještanja. I nema odustajanja, taman Medoks i Rajnke prešle u pravoslavlje.
