U decembru prošle godine je američki proizvođač aviona "Nortrop Gramen" predstavio revolucionarni dizajn budućeg brobenog aviona koji bi mogao, teorijski, da leti iznad ratnih zona u nastupajućem vijeku.
Njihov koncept izgleda više kao leteći tanjir nego kao borbeni avion – to je nešto što stručnjaci za avijaciju nazivaju "letećim krilo", dizajnom koji odbacuje koncept tradicionalnog repa letjelice. Takvim dizajnom smanjena je veličina aviona i stvoren glatkiji oblik koji će teže biti otkriven na radaru.
Ova letjelica izgleda kao najfuturističkiji mogući borbeni avion, ali proces njenog stvaranja seže mnogo dalje nego što biste misli – do jednog zaista revolucionarnog mlaznog borbenog aviona napravljenog i voženog u nacističkoj Njemačkoj pri samom kraju Drugog svjetskog rata.
Taj avion "Horten Ho 229" možda je samo zabilješka u istoriji avijacije, ali je bio toliko ispred svog vremena da njegove tajne aerodinamike ni dan danas ne razumiju u potpunosti. Zapravo, glavni naučnik NASA i dalje pokušava da otkrije kako su njegovi tvorci uspjeli da savladaju ozbiljne aerodinačke izazove zbog kojih ovaj avion nije ni trebalo da poleti.
Sva dostignuća njemačke braće Horten na ovom projektu učinila su ovu letjelicu tako impresivnom.
Valter i Rajmar Horten počeli su sa dizajniranjem početkom 30-ih godina prošlog vijeka, u vrijeme kada je Njemačkoj bilo zabranjeno da ima ratno vazduhoplovstvo zbog obaveza proizašlih iz Versajskog sporazuma koji je potpisala na kraju Prvog svjetskog rata. Braća su pristupila sportskim vazduhoplovnim klubovima, osmišljenim kako bi se zaobišle ove restrikcije, a koji su bili osnova onoga što će postati "Luftvafe", ratno vazduhoplovstvo nacističke Njemačke.
Oni su slijedili neke od ezoteričnih ideja Frederika Lipiša, nekonvencionalnog konstruktora aviona, koji je bio pionir letjelica dizajniranih u stilu delata-krila. Hortenovi su razvijali koncept letećeg krila sa sve efektivnijim rezultatima, došavši na kraju do jedrilice "Horten Ho IV" u kojoj je pilot ležao u letjelici.
Do vremena testiranja jedrilice "Ho IV", Valter Horten je već služio kao borbeni pilot "Luftvafea" u Bici za Britaniju koju su Njemci izgubili, pa im je bio neophodan novi dobri borbeni avion.
Tada je Herman Gering, šef "Luftvafea", zatražio da se osmisli novi projekat nazvan "3x1000" – avion koji bi bio u stanju da nosi 1.000 kilograma bombi tokom puta od 1.000 milja (1.600 kilometara) brzinom od 1.000 kilometara na sat. To je navelo Hortenove da razviju ono što će na kraju postati prototipovi "Ho 229".
Prvi od tri protipa bio je jedrilica bez motora, a drugom su dodato mlazni motori i uspješno je poletio 2. februara 1945, da bi se ipak srušio zbog tehničke greške tokom drugog probnog leta nekoliko nedjelja kasnije, pri čemu je stradao pilot. Ali, testovi su pokazali da osnovna konstrukcija aviona bila u redu.
Izvor i foto: blic.rs
