I oni, prema čijoj procjeni, neuporedivo manje zvoni za uzbunu, upozoravaju da planetu čeka trusno doba. Na udaru bi, među prvima, mogli da budu Istanbul i Teheran. Zapad Evrope možda izbjegne pomjeranje tla, ali ga, po svoj prilici, neće mimoići poplave, za koje je prvi „viđen“ – Pariz.
Francuskoj prijestonici, stručnjaci prognoziraju ponavljanje vodene stihije s početka prošlog vijeka. Zato Luj Iber, administrator zadužen za parisku oblast u francuskom ministarstvu ekologije i održivog razvoja, kaže:
- Možemo reći da smo gotovo sigurni da će biti novih, velikih poplava, samo ne znamo tačno kada. Istanbulu prijeti opasnost od pritiska između tektonskih ploča, koje se
dodiruju u njegovoj blizini, a to su anadolijska i evroazijska. Usled akumulacije tih tenzija, od 1939. godine, tlo se tamo sukcesivno pomjera; posljednji udar izazvao je zemljotres u Izmitu, avgusta 1999. godine. U tom razornom pomjeranju tla, poginulo je 18.000 ljudi.
Lanac potresa vodi zapadno od Izmita, to jest, južno od Istanbula, što znači da turskoj prestonici prijeti ekstremna opasnost - kaže Tobijas Hergert, geofizičar u Centru za kontrolu seizmičkih katastrofa i smanjenje rizika u njemačkom gradu Karlsrueu.
- Rizik po Istanbul dramatično se uvećava ako bi se sav nakupljeni pritisak između ploča, „izlio“ u jednom jedinom, džinovskom zemljotresu.
- Za utjehu, naučnici smatraju vjerovatnijim da će biti više, uslovno rečeno, manjih potresa u zapadnoj Anadoliji. Ipak, njihova jačina neće, tvrde stručnjaci, biti manja, a mogla bi i da pređe sedam stepeni Merkalijeve skale!
Linija spajanja ploča, nalazi se samo 20 kilometara od Istanbula. Gradske vlasti, zato, uveliko sprovode plan za slučaj nužde. Drugo područje kome, u skorije vreme, prete razorni potresi, je zapadni dio ostrva Sumatra u Indoneziji. Slično kao u slučaju Haitija, ovde se, na granici između indijske i azijske ploče, tokom dva veka, skupila
velika količina tektonske energije.
- Najlakše je to razumjeti, ako se zamisli zategnuti luk - kaže geolog Džon Mekloski.
- Tokom vijekova, usled taloženja energije, prvobitno ravne ploče se savijaju, odnosno, deformišu. Naglo oslobađanje energije za samo nekoliko sekundi, izaziva snažan zemljotres. Ukoliko se pri tome savija i dno okeana, nastaje i cunami.
Posebna nevolja je to što, u svim trusnim područjima, bez izuzetka, konkretni potresi ne mogu precizno da se predvide. Širom planete ima
nebrojeno tektonski osjetljivih regiona, ali nauka ne može da predvidi u koji će zemljina utroba najpre udariti.
