Ethem Mandić je na samom početku upoznao prisutne sa biografijom Žarka Martinovića i istakao značaj edicije Ars Poetica koju je pokrenuo Institut za crnogorski jezik i književnost i u okviru koje je objavljena ova studija.
Studija Ogledi o psihoanalizi i psihologiji književnosti Žarka Martinovića predstavlja vrijedan doprinos savremenim proučavanjima i tumačenjima literature i pojma literarnoga. Autor svoja istraživanja bazira na psihološkim i psihoanalitičkim poniranjem u svijet umjetničkog ne zapostavljajući ni filizofsku problematiku koja ima veliki značaj u književnoj kritici i modernim tumačenjima. Martinović akcenat svojih istraživanja fokusira na raznovrsna psihološka tumačenja literature kojima je temelje postavio austrijski psihoanalitičar Sigmund Frojd“, ističe Kalezić.
„Oslonci ove knjige jesu referentni autori Dostojevski, Virdžinija Vulf, Danilo Kiš, Semjuel Beket, Žan Pol Sartr i djela oko kojih veliki broj čitalaca stvara svoje čitalačke horizonte. Profesor Martinović je istražiovao i tumačio književne junake u djelima i zaključio da mnogo toga potiče iz i izvan književnog prostora“, rekao je Čogurić.
Na Mandićevo pitanja o tome odakle pobuda naučnika iz drugih oblasti da se bave književnošću i koliko književnost može da pomogne psihologiji, Martinović odgovara: “Moji profesori u gimnaziji bili su Pavle Đonović i Branko Brnović i odatle interesovanje za književnost. Književnost je od svih umjetnosti najbliža psihologiji, ona dozvoljava da se razvijaju psihološke teorije. Psihologija ne može da objasni neke motive u književnosti, ali ima nekih poklapanja, interakcija.“
Martinović je takođe i koautor knjige Psihoanaliza i filmska umetnost, a na pitanje o tome koliko su psihologija i film povezani on ističeda svako doba ima svoju umjetnost, pa je i ovo možda doba filma te da su za umjetnika najvažniji stil, obdarenost i sociokulturna sredina.
