Albert Mamrijev počeo je da uči klavir od svog oca Jankela Mamrijeva, a nastavio kod prof. Aleksandra Bakulova i Sergeja Dorenskog u Moskvi, i prof. Arija Vardija u Tel Avivu i Hanoveru. Posebnu pažnju na svojim resitalima posvjećuje klavirskim transkripcijama, pa je tako snimio sve Listove klavirske transkripcije Vagnerovih djela. S tim u vezi, Mamrijev ide korak dalje pa i sam pravi transkripcije već obrađenih djela ili samih originala. Za Portal Analitika Mamrijev govori о procesu komponovanja, o odnosu koji stvara prema izvornom autoru, kao i o svojim tematskim koncertima posvećenim pijanistima i virtuozima XIX i XX vijeka.
ANALITIKA: Na KotorArtu nastupate kao solista s orkestrom. Međutim, veoma često održavate i resitale. Jedan od vaših tematskih programa je posvećen pijanistima koji su ujedno bili i virtuozi i kompozitori.
MAMRIJEV: Taj program je posvećen legenarnim virtuozima - pijanistima XIX i s početka XX vijeka, kao što su List, Fridman, Moškovski, Rubinštajn, Godovski. Publici se to dopada, jer, prevashodno, nije teško za slušanje. Interesantno je da su te kompozicije bile veoma popularne i u svoje vrijeme. Na primjer, kompoziciju "Stari Beč" Godovskog savremenici su obožavali. Čak je čuveni Jaša Hajfec napravio transkcipciju za violinu. Ipak, iz izvođačkog ugla posmatrano, to je repertoar koji zahtijeva profesionalizam, jer uključuje brojne aspekte pijanizma, kao što su virtuozitet, tuše, zvuk, stil... mnoge specifičnosti koje se odnose na stilove samih pijanista - kompozitora. Mislim da je poenta takvog koncerta da on, kao i same kompozicije, ostane u trajnom sjećanju publici.
ANALITIKA: Pored originalnih djela, izvodite transkcipcije koje su pisali poznati kompozitori i pijanisti, kao i sopstvene transkcipije. Kada ste počeli da se zanimate za takav kompozitorski posao?MAMRIJEV: PrIJe više godina komponovao sam transkcipcije Paganinijevih varijacija, pa zatim Bramsovih djela, i sve to sam snimio za Izrealski radio. Takođe, napravio sam vlastitu transkripciju Horoviceve transkripcije Bizeove "Karmen", kao i Listove transkripcije Mendelsonovog "Svadbenog marša".
ANALITIKA: U tom procesu - obrade već postojeće obrade, Vi ste u stvari "treća ruka" od originalnog djela do slušaoca.
ANALITIKA: Da, treća ruka ili bolje reći - tri ruke zajedno. Sjećam se da mi je profesor govorio da kada svirate svoju transkcipiju neke već postojeće trankscipije, onda imate osjećaj kao da imate tri ruke.
ANALITIKA: Kakav odnos imate prema originalnom djelu, a kakav prema postojećoj "obradi", odnosno transkripciji?
MAMRIJEV: Kada radim na transkcipcijama, ja u stvari ne gradim odnos prema drugom kompozitoru koji je već napravio transkripciju, već prema prvom, koji je komponovao originalno djelo. Pokušavam da se ne udaljim previše od izvorne ideje. Drago mi je što su neki pijanisti veoma zainteresovani da čuju i vide što sam to naravio poslije jednog Horovica ili posle Talberga. Inače, ova strana pijanizma je bila veoma popularna u svim epohama, kao što je i danas. Počev od Baha, koji je pravio transkcipije Marćelovih djela, preko brojnih kompozitora XIX vijeka, zatim Godovskog, Alkana, koji je napravio kadence za većinu Mocartovih koncerata, do velikana kao što su bili Buzoni, Tauzig i danas Pletnjov.
Boris MARKOVIĆ
