Žalbeno vijeće Tribunala time je umanjilo prvostepenu kaznu na koju je 23. februara 2011. generala Đorđevića (64) prvostepenom presudom osudio na 27 godina zatvora. Sudije su djelimično usvojile Đorđeviću žalbu i oslobodile ga odgovornosti za zločine na nekim od lokacija navedenih u prvostepenoj presudi. Takođe, Žalbeno vijeće ocijenilo je i da je prvostepena kazna bila preoštra.
Đorđević je tokom žalbenog postupka priznao da je učestvovao u prikrivanju tijela ubijenih civila, a odbrana je, tražeći smanjenje prvostepene kazne, pokušala dokazati – da je njegova uloga u tome bila minorna, izvještava RSE. Đorđevićeva odbrana je žalbene sudije podsjetila da je osuđeni u prvom stepenu priznao umiješanost u skrivanje 744 tijela žrtava u Batajnici kraj Beograda, kao i da je znao za bacanje leševa u jezero Perućac, kojih je do sada otkriveno 84.
Đorđevićev zastupnik Veljko Đurđić napomenuo da je prvostepenoo vijeće izreklo prestrogu kaznu jer u svemu tome Đorđević nije imao veliku ulogu. To je u žalbenoj presudi i prihvaćeno, uprkos tome što su zadržane sve osuđujuće stavke iz prvostepene presude u vezi Đorđevića kao učesnika udruženog zločinačkog poduhvata nasilnog progona.
Žalbeno vijeće je u drugostepenoj presudi odbilo većinu žalbenih osnova Đorđevića, no prihvatilo je tumačenje odbrane prema kojem je Raspravno vijeće pogrešilo kada je ocijenilo njegov položaj kao otežavajuću okolnost. Zato mu je kazna smanjena s 27 na 18 godina zatvora, u što će mu se uračunati vrijeme u pritvoru u kojem boravi od 2007. godine.
Konačnom presudom, međutim, potvrđena je Đorđevićeva krivica po svim tačkama optužnice za prisilno premještanje, deportacije, ubistva i progon Albanaca sa Kosova u prvih šest mjeseci 1999. kada je on bio načelnik Resora javne bezbjednosti MUP-a Srbije i pomoćnik ministra unutrašnjih poslova.
Ta krivična djela kvalifikovana su kao zločini protiv čovječnosti i kršenje zakona i običaja rata. Potvrđeno je i da su zločini počinjeni u okviru udruženog zločinačkog poduhvata čiji je cilj bilo trajno uklanjanje Albanaca sa Kosova.
Tužilaštvo se žalilo da je Raspravno vijeće pogriješilo zato što nije proglasilo Đorđevića krivim po zapovjednoj odgovornosti za seksualno zlostavljanje kao deo nasilnog progona.
Podsetimo, obrazlažući prvostepenu presudu „meštaru od hladnjača“, sudija je rekao da su, osim Đorđevića, u zajedničkom zločinačkom poduhvatu učestvovali, između ostalih, i tadašnji predsjednik SRJ Slobodan Milošević, potpredsjednik Savezne vlade Nikola Šainović i ministar policije Srbije Vlajko Stojiljković.
Presudio je da su „srpske snage, uključujući policiju, Vojsku Jugoslavije i dobrovoljačke i paravojne formacije, podvrgle albansko civilno stanovništvo sistematskim i raširenim napadima, terorisanja i nasilja, uključujući protjerivanje, ubistva, uništavanje naselja i pljačku“. General Đorđević, smatra Tribunal, imao je efikasnu kontrolu nad policijskim snagama na Kosovu i znao je za njihova zlodjela.
Svega nekoliko dana prije nego što će Đorđevića častiti s devet godina manje robije, Tribunal u Hagu smanjio kazne i Nikoli Šainoviću, bivšem potpredsjedniku Vlade SRJ, je kazna smanjena sa 22 na 18 godina, načelniku štaba MUP-a na Kosovu Sretenu Lukiću sa 22 na 20, a Vladimiru Lazareviću, načelniku štaba Prištinskog korpusa, sa 15 na 14 godina.
(e-novine)
