No, jedno je sigurno – sevdalinke, pa tako ni „Sejdefu majka buđaše“, ne može biti dio srpskog muzičkog nasljeđa, jer sevdalinka kao muzička forma u Srbiji praktično ne postoji.
„Ništa bez nas!“, „Propevali na srpskom!“, „Još jedanput utvrđena viševekovna povezanost dve nacije, a pasionirani ljubitelji osmanske kinematografije mogli su da dobiju potvrdu da su i u ’carskom Stambolu’ veoma cenili naš govor i muziku“, neki su od egzaltiranih natpisa u srpskim medijima povodom toga što je u nedavno emitovanoj epizodi popularne serije jedna od sluškinja u seriji, otpjevala „Sejdefu“ nevjesti Nigar-kalfi.
Prekraja se sve, pa i etnomuzikologija: „Sevdalinka kao muzička forma bosanski je proizvod, ali se pjevala i u crnogorskim gradskim sredinama u kojima je dominiralo muslimansko stanovništvo, kao što su Podgorica, Bijelo Polje i Pljevlja“, kaže za Portal Analitika etnomuzikolog dr Slobodan Jerkov i dodaje:
„Sevdalinka u Srbiji - to praktično ne postoji. Ali, u novije vrijeme prekraja se cijela istorija, pa i etnomuzikologija. 'Sejdefa' je stara sarajevska pjesma, sevdalinka koja se pjevala i na prostoru Sandžaka i Podgorice“, tvrdi Jerkov. On objašnjava i da se crnogorsko-podgorička varijanta "Sejdefe" nešto razlikuje od bosanske, ali da te razlike mogu uočiti samo stručnjaci.
„A način na koji 'Sejdefu' pjeva Ksenija, nećete naći ni kod koga drugoga. Ksenija je bila izvođač koji ne pripada nijednom pravcu, i nigdje je ne možete svrstati. Ništa slično njoj nećete naći ni u Bosni, ni u Sandžaku, niti, na kraju, u samoj Podgorici jer, ona je pjevala na samo svoj, specifičan način“, kaže Jerkov.
Dr Jerkov je proučavao muziku Muslimana na teritoriji Crne Gore. On kaže da je sevdalinka na teritoriji Crne Gore dobijala nešto drugačiji oblik, te da nije obilovala toliko muzičkom ukrasima, što je bila specifičnost bosanskih izvođača.
I pjesme su putovale trgovačkim karavanima: Isto tvrdi i Milorad Mićo Miranović, zaljubljenik u izvornu pjesmu, njen pasionirani proučavalac i autor zbornika i knjiga u kojima je sabrao dio crnogorskog muzičkog blaga.Miranović, koji je objavio knjigu u kojoj je sabrao preko 100 crnogorskih narodnih pjesama, kaže da je sama Ksenija u jednoj televizijskoj emisiji kazala da "Sejdefa" potiče iz Ulcinja.
„Ali, ja ne bih rekao da je to tačno, jer bi se u suprotnom pjevala i u Ulcinju. O nastanku te pjesme nema nikakvog pisanog traga. Bilo je priča – te da je Sejdefa nekome tetka, pa nekome baba i tako dalje. Ali, svi stari ljudi, osamdesetogodišnjaci, Podgoričani sa kojima sam razgovarao, govorili su mi da su je čuli još kad su bili mali. Znači, pjesma je nesumnjivo veoma stara“, kaže sagovornik Portala Analitika.
On dodaje da je, proučavajući knjige i zbornike bosanskih sevdalinki, nailazio na tu pjesmu.
„Ali, ne postoji pojam srpska sevdalinka. Postoji samo sevdalinka, kao tip pjesme, i ona je autentični bosanski proizvod. A pošto pjesma ne poznaje granice, ona se širila i na druga područja, pogotovo u gradske sredine gdje su živjeli Muslimani. Pjesme su putovale, trgovačkim putevima i karavanima, a onda je svako dograđivao nešto svoje. Pa smo tako i mi u Crnoj Gori dobili pljevaljski, podgorički i bjelopoljski sevdah. Neke od tih pjesama prelivane su iz Bosne, ali su mnoge prelijepe pjesme, nastale i ovdje“, kaže Miranović.
