Ali, problemi nijesu nestali. Naprotiv: novom sastavu stari predstavnici SP ostavili su brojne probleme sa kojima treba da se uhvate u koštac.
Vrijeme protesta i vrijeme suočavanja: Prije nepunih godinu dana, tačnije 17. novembra, 2011. godine, Ognjen Jovović, tadašnji predstavnik studenata Filozofskog fakulteta iz Nikšića, Petar Golubović, predsjednik Studentskog parlamenta UCG i Demir Hodžić, predsjednik Upravnog odbora Studentske unije, zajedno su predvodili najveći studentski protest u Crnoj Gori.
Politika se ponekad poigra sa akterima politike: prolazeći pored zgrade Skupštine Crne Gore masa je tada uzvikavala parole „lopovi, lopovi“… Nakon parlamentarnih izbora 14. oktobra sada će jedan od gnijevnih demonstranata (Jovović) zvanično biti ono što tog dana nije slutio – poslanik ili, u najmanju ruku, opštinski odbornik. Iako su htjeli da elegatno eskiviraju politiku, otkazavši tadašnji studentsko-radnički protest, ispostavilo se da su glavni predstavnici studenata imali itekako veze sa političkim partijama u Crnoj Gori.
Sa Fakulteta političkih nauka, na kome je održan javni čas i blokada nastave, studentski aktivisti su poručivali „neću u partiju, 'oću posao“; nosili su transparente na kojima je pisalo „konformisti, karijeristi, kapitalisti ili slobodni ljudi?“. Da neki ipak hoće u politiku, pokazali su upravo pojedini predstavnici Studentskog parlamenta, koji su uveliko imali partijske knjižice.
SDP omladinci: Tri dana uoči protesta, objelodanjeno je da je tadašnji predsjednik Studentskog parlamenta Petar Golubović, član mladih Socijaldemokratske partije. Golubović je pretrpio oštre kritike kolega, jer je bilo neshvatljivo da jedan od predvodnika bune protiv političara dolazi iz redova partije koja petnaestak godina čini vlast u državi.
Sada već bivši lider studenstkih parlamentaraca, da li zbog pritisaka ili isključivo ličnih razloga, odlučio je tada da više ne širi socijaldemokratske ideje vrativiši - partijsku knjižicu.
- Partiju nikad nisam dovodio u korelaciju sa Parlamentom, niti sam funkciju predsjednika Studentskog parlamenta, koju sam obavljao, zloupotrijebio za ostvarivanje bilo kakvih interesa partije. Ali to je prosto bilo nemoguće objasniti crnogorskoj javnosti, ako imate medije koji su protiv vas, objašnjava u razgovoru za Portal Analitika Petar Golubović i dodaje da ipak ne isključuje mogućnost da se u budućnosti priključi nekoj političkoj partiji čije programske ciljeve podržava.
Da je Golubović vratio SDP-u člansku kartu, potvrdio je i potparol SDP-a, Mirko Stanić. „Petar Golubović je bio član SDP-a od novembra 2010. do kraja novembra 2011. godine i po mjestu boravka je bio član SDP-a u Budvi“, kazao je Stanić u izjavi za Portal Analitika.
Bivši predsjednik Studentskog parlamenta tvrdi da je bio žrtva medijskih manipulacija te da su isti oni mediji koji su ga napadali, forsirali drugu studentsku organizaciju. “Ti mediji su se svim silama trudili da vještački ojačaju i daju legitimitet organizaciji koja je svoje političko djelovanje htjela da sakrije iza imena Studentska Unija”, kaže Golubović, ne precizirajući o kojim se medijima radi. I letimičnim pregledom, da se uočiti da je lider studenata iz Nikšića, Jovović bio politička zvijezda u usponu u dnevnim novinama Vijesti i Dan; redakcije su, očito s razlogom, procijenile da će Jovović biti istrajan u političkim protestima.
Mnogi mediji su i Iliju Kaluđerovića, predstavnika studenata Ekonomskog fakulteta, vidjeli kao partijskog aktivistu. Te navode Kaluđerović je negirao, tvrdeći za Portal Analitika da nikada nije bio član ni jedne partije. „Što se tiče priče o članstvu u DPS-u, mogu da kažem da nikad nijesam bio član te stranke; nikada nijesam imao člansku partiju ni jedne političke partije jer sam stava da predstavnik studenata nekog fakulteta ne smije biti politički aktivan“ , tvrdi Kaluđerović.
Angažovani aktivisti Studentske unije: Nijesu baš svi iz studentske unije bili tako udaljeni od stranaka. Demir Hodžić, predsjednik Upravnog odbora Studentske unije došao je u žižu javnosti nakon što su mediji saznali da je član, ni manje ni više, nego - DPS-a! Nakon što je nekoliko dana preko medija pozivao DPS da mu pokaže člansku kartu - tvrdeći da nikada nije dobrovoljno pristupio ovoj stranci - dokaz je ubrzo uslijedio: pokazalo se da je Hodžić, ipak bio istinski član DPS-a, i to zahvaljujući - potpisu njegovog oca!
Izgleda da se crnogorski studenti – makar kada je riječ o partijskom angažmanu – rado ugledaju na očeve. Zato možda i ne čudi što je i generalni sekretar Studentske unije Ivan Bulić, zajedno sa svojim ocem, prisustvovao slavlju DPS-a u zgradi Vlade, u izbornoj noći, 14. oktobra! Upitan da objasni otkud na slavlju DPS-a, Bulić je rekao da je to uradio jer je želio da se lično uvjeri - “kakvi ljudi glasaju za DPS”. Njegov otac je, Zlatko Bulić, direktor JU Republičkog zavoda za zaštitu prirode, javni funkcioner imenovan i postavljen od strane Vlade, protiv koje je njegov sin mjesecima, u saradnji sa Mrežom za afirmaciju nevladinog sektora i USSCG, organizovao građanske (čitaj: političke) proteste.
Na pitanje Portala Analitika zašto je bio prisutan kada su pristalice i simpatizeri proslavljali pobjedu Koalicije Evropska Crna Gora, Ivan Bulić je odgovorio: „Smatram da je jedna od osnovnih sloboda svakog čovjeka da bude tamo gdje želi i kad želi. Iznenađen sam da uopšte moram da objašnjavam šta je to sloboda narodu koji se oduvijek borio za slobodu. Ostaju činjenice da sam ja student, da nijesam član DPS-a, da se borim za studentska prava i za sve studente bili oni članovi DPS-a ili SNS-a, bili oni pripadnici LGBT populacije ili ne, bili ono osobe sa hendikepom ili ne. Za mene ne postoje dvostruki aršini!“
Potez Bulića da prisustvuje proslavi pobjede koalicije DPS-SDP-LP, nije ostao bez odjeka. Jedan od aktivista Unije, Uglješa Boljević, na svom Fejsbuk profilu „postovao“ je saopštenje od 3.000 karaktera, u kojem navodi razloge za odlazak: smetalo mu je, tvrdi, licemjerstvo koje je pokazao generalni sekretar SU Ivan Bulić.
„Čovjek koji je predvodio studente na skoro svim protestima, pisao parole, blokirao ulice, izlazio na govornicu ispred Vlade pred više hiljada ljudi i kritikovao vlast za ovakvo stanje u državi, sada se pojavljuje kao simpatizer iste te vlasti izjavljujući kako se na takav potez odlučio kako bi dobio informacije o rezultatima izbora iz prve ruke. Priča za malu đecu“, postavio je Boljević na svom profilu.
Pohvala praktičnom umu: Ispalo je da su studentska prava, kako kaže Boljević, zaista “priča za malu đecu”. Valjda se zato i Ognjen Jovović, predstavnik Filozofskog fakulteta, u prošlom sazivu SP, odlučio da obuče boje Demokratskog fronta. Svojevremeno je upravo Jovović na tribinama govorio da su neke studentske organizacje “regrutacioni centar SDP-DPS”.
- Imate Golubovića, koji je u stvari Lukšić. Kaluđerovića, koji je kao Konjević, ali i brojne Guberiniće, koji daju podršku kad zatreba”. (Portal Vijesti, članak “Izbjegava studente: Golubović tri mjeseca ima neodložne obaveze”; 02.06.2012.)
Na istoj tribini Jovović je sebe uporedio sa Vasilijem Laloševićem, poslanikom SNP-a, ali se u predizbornoj trci opredijelio da pretrči u drugi tabor, tačno tamo gdje su pošli bivši SNP-ovci Predrag Bulatović i Milan Knežević.
Isti film, drugi glumci: Da su pomenuti studentski lideri imali na koga da se ugledaju, govori činjenica da su svojevremeno studentski akvisti bili i: bivši premijer Milo Đukanović, njegov brat Aco Đukanović, funkcioner DF-a Nebojša Medojević i Momir Bulatović.
Aco Đukanović je predvodio studentske proteste tokom AB revolucije, proteste u kojima su učestvovali njegov brat Milo Đukanović kao mladi funkcioner Saveza komunista Crne Gore, ali i tadašnji asistent, i predsjednik Udruženja studenata – Momir Bulatović.
U društvu vječito nezadovoljnih bio je sadašnji funkcioner DF-a Nebojša Medojević, koji je – osim učešća u AB revoluciji - sa grupom studenata Tehničkih fakulteta formirao Studentski forum, koji je organizovao tribine na kojima se raspravljalo o budućnosti Crne Gore.
Zanimljivo, kamen temeljac za Studentski parlament sredinom ’90-ih postavio je Igor Lukšić, lider Studentske alternative koja se zalagala za osnivanje pomenutog parlamenta.
Skoro dvije decenije kasnije, premijer Igor Lukšić i studentski lider Petar Golubović postavili su proljeća ove godine kamen temeljac za izgradnju novog studentskog doma, kojim bi trebalo da se riješi samo dio problema sa kojima se studenti u Crnoj Gori suočavaju.
Uz šampanjac i svečani ručak kao da su simbolično pokazali su da se istorija ponavlja, te da je studentski aktivizam u Crnoj Gori uvijek neodvojiv od partijskih interesa ili, najčešće, u službi ličnih i stranačkih interesa. Novim članovima Studentskog parlamenta ostavili su teško breme nasljeđa, ali i siguran put kako se ulazi u poslaničke klupe. I kada se ne rješavaju studentski problemi.
Kristina ĆETKOVIĆ/ Aleksandra STANKOVIĆ
