Veliki doprinos istraživanju side dali su njemački naučnici. U najpoznatije spada Ekard Til. Direktor Medicinske klinike sa težištem na istraživanjima na onkologiji i hematologiji pri čuvenoj berlinskoj bolnici „Šarite“, on je 1981. godine liječio prvog oboljelog od side u Nemačkoj. Prije godinu i po dana, uspjela mu je prava medicinska senzacija, jer je sa svojim timom potpuno izliječio jednog 42-godišnjeg Amerikanca od side.
Potpuno izliječenje: Taj pacijent je u kliniku „Šarite“ došao zbog leukemije, u fazi u kojoj je šanse za izlečenje pružala još samo transplantacija koštane srži. Neobično u ovom slučaju je to što je među 80 potencijalnih davalaca koštane srži bio i jedan sa mutacijom koja je mogla da pomogne u borbi proti HIV-a. To je promjena receptora CCR5 koju u sebi ima oko tri odsto stanovništva Evrope. Ona sprječava prodiranje HIV-a u tjelesne ćelije.
Taj fenomen je iskoristio dr Til sa svojim timom. Njihova ideja je bila da se transplantacijom koštane srži sa promijenjenim receptorom pacijent oslobodi ne samo leukemije, već i HIV-a. Plan je uspio: ni danas u tijelu ovog pacijenta, za koga se smatralo da su mu dani odbrojani, više ne mogu da se nađu uzročnici side. Čak i kada bi ponovo bio zaražen, bolest ne bi mogla da izbije. Doduše, ovaj uspjeh je ostao usamljen. Za druge pacijente nije bilo davalaca sa odgovarajućom mutacijom receptora. Taj model nije podesan za liječenje side ni zato što podrazumijeva vršenje krajnje opasne transplantacije koštane srži.
I pored toga, ovaj slučaj je mnogim istraživačima poslužio kao putokaz za pravac kojim treba ići u liječenju side. Neki smatraju da bi takva istraživanja mogla da rezultiraju nalaženjem seruma protiv virusa. Sam dr Til će sledeće godine u penziju – čime će istraživanje side u Nemačkoj ostati bez jednog od svojih važnih predstavnika.
Sve manje novca za istraživanja: I pored značajnih rezultata naučnih istraživanja, optimizam u njemačkim naučnim krugovima je dosta prigušen. Bilo da se radi o Berlinu, Erlangenu, Hamburgu ili Hajdelbergu, mnogi vide da savezna vlada drastično kreše sredstva namijenjena borbi protiv side – stručnjaci odavno smatraju da odgovarajuća finansijska sredstva ni izdaleka nisu dovoljna.
U budućnosti bi situacija mogla da se dalje pogorša. Stručnjak za sidu, Oliver Moldenhauer, član njemačkog ogranka organizacije „Lekari bez granica“, upozorava da ne bi bilo dobro da njemačko Ministarstvo za razvoj smanji doprinos Globalnom fondu protiv side, malarije i tuberkuloze. Jer, namjera je da se taj iznos sa 600 miliona smanji na 200 miliona eura tokom naredne tri godine.
Štednja je, s jedne strane, plod privredne krize. S druge strane, nju podstrekava i promijenjeno gledanje na sidu i HIV. Bolest važi kao neizlječiva. Ali, u poređenju sa ranijim vremenima, može se dosta uspješno držati pod kontrolom. Bar u bogatim industrijskim zemljama, dijagnoza side ne znači istovremeno i smrtnu presudu.
Od oko dva miliona ljudi, koliko širom svijeta svake godine umire od side, manje od 1.000 mrtvih je iz Nemačke. Institut „Robert Koh“ iz Berlina, u vezi sa sidom još uvek govori o „najvećoj medicinskoj katastrofi novog vremena“. Ali, istovremeno prenosi i da je u Njemačkoj koja ima 80 miliona stanovnika krajem 2009. bilo još samo 67.000 inficiranih HIV-virusom ili oboljelih od side – to je manje od jednog promila
Radio Dojče vele
