“Iako Vam je u cjelini poznata problematika o kojoj Vam pišemo, dozvolite da, u vezi sa predlogom Udruženja književnika Crne Gore, koji ćemo konkretno iznijeti u ovom obraćanju, ponovimo neke činjenice kad je riječ o poziciji srpskog jezika, ćirilice i sudbini srpskog naroda u Crnoj Gori”, kazao je predsjednik UKCG, književnik Novica Đurić.
On ističe da je, prema posljednjem popisu stanovništva u Crnoj Gori od 2011. godine, država imala 620.000 stanovnika.
“Pri čemu nijedna nacija nije imala natpolovičnu većinu: Crnogoraca je bilo 45 odsto, Srba 29 odsto, a srpskim jezikom je tada govorilo ipak 43 odsto, a crnogorskim 37 odsto građana. pštepoznata je činjenica da su i tada vršeni neviđeni pritisci da se građani izjašnjavaju kao Crnogorci, i da govore crnogorskim jezikom, što je bio preduslov za zapošljavanje u državnim institucijama”, ističe Đurić.
Navodi i da političke partije sa srpskim predznakom u Crnoj Gori nijesu prihvatile rezultate popisa tvrdeći da u Crnoj Gori, u stvari, ima 33,03 odsto Srba, a da srpskim jezikom govori čak 47 odsto građana.
“U svjetlu predstojećeg, novog popisa u Crnoj Gori, CDT (Centar za demokratsku tranziciju), blizak prethodnom režimu, sada zagovara stav da na popisu treba izostaviti izjašnjavanje građana o identitetskim pitanjima (nacija, vjera i jezik). Povod za takvu tvrdnju svakako leži u tome da će se napokon pokazati pravo činjenično stanje, to jest, veći procenat Srba, koji govore srpskim jezikom, i Crnogoraca koji govore srpskim jezikom, a što je već tri decenije potiskivano represivnim mjerama sad već bivšeg režima”, ističe Đurić.
Kako je dodao, aktuelna Vlada i partije pobjedničkih koalicija s razlogom odbijaju takvu inicijativu CDT-a, i zalažu se za, po prvi put, slobodno izjašnjavanje građana po identitetskim pitanjima na Popisu koji se očekuje.
“U svjetlu navedenog represivnog stanja tokom protekle tri decenije u Crnoj Gori, bivši režim je vršio i jezički inženjering tako što je ne samo 2008. godine na tadašnjem Filozofskom fakultetu formirao katedru za crnogorski jezik (u okviru Univerziteta Crne Gore), nego je odlukom bivše Vlade 2014. formirana i još jedna katedra, na Cetinju, tzv. Fakultet za crnogorski jezik i književnost (FCJK), suprotno pravilima UCG, a voljom tadašnjeg režima. Tako su dobijene dvije paralelne katedre crnogorskog jezika u Crnoj Gori”, ističe Đurić.
Tvrdi da se do danas sve činilo na marginalizovanju ugledne katedre srpskog jezika na sadašnjem Filološkom fakultetu u Nikšiću.
“Sagledavajući sve navedene bizarne činjenice diskriminacije srpskog jezika i srpske kulture u Crnoj Gori u dužem periodu, imajući u vidu progone i pritiske prema pripadnicima srpskog naroda u Crnoj Gori, koji predstavlja jednu trećinu ukupne populacije ove zemlje, shvatajući potrebu afirmacije srpskog jezika i kulture u Crnoj Gori, konstatujući da ne bi bilo problema oko angažmana profesorskog kadra, čvrsto vjerujući da postoji želja kod mladih ljudi da šire izučavaju srpski jezik i književnost u Crnoj Gori, polazeći od uporedne prakse osnivanja dvije katedre za crnogorski jezik u Crnoj Gori, molimo Vas da ovaj naš racionalni i svrsishodni predlog inicirate na Vladi Crne Gore, da bi se obezbijedila finansijska i druga podrška za rad Fakulteta za srpski jezik u Podgorici, adekvatno kao što se daje finansijska podrška za rad FCJK, tj. Fakulteta za crnogorski jezik i književnost na Cetinju”, ističe Đurić.
Ovim bi se, naglašava, otvorio prostor da se formiraju i druge katedre zainteresovanih zemalja u Crnoj Gori, pored već postojećih, što zavisi od vizije i potreba drugih kultura evropskih i drugih naroda.
