Nakon ekonomske krize, građani Njemačke smatraju da kapitalizam „ne obezbjeđuje socijalnu ravnotežu u društvu“, kao ni „zaštitu okoline“ niti „odgovoran odnos prema prirodnim resursima“, pokazuje ovo istraživanje.
Skoro 40 godina nakon objavljivanja studije Rimskog kluba „Granice rasta“, samo još trećina Njemaca vjeruje da se privredni rast povoljno odražava na kvalitet života pojedinca. Za ogromnu većinu Njemaca su društveni odnosi, zdravlje i čista životna okolina važniji od „umnožavanja novca i posjeda“. Uz to, kako naglašavaju autori studije, nikako „ne prijeti revolucija“ u Njemačkoj, jer građani za nezadovoljavajuće stanje kapitalizma odgovornima ne smatraju samo političke i ekonomske vođe, već i same sebe.
Skoro četiri petine Nemaca smatra da svaki pojedinac treba da preispita svoj način života i razmisli „da li je privredni rast zaista najvažniji“. Pri tome studija Bertelsmana pokazuje da zanimanje za ekološke teme i kritički stav prema sistemu nikako nisu karakteristični samo za obrazovanije i bolje stojeće slojeve stanovništva. Tako se 75 odsto građana koji imaju završenu maturu slaže sa stavom da je „ekonomsko blagostanje manje važno od zaštite okoline i smanjenja dugova“, ali isti stav zastupa i 69 odsto građana sa nižom školskom spremom.
Većina Njemaca više ne vjeruje u „sposobnost tržišta da samo sebe liječi od poremećaja“, ali istovremeno i 82 odsto zastupa stav da bez privrednog rasta nema političke stabilnosti i razvoja demokratije. Istovremeno je pretežni dio njemačkih građana uvjeren da se privredni rast i zaštita čovjekove okoline mogu uskladiti, ali samo uz odgovarajući angažman političara.
