Očito misle da im je dozvoljeno baš sve. U ANB-u, eto, žale ,,što iste ciljeve imaju i adrese sa kojih stižu navedene prijetnje, kao i pojedine adrese u Crnoj Gori kojima je svaka druga riječ koju izgovore patriotizam“.
Valja ponoviti tezu ANB-a: iste ciljeve, tvrde u vrhu Agencije, ima šef ruske terorističke organizacije i novinari Pobjede koji su istraživali djelovanje šefa ,,Muške države“ i razotkrili nesposobnost i maligno djelovanje ljudi koji bi trebalo da štite bezbjednost države i državne interese.
Zastrašujuća poruka, kao da je vaskrsao zloglasni Berija. Umjesto da se bore protiv terorističkih prijetnji, u ANB-u aktivnosti novinara Pobjede i drugih medija izjednačavaju sa terorističkim aktivnostima!
Saopštenje ANB-a nije potpisano, ali jasno je da je ovaj prijeteći pamflet lično odobrio aktuelni capo di tutti capi Agencije, direktor Dejan Vukšić. Zato ćemo mu čuvati obraz istom žestinom kojom je on pokušao da ukalja naš. S tom razlikom što ćemo iznijeti činjenice i istinu, naspram Vukšićevih laži i bestidnih prijetnji.
Nekadašnji pravni zastupnik ,,kavačkog klana“, bliski prijatelj padobranca Crkve Srbije Mijaila Backovića, nosilac prosrpske i proruske liste ,,Za budućnost Kotora“ i predsjednik Skupštine opštine Kotor, zamijenio je fotelju političara foteljom prvog čovjeka Agencije za nacionalnu bezbjednost.
Ali nije promijenio vlastiti svjetonazor i politički kredo – da ne poštuje integritet i nacionalne interese države Crne Gore, što bi morao kad se nalazi na tako važnoj državnoj funkciji. Na kojoj se, inače, obreo isključivo zahvaljujući ,,aminu“ Crkve Srbije koja je sastavljala Vladu Zdravka Krivokapića i voljom ljudi koji su političke karijere načinili zalaganjem da suverena Crna Gora nikada ne zaživi, već da bude bezimeni dio ,,srpskog sveta“, politički vazal Vučićevog Beograda i Putinove Moskve.
Zato je u ,,Vukšićevom svijetu“, od časa kada je imenovan za prvog čovjeka Agencije, uvedeno jedno, neprikosnoveno, pravilo rada – borba protiv crnogorskih patriota, u Agenciji, ali i u crnogorskom društvu. Kao da je privrženost Crnoj Gori neprijateljsko djelovanje?!
Samo je time objašnjivo ćutanje ANB-a u slučaju Pozdnjakov. I činjenica da je Crna Gora ćutala o Pozdnjakovu dok hrvatski Jutarnji list 14. marta nije objavio da ovaj ekstremista živi u našoj zemlji i neometano širi svoje ekstremističke ideje i podržava agresiju Rusije na Ukrajinu.
Zato i nijesu ništa uradili da spriječe terorističke prijetnje. Naprotiv: Vukšić je 15 sati ignorisao mejl poruku lidera ,,Muške države“.
To je bilo moguće samo iz jednog razloga: Vukšić i nije postavljen za prvog čovjeka ANB-a da štiti građansku i multikulturalnu Crnu Goru. To se može uvidjeti iz kratkog pregleda njegovog dosadašnjeg angažmana kao direktora ANB-a.
Umjesto da se istinski pozabavi građenjem profesionalne Agencije za nacionalnu bezbjednost, Vukšić je formirao lični štab za obračun sa ljudima koji su unutar Agencije zaista štitili državne interese. Okružen ,,preletačima“ željnim novih pozicija u vrhu ANB-a, prislonjen na Parezanovića, Gorovića i ostale čelnike srpske Bezbjednosno-informativne agencije, Vukšić je počeo da dodatno razgrađuje i urušava bezbjednosni sektor i sistem zaštite državnih interesa.
U subotnjem saopštenju ANB tvrdi da ta služba ,,poštuje protokole“ i naglašava da je činila sve ,,što je bilo potrebno i neophodno preduzeti“ da se spriječe terorističke prijetnje.
Istina je sasvim drugačija: od početka se Vukšić i njegova družina nijesu pridržavali pravila rada u Agenciji.
Jer, nije bila slučajnost ili nesnalaženje na novoj dužnosti kada je, baš direktor Agencije za nacionalnu bezbjednost – kršeći i protokole i zakon – razotkrio imena i prezimena operativaca CIA i ANB-a, ne samo Odboru za bezbjednost, nego posredno Beogradu i Moskvi. Nekadašnji advokat je morao da zna – i sigurno da je znao – takvi se podaci i fizički ne smiju iznijeti van zgrade ANB-a.
Ohrabren činjenicom da je sve zataškano i da je odgovornost sa njega prenijeta na anonimnu službenicu ANB-a, Vukšić je nastavio sa ,,profesionalizacijom“ službe - tako što je nastavio da je potčinjava srpskoj BIA. Ustanovljeni su kanali komunikacije, ,,oficiri za vezu“, krenulo se u progon državi lojalnog kadra, o čemu je Pobjeda podrobno izvještavala, na ogorčenje Vukšića i njemu lojalnih ljudi.
Zar neko može i da pomisli da bi Stevan Simijanović, lažni diplomata, u stvari srpsko-američki špijun, mogao da se primakne i ostvari višemjesečnu saradnju sa potpredsjednikom Vlade i koordinatorom službi bezbjednosti Dritanom Abazovićem, da su ljudi iz vrha Agencije za nacionalnu bezbjednost radili posao za koji su plaćeni. Ne samo to: Simijanović je – pred očima ANB-a i Obavještajno-bezbjednosnog direktorata Ministarstva odbrane Olivere Injac – lagano organizovao pregovore sa američkom kompanijom koja proizvodi municiju. I koju vode – Rusi iz Litvanije?!
Kada je Pobjeda sve razotkrila, protiv Simijanovića nikada nije podignuta optužnica već mu je, na nečiju intervenciju, vraćen pasoš i omogućeno da mirno napušti Crnu Goru.
Bilo bi dobro da gospodin Vukšić, direkor ANB-a, objelodani da li se nešto slično dogodilo u bilo kojoj drugoj članici NATO. Valjalo bi, takođe, da odgovori: da li je u još nekoj državi koja je dio Alijanse dolazila vanredna inspekcija NATO da provjeri zašto se ne čuvaju tajni podaci?
Naravno, ne očekujemo valjani odgovor jer se tokom mandata direktora ANB-a Dejan Vukšić posvetio borbi - protiv „crnogorskog terorizma“.
Dešavanja od 4. i 5. septembra prošle godine, tokom građanskog otpora na Cetinju, tužno su svjedočanstvo žestoke borbe Vukšića i kampanje protiv vlastitih građana, onih koji su se drznuli da brane osnove građanske Crne Gore.
Ona slika iz ,,war sobe“, neke prostorije u Vladi Crne Gore, ono ponosno uslikavanje za istoriju nekog neformalnog, nezakonitog štaba kojem su prisustvovale osobe kojima nije mjesto u vrhu bezbjednosti, svjedočanstvo je tužne istine: Vukšićeva Agencija za nacionalnu bezbjednost je crnogorske građane na Belvederu vidjela i tretirala kao neprijatelje vlastite države – pratila ih, prisluškivala, pretresala, maltretirala, prosleđivala policiji naloge za saslušanja...
Istovremeno, naoružanim braniocima ,,srpskog sveta“ koji su se smjestili u Cetinjskom manastiru bila je omogućena sva moguća logistika. I zaštita identiteta: Dejan Vukšić je čak i od Odbora za bezbjednost krio imena i prezimena ljudi koji su proveli u Manastiru dane u očekivanju ,,pancir ustoličenja“.
Jasno je: za Vukšića i njegove poslušnike iz Agencije srpski ekstremisti su – patriote, a crnogorski građani koji su branili čast i slobodu države – teroristi.
Samo kroz prizmu takve logike i takvog političkog programa, moguće je razumjeti saopštenje Agencije za nacionalnu bezbjednost od prije dva dana. Kleronacionalistička Vlada koja ih je postavila na važne pozicije u bezbjednosnom sektoru odlazi, nakon ruske agresije na Ukrajinu potpuno je nestala i prećutna podrška sa nekih zapadnih adresa, pa je kod Vukšića i njegovih aroganciju zamijenila panika da će uskoro morati da polože račune za (ne)djela koja su činili tokom ovih godinu i po.
Otuda besprizorne prozivke novinara i medija, bijedne prijetnje da će odgovarati ,,svi koji su širili paniku i nerede“ - dolazi vrijeme svođenja računa. To zna Dejan Vukšić, pa se sa pozicije nekadašnjeg advokata uživljava u ulogu staljinističkog tužioca.
Sa nama tako neće moći. Prijetili su prije i viši i bolji. Zaludnja je to rabota, Vukšiću. Jedino sa čime smo saglasni iz saopštenja ANB-a Dejana Vukšića je teza da će svi odgovarati. Jedva čekamo to suočavanje.
