TINARIWEN, ALBUM „ELWAN“: Oaza pustinjskog bluza

Slušajući rokenrol sa pustinjskih dina kao da ulazite u vremeplov i spuštate se nizvodno, na same izvore roka, r'n'b, hip-hopa i popularne muzike

Prikaži sve

Portal AnalitikaIzvor

Malo je silnih rokenrol buntovnika za koje stvarno možemo reći da istinski žive svoj prkos. Upravo takvi su kavaljeri slobode iz benda Tinariwen - bluzeri iz Timbuktura, nomadi naroda Tuareg iz oaza Sahare.

Ako se (opravdano) mrštite na sami pomen nekog od fenomena world music scene, koji u talasima trendova pronalaze prostor na svjetskoj sceni, valja odmah reći: saharski bluz je apsolutno zaslužio vašu pažnju.

Odjeci nasljeđa

Slušajući rokenrol sa pustinjskih dina kao da ulazite u vremeplov i spuštate se nizvodno, na same izvore roka, r'n'b, hip-hopa i popularne muzike uopšte! Ovo su odjeci nasljeđa koje su generacije tamnoputih robova prenijele na drugu stranu Atlantika. Ipak, to ne znači da je ovo arhaična muzika. Naprotiv, teško da u modernom vremenu ima raskošnijeg i smjelijeg od bluza benda Tinariwen!

Tinariwen je najpoznatiji svjetski izdanak scene, koju je prije četvrt vijeka proslavio gitarista Ali Farka Ture. O kakvom se projektu radi, svjedoči činjenica da je od osnivanja 1979. godine gotovo kompletan bend bio u egzilu. Idejni tvorac Ibrahim Ag Alhabib, maestro za gitarom, tokom osamdesetih i devedesetih smucao se pustinjom na tromeđi Malija, Alžira i Libije, obučavan je u Gadafijevim kampovima i predvodio je pobunjeničke jedinice u borbama za oslobođenje naroda Tuareg u Maliju!

Bend rijetko nastupa u istom sastavu – od tridesetak članova neko je uvijek na frontu, a pojedini žive nomadskim životom i godinama im se ne može ući u trag u pustinji. Još su neki članovi tokom posljednje četiri decenije izgubili život na ratištu... Konačno, naziv benda na bedunskom dijalektu znači „pustinjaci“. U međuvremenu su uspjeli da muzikom aktuelizuju borbu naroda Tuareg širom planete, pa i zasluže nagradu Gremi.

Kosmička samoća

Album ,,Elwan“ najavljen je singlom sa prelijepim animiranim spotom „Tenere Taqqal“. Ova pjesma predstavila je glavnu ideju ploče – stvaranje distance od ratnih sukoba i oslikavanje intimnog kolaža od pustinjskog pijeska. Tinariwen je ovog puta zavirio u dušu pustinjskog čovjeka. Ispitao je koji ga to vjetrovi gone, pod kakvom maramom krije lice od sunca i kojom vatrom rastjeruje duge noćne sjenke pod dinama.

„Elwan“ je samotnjački album, ali to je neka primordijalna, kosmička samoća koju je lako osjetiti. Zato gostujuće planetarne zvijezde alternativne scene, poput Marka Lanegana i Kurta Vajla, nijesu narušile taj pustinjski sklad. Naprotiv, to je samo još jedna paralela modernih rokenrol izdanaka sa najdubljim korjenima.

Tinariwen je snimio album koji bilo kom muzičkom sladokuscu može biti kapija raskošnog svijeta pustinjskog bluza. To je oaza za kojom je vrijedilo tragati!