”Svjedoci smo šta se desilo u posljednjih 30 godine. Mislim da je izvještaj iz 2003.godine pokazao da je skoro trećina crkava i manastira u nekom dijelu ugroženo, oštećeno ili izmijenjeno. Što se tiče pokretnog pravoslavnog kulturnog blaga, tek treba da vidimo šta se dešava jer itekako postoje neke naznake da je jedan dio završio van Crne Gore “, upozorava Vukanović u emisij „Knjiški ljudi“ na Gradskoj TV.
Smatra da su litije su suštinski možda drugi najvažniji događaj u crnogorskoj istoriji u 21.vijeku.
” Prvi je naravno obnova crnogorske nezavisnosti Crne Gore 2006.godine. Litije su kompleksan proces i u jednom manjem dijelu su bile protest za zaštitu vjerskih prava. Litije su započete kao proces za zaštitu vjerskih prava da bi se u jednom trenutku razvile planirano u nešto mnogo više. Imale su jedan značajan politički i ekonomski motiv koji je doveo do smjene višedecenijske vlasti u Crnoj Gori “, ističe Vukanović.
Kako navodi, suštinski to je bila jedna kohezija raznih motiva koji su se gomilali u protekle tri godine, a koja je dovela do litija.
” Ono što je sada postalo vidljivo da su svi ti procesi nezadovoljstva u Crnoj Gori bili organizovani pod kapom najorganizovanije opozicione organizacije u Crnoj Gori a to je Srpska pravoslavna crkva. Litije dobijaju drugačiju sliku ako ih sagledamo iz regionalne perspektive. A to jeste ono što se desilo u Crnoj Gori itekako ima elemente raznih revolucija koje smo vidjeli širom Evrope, čiji su mentori bili ili sa Zapada ili sa Istoka. Litije u Crnoj Gori nijesu imale mentore sa Zapada, ali jesu apsolutno sa Istoka. Cijela priprema crnogorskog društva od 2015, 2016. do 2020. godine jasno je ukazivala da je ona bila instruisana sa strane, ne govorim samo iz Beograda, govorim samo iz Moskve “, kaže on.
Klice narativnog nezadovoljstva su posijane, kako navodi, prije osam godina.
” One su dugo gajene na antizapadnom narativu, na tome da je Crna Gora samo kriminalna država i da dolazi do ugrožavanja pravoslavnog tradicionalog bića, da postoji ugroženost jednog nacionalne grupacije i jezika. I da je vjerska organizacije koja kontroliše 100 posto crnogorskog kulturnog dobra i ima jedan od najvećih kapitala u državi, zapravo ugrožena. To je dovelo do litija koje su iz politikološke perspektive bile politički instruisan proces iz inostranstva koje je iskoristila pro-srpska opozcija, dok je za značajan broj građana to bila kulminacija nezadovoljstva i ispunjenje njihovih želja da nakon toliko godina imamo demokratsku smjenu vlasti u Crnoj Gori “
Nažalost, kako kaže, kada znamo da je smjena vlasti došla u takvim uslovima, onda postaje jasno zašto imamo sve ove negativne posljedice.
