„Obaveze su nas nosile, a djeca su nas nekako držala na okupu. Onda je došla kriza; mi smo imali dobar standard i htjeli smo ga održati. Umjesto da sam tada rekao dosta, neke su druge stvari važnije sve svoje snage uložio sam u materijalno obezbjeđenje porodice: počeo sam raditi puno više, bilo mi je puno teže, dolazio sam kući sve kasnije a u familiju se uvukla nervoza, svakim danom sve veća frustracija...“, dodaje on.
On je naglasio da njegova supruga od njega nije imala ništa, imao sam i on osjećaj da od života ima samo posao i ništa više. Nakon toga uslijedio je razvod.
Na pitanje da li bi opstali da mu novac nije bio toliko važan - Milan smatra da je u današnjim vremenima stresa i nesigurnosti veoma teško održati porodicu na okupu.
Nije usamljen opisani slučaj iz Podgorice. Broj razvoda u Crnoj Gori, prema podacima MONSTAT-a, u stalnom je porastu: od 1000 sklopljenih brakova čak se 130 završi razvodom. Statistički podaci govore da je prilikom razvoda braka prosječna starost muža 40,5 godina, a žene 36,4 godine; brakovi su u prosjeku trajali 10 godina; najviše je razvedenih brakova sa jednim ili dvoje djece.
Najveći izazovi za brak barem prema statističkim podacima pojavljuju se u prvoj deceniji: svaki drugi razvod (50,5 odsto) se odigrava u periodu do devete godine zajedničkog života. I, neko je nepisano pravilo, da što više ima djece ona vezuju supružnike: manje od deset odsto brakova sa troje i više djece se urušava.
Sociolog dr Borislav Đukanović naglašava za Pobjedu da u tradicionalnoj Crnoj Gori prije sto godina uopšte nije bilo razvoda. On smatra da su ekonomski problemi u velikoj mjeri uticali na povećanje razvoda brakova.
„Mnogi sukobi nastali su zbog ekonomske situacije jer su te porodice živjele prije 15-20 godina mnogo bolje. Česti su sukobi oko zadovoljavanja elementarnih potreba. Jedan od razloga nemogućnosti zadovoljavanja ekonomskih potreba je nezaposlenost i niske plate. Nezaposlenost je kao bolest, jer, tokom vremena, ako čovjek dvije-tri godine ne radi on počinje da sumnja u sebe i razvija neurotične mehanizme“, kaže on.
Dr Đukanović objašnjava i zašto razvod braka češće pokreću žene nego muškarci.
„Žene se sada osjećaju sigurnije. Ranije je žena morala uvijek da kaže: Nijesam ja to uradila to se moj muž snašao!? Da bi sačuvala njegovu čast morala je na neki način još da igra perverznu ulogu obećane, sugestibilne, nesposobne žene i slično. To je nešto što očigledno modernim ženama, iz novih srednjih slojeva, ne konvenira. Žene su postale u Crnoj Gori samosvjesnije u pogledu njene pune uloge; one više ne shvataju da su samo „reproduktivne mašine“ nego da imaju pravo na one sfere emocionalnog života za koje se smatralo da ima samo muškarac (i mimo braka i pred brak). To se ne dešava samo u Crnoj Gori nego svuda. Ranije vanbračne avanture imalo je 98 odsto muškaraca i tek 15 do 20 odsto žena. Sada se to značajno promijenilo. Muškarci su izgubili dominaciju time što su izgubili poziciju da jedino oni budu zaposleni i da samo oni rade. Današnje žene se osjećaju sigurnije, samopouzdanije i lakše se odlučuju na razvod“, zaključio je profesor Đukanović.
