Sve društvene krize, posebno one koje se tiču zdravlja građana svijeta, kao što je pandemija KOVID 19, otkrivaju lične i političke posebnosti pojedinaca, društava, država i ideologija. Dobrota i plemenitost postaju vidljivije, a zloba i zavist još razornije.
Sebičnost postaje patologija, a empatija humanost.
Arogantna imperijalna politika: Mnoge od tih pojava, u vrijeme pandemije, pokazale su se i u odnosima Beograda i Podgorice. Arogantna paternalistička politika hegemonija aktuelnih lidera Srbije prema Crnoj Gori, iskazuje, prepoznatljiv, potcjenjivački ignorantski jezik Zla, sa palanačkom porukom, navodne, državotvorne neodrživosti Crne Gore bez pomoći Srbije.
Pandemijska kriza, KOVID-19, ogoljava anatomiju te palanačke bahatosti Beograda prema crnogorskom suverenitetu i integritetu, sa pozicija tamno- vilajetskog, potcjenjivačkog uslovljavanja.
Potvrđuje se, genijalna, analiza R. Konstantinovića u Filozofiji palanke, da „falangistička ideologija“ i „iracionalno tamno-vilajetski“ habitus, čine „tamno vilajetski“ mentalitet sa ideologijom Zla. Taj spoj destrukcije predstavlja suštinu malignog ideološkog jezgra koje predstavlja potencijalnu opasnost za mir u regionu.
,,Slučaj respirator“: Dešavanja sa tri respiratora, koja je Crna Gora pismeno ugovorila sa firmom Farmont, a trebala je da ih preuzme od njihovog predstavništva u Beogradu, je prvi primjer trgovačkog protekcionizma koje su primijenili državni organi Srbije kada nijesu dozvolili njihovu isporuku Crnoj Gori.
Posmatran na nivou političkog stava, „slučaj respiratori“ je kontaminiran globalnim ideološkim odnosom Srbije prema građanskoj i evroatlanskoj Crnoj Gori, čiju je suštinu otkrio, niko drugi, nego aktuelni predsjednik Srbije.
On je odmah, nakon toga, ponudio na poklon tri respiratora Crnoj Gori.
Taj „poklon“, gledano u istorijskom kontinuitetu, dešifruje suštinu palanačke tamno-vilajetske arogancije hegemonističkog velikosrpskog Projekta Zla prema Crnoj Gori.
Poklanjanje otetog: Navika je Beograda da Crnoj Gori nudi ono što je njeno. Prethodno otetu ili falsifikovanu vrijednost iz crnogorskog entitetskog bića,velikosrpski alhemičari prethodno upakuju u šuškave folije sa srpskom markom, pa je onda „daruju“ Crnoj Gori u vidu „bratske pomoći“ bez imalo stida i zazora. Treba se prisjetiti Dačićevog bezobrazluka kada je izgovorio: ,,Eto, daćemo vam Njegoša“. Uglavnom, su nam „davali“ samo ono što su oteli. Kulturne, vjerske, istorijske vrijednosti!
Čak i svjetski prepoznatljiv brend-milenijumskog crnogorskog slobodarstva, pokušavaju da „pretope“, navodnim, srpskim oslobođenjem Crne Gore, onda, kad su je istorijski „ubili“ i tako se zahvalili na pogibiji Crnogoraca da im pomognu da pobjegnu iz Srbije.
Nažalost, neki crnogorski „vladari“ su takve „darove“ sa zahvalnošću primali i time kaljali čovječnost i čestitost Crnogorsku i činili veliku štetu istini i istoriografiji Crne Gore.
Ovoga puta, konačno, je reagovao crnogorski Ponos. Državnički i dostojanstveno. Odbijeni su „danajski darovi“ i udaren šamar palanačkoj bahatosti i bezobrazluku.
A onda je aktuelna politička nomenklatura Srbije proglasila, za Crnu Goru, spasonosnu pomoć u prehrambenim proizvodima, ne govoreći da je sve to prethodno plaćeno po tržišnim cijenama. Nije valjda, da se samo kupcima iz Crne Gore čini usluga, kad su dobavljači iz Srbije? Zaboravili su da i Francuzi prodaju pšenicu?
Nakon što je, prethodno, koronavirus proglasio smiješnim i uporedio ga sa ubodom komarca i nakon što je Evropsku uniju nazvao „bajkom na papiru“, g. Vučić se rastrčao po svijetu.
Od Kine preko Rusije, SAD do Italije, trošeći metafore za prijateljstva, po tvrdim metalima i najbližim rodbinskim vezama. Na kraju, sva ta propagandna politička ujdurma sručila u magacine Srbije kao „oružje“ protiv nevidljivog neprijatelja KOVID-19: uvodi se vanredno stanje, vanrednim putem; patrole vojnika sa dugim cijevima konačno patroliraju Beogradom...
Na kraju, Vođa obaveštava; virus je na samrti, bolji smo od razvijenijih zemalja Evrope. Izbjegli smo italijanski scenario? Kao da je on bio obavezan za Srbiju?
Susjed koji ne voli susjede: Nikako da g. Vučić pomene komšijske države iz regiona, koje su, od Slovenije do Grčke, sa pola buke i političkog propagandnog glumatanja, postigli bolji uspjeh. I to - bez uvođenja vanrednog stanja.
Komšijske države, od Tamnog vilajeta palanke kojom upravlja g. Vučić, ne mogu biti bolje. Kaže On. Mora se sačuvati srpski mit: „da komšiji crkne krava“.
Zapravo, mogu biti bolji samo ako lažu, a lažu ako su bolji?
Na tom fonu obilato rade režimski mediji u Srbiji, koji lažnim vijestima o drugima, stvaraju privid istinitosti sopstvenih laži. U TV emisiji „kod Đuke“ Đuka, zvani „Bizon“, inače poslanik vladajuće stranke u Skupštini Srbije, bez imalo stida, već na početku epidemije, saopštava javnosti da u CG nema oboljelih jer nema ni testiranih? U to vrijeme je CG za 20% dnevno više testirala nego - Srbija.
Crna Gora je odbijanjem bilo kakve pomoći, koja ima prizvuk milostinje ili prizvuk potcjenjivačkog tona, razbila rigidne predrasude koje se, skoro dva vijeka nameću kolektivnom crnogorskom biću: da je samo jaka Srbija garant opstanka tzv. „srpske Sparte“.
A praksa i istorijsko iskustvo nam drukčije govore. Jačanje Srbije je skoro uvijek u korelaciji sa povećanjem broja „ugroženih“ Srba u regionu. A, intenzitet ugroženosti Srba u državama regiona je u obrnutoj srazmjeri njihovoj snazi.
Da je uspio državni udar u CG, Srbi u Crnoj Gori bi prestali biti „ugroženi“!
Fitilj hegemonije: Šatro ugroženi Srbi su, po pravilu, fitilj da se aktivira velikosrpska hegemonistička dominacija, po mitomanskim zakonima „nebeske Srbije“ oslobađanja „srpskih zemalja i srpskog roda“. Potpuno ostvarenje toga Projekta Zla zavisi od povoljnih globalnih geo-političkih interesa velikih sila.
Neutralnost Srbije, na spoljno-političkom planu, nije ništa drugo nego traganje za najpovoljnijim globalno-dominantnim odnosom snaga u kojima bi se i velikosrpski apetiti mogli najpotpunije ostvariti.
Odnosi u kojima bi im bilo moguće da u regionu „popravljaju“ identitetsku demografsku sliku stanovništva, prema mitomanskoj „naučnoj“ projekciji fašizodnih srpskih kvazi istoričara.
Izvođači radova: U Crnoj Gori su, za te potrebe, odavno instalirani - izvođači radova; sa četničkim vojvodama na čelu DF i sa Amfilohijevim svetosavskim propagandnim štabom, koji više proklinje državu u kojoj živi, nego što doprinosi sabornosti žive crkve božije u Crnoj Gori.
Crna Gora će se, izgleda, lakše osloboditi pandemijskog virusa korone, nego virusa pete kolone.
Protiv nosilaca tog zla, kao uspješna vakcina može da djeluje samo kolektivna identitetska svijest građana Crne Gore i država sa punim integritetom i imunološko-represivnim kapacitetom.
Međutim, protiv ideološkog jezgra tog Zla, koje je van Crne Gore, moraće da djeluju udružene snage Evrope, u protivnom civilizacijski akcident tog jezgra može izazvati potencijalnu opasnost za mir u regionu.
Pred očima demokratske Evrope, na jugozapadnom Balkanu stvara se kult ličnosti koji počiva na mitovima iracionalne „tamno-vilajetske falangističke ideologije“ sa patologijom političkog zla.
Geneza svakog političkog zla, prvo se stvara u glavama psihopatskih vođa.
A psihopate su uvijek predatori!
