Ovaj poznati solista sinoć je nastupio u pratnji našeg najvećeg orkestra na sceni Crnogorskog narodnog pozorišta. Iako je svojim virtuozitetom i izuzetnom interpretacijom vrlo zahtjevnog Koncerta za violinu i orkestar u D-duru Johanesa Bramsa te Paganinijevim Kaprićom zavrijedio veoma dug aplauz podgoričke publike, on u prvi plan stavlja kvalitet članova našeg orkestra.
- Odmah sam primjetio da veoma vole muziku, da im ona nije samo posao, nego mnogo više. I to je najvažnije za jedan orkestar - dodao je on.
Kaže da je to osjetio već na prvoj probi, koja je bila veoma duga.
- Sve mi je bilo veoma, veoma interesantno. Sve prošli nekoliko puta, isprobali nekoliko varijanti interpretacije. Ali, orkestar je pokazao da je voljan da radi - naveo je naš sagovornik.
Kao iskusni muzičar koji često nastupa širom svijeta, smatra da klasičnu muziku svako razumije i da je upravo to ključ da buduće generacije počnu - ili nastave - njome da se bave.
- Da bi stvorili dobre mlade muzičare, morate prije svega imati vrhunsko obrazovanje. Ako neko želi da bude vrhunski izvođač, ne može da živi van klasične muzike. Zato što je klasika veoma kompleksna i zahtijeva da joj se u potpunosti posvetite. No, s druge strane, u klasičnoj muzici možete pronaći sve, baš sva osjećanja - rekao je Murža.
On takođe smatra da se savremena muzika distancirala od publike.
- Kad je riječ o muzici danas, nadam se da će ona postati harmoničnija, melodičnija. Današnji kompozitori su dobri, ali ne misle na publiku. Previše su zagledani u daljine, u kosmos... Primjera radi, ja trenutno intenzivno radim sa Moskovskim virzuozima na zanimljivom projektu. Na moju molbu, jedan litvanski kompozitor napravio je aranžman za ovaj kamerni gudački orkestar za Paganinijevih 24 kaprica za violinu. U originalu to je djelo koje izvodi solista, ali smo željeli da mu udahnemo novi život i adapriramo ga za naše vrijeme - najavljuje on.
Oduševljen sinoćnjim gostovanjem, Murža se nada da će ponovo biti u prilici da uživa u nastupu pred auditorijumom u Podgorici.
- Volio bih ponoro da sarađujemo jer mi se veoma dopao maestro Grigorij Krasko. On je rođeni umjetnik, muzičar ogromnog iskustva koji je dostigao izuzetno visok nivo kao vilionista - kazao je naš sagovornik.
Na kraju, savjetuje - iz vlastitog iskustva - što je najbitnije u životu.
- Važno je da uživate u onome što radite, da se smijete. Bitan je i suživot, saradnja sa onima sa kojima radite. Potrebno je da osjećate ono što svirate, da i vi kao izvođač, a na kraju i publika, dijelite zadovoljstvo te interpretacije - zaključio je Murža.
Početak drugog dijela koncerta pripao je glavnom timpanisti CSO i perkusionisti, Srđanu Palačkoviću. On je bio solista na marimbi, te više drugih udaraljki u interpretaciji savremenog djela srpskog kompozitora Nebojše Jovana Živkovića. Nakon toga, na bis je izveo kompoziciju „Losa“ Emanuela Sežena, francuskog ekspresionističkog kompozitora koji je autor najpopularnijeg koncerta za marimbu.
Kada je riječ o Živkoviću, Palačković kroz osmijeh kaže kako se s njime zna već više od trideset godina. Upoznao ga je dok su pohađali srednje muzičke škole u Beogradu, odnosno Novom Sadu.
- On je kasnije otišao u Njemačku, jer kao i mnogi perkusionisti u Srbiji, tada niste imali mogućnosti da studirate u zemlji. U Njemačkoj se upisao u školu za instrumentaliste, ali se vremenom zainteresovao za kompoziciju. On je, sasvim sigurno, jedan od najplodnijih kompozitora današnjice kad je riječ o djelima za udaraljke. Njegov „Trio per uno“ je najsviraniji trio. Takođe, sa Ivanom Marjanovićem u Beogradskim perkusionistima smo ga prilagodili za duo. Danas sa Živanovićem sarađujem na beogradskom Fakultetu muzičke umetnosti i Muzičkoj akademiji u Novom Sadu. U međuvremenu, on je postao i profesor na fakultetu u Beču - ispričao je naš sagovornik.
Za Palačkovića su perkusije ljubav koja je počela još u djetinjstvu. Prvo su ga, kao većinu, privukli bubnjevi, da bi se vremenom više posvetio klasičnoj muzici i ostalim udaraljkama. On ističe da je, prije svega, orkestarski muzičar, koji je još kao srednjoškolac dobio priliku da svira u Beogradskoj filharmoniji. Tu je i ostao do 2009, od kada je angažovan na Fakultetu muzičke umetnosti.
- Prosto, želim da se udaraljke kao instrument razvijaju i dajem tome doprinos gdje god mogu. Ja sam tu da podijelim svoje znanje. Uz to, prije šest godina sam osnovao internacionalno takmičenje u Beogradu, na koje dolazi veliki broj djece iz regiona, uključujući i Crnu Goru. Moj kolega Miloš Mićunović, recimo, predaje u muzičkoj školi u Nikšiću. Drugi kolega Slobodan Jovićević ima i privatnu školu perkusija. Nakon što su škole u Nikšiću i Tivtu uvrstile udaraljke u svoju nastavu, i ovdje je sve krenulo u dobrom pravcu. Postoji potencijal, i postoje ljudi koji žele da rade taj pionirski posao. A ulaganje u djecu je najbitnija stvar. Zato i perkusije imaju budućnost - kazao je Palačković.
CSO naredne sedmice seli za Beograd, gdje će u čuvenoj dvorani Kolarčeve zadužbine nastupiti 18. maja. Dirigent će i ovog puta biti maestro Krasko, dok je solista naš renomirani pijanista Ratimir Martinović.
K.J.
Foto: MCCG/D. Miljanić
