Osmišljen kao repriza slavnog događaja iz 1969. godine, festival u Rimu (Roumu), Njujork, pretvorio se u suštu suprotnost svemu što je simbolizovao Woodstock. Loša infrastruktura, pit na asfaltnoj pisti pri temperaturi od 40 stepeni, besramno visoke cijene hrane i pića, očajni higijenski uslovi, ležeran odnos organizatora, ali i mnogo alkohola i droge, vodili su ka neobuzdanom nasilju, nizu vandalizama, silovanja, a na kraju i spaljivanja svih sadržaja u nekadašnjoj vojnoj bazi.
Istina je kako je Woodstock ’99 bio ambiciozan projekat, iza njega su stali i neki od utemeljivača originalnog festivala, poput Majkla Lenga, što je privuklo znamenite američke producente i organizatore. No, sve što je uslijedilo nakon toga, teško je opisati drugačije do kao tešku katastrofu.
Uprkos tome što je smotra okupila neka od najvećih muzičkih imena devedesetih, malo je ko pamti po tome.
Dokumentarni serijal Džejmija Kroforda na temeljan i interesantan način analizira sve propuste i događaje koji su bili njihova refleksija tokom samog festivala. Od amaterskih snimaka do televizijskih izvještaja iz tog perioda, a uz niz svjedočanstava – od članova bendova koji su nastupali, preko organizatora i onih koji su bili u publici, sve do ljudi iz obezbjeđenja i medicinskih ekipa – serijal daje savršen i jasan uvid u to šta je sve doprinijelo da ideja o obnovi Woodstocka na kraju završi potpunim krahom.
Ima u tom samom događaju i simbolike. Jer, u razdoblju smjene dva vijeka, Rim je spaljen. Doduše, onaj u Njujorku.
Riječ je o uspjelom serijalu vrijednom pažnje, u kojem od vedrih najava o obnovi Woodstocka brzo stižemo do svojevrsnog horora, te o izuzetno ozbiljnom dokumentarističkom radu.
