Riječ je o romanu za koji je Eduardo Lalo 2013. godine dobio nagradu „Romulo Galjegos“, jedno od najznačajnijih priznanja za književnost na španskom jeziku, čiji su dobitnici, između ostalih, bili Gabrijel Garsija Markes, Mario Vargas Ljosa, Karlos Fuentes i Roberto Bolanjo. Eduardo Lalo, pisac koji je do tada bio poznat samo u nacionalnim okvirima, prvi je Portorikanac ovjenčan tom nagradom.
„Simona“ je izrazito emotivan, literaran i refleksivan roman, u kojem je Lalo, istražujući granice romanesknog pisanja, predočio jednu sasvim osobenu ljubavnu priču u svijetu u kojem je književnost i dalje jedan od malobrojnih prostora gdje se može sprovesti elegantan i konstruktivni terorizam. Knjiga počinje kao niz fragmentarnih, esejističkih bilješki, dok kasnije preovladava harmoničan ton kojim pripovjedač otkriva put svoje jake emotivne i intelektualne veze sa kineskom emigrantinjom Li Čao. „Simona“ se može čitati i kao svojevrstan omaž San Huanu, gradu u kojem je pisac rođen i čiji portret sklapa u svakoj novoj knjizi, ali i francuskoj filozofkinji, mističarki i političkoj aktivistkinji Simon Vajl.
Eduardo Lalo, esejista, univerzitetski profesor i likovni umjetnik autor je i knjiga „Burger King u ulici San Francisko“ (1986), zbirke priča, pjesama i dramskih monologa „Knjiga tekstova“ (1992. – nagrada Pen kluba), zbirke pripovjedaka „Gradovi i ostrva“ (1995), kao i romana „Beskorisnost“ (2004) i „Želja olovke“ (2010). „Nevidljive zemlje" (2008) kombinacija je hronike, putopisa i teorijskih razmišljanja, a dva Lalova naslova, „Stopala San Huana“ (2002) i „Gdje iz 2005.“, mogu se klasifikovati kao umjetničke knjige, zbrike žanrovski raznovrsnih radova -pripovjedaka, književno-fotografskih eseja, refleksija o gradskom ambijentu, kolaža slika i tekstova u fotografijama.
Poznata hispanistkinja i prevoditeljka iz Novog Sada, Bojana Kovačević Petrović, koja je napisala i pogovor za knjigu „Simona“, do sada je sa velikim uspjehom, između ostalog, prevela roman „Dijana ili usamljena boginja lova“ Karlosa Fuentesa, memoare „Prije kraja“ Ernesta Sabata, „Drame“ Marija Vargasa Ljose, roman „Laka komedija“ Eduarda Mendose, romane „Ambasadorova kći“ i „Žena koja plače“ Soe Valdes, dvadesetak pozorišnih komada, brojne filmove holivudske produkcije, a priredila i većim dijelom prevela dvotomnu „Antologiju hispanoameričke priče - Vječita smrt od ljubavi jača“. Bojana Kovačević Petrović zaposlena je na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Novom Sadu.
Ivana Kovač Barett crnogorska je prevoditeljka i hispanistkinja, autorka brojnih tekstova posvećenih južnoameričkoj književnosti, ali i jezičkoj politici, metodologiji i praksi nastave stranog jezika. Ivana Kovač Barett je saradnik na nastavi na Filloškom fakultetu u Nikšiću, član Odbora za međunarodnu saradnju u nevladinoj organizaciji Matica crnogorska, predsjednik Komisije DELE, kao i jedan od organizatora „Festivala španskog filma“. Autorka je prevoda knjige „Istorija Crne Gore“ Živka Andrijaševića na španski jezik.
Dizajn i prelom „Simone“, koja je objavljena u Artoovoj ediciji Animacija, potpisuje Adela Zejnilović. Objavljivanje ove knjige sufinansiralo je Ministarstvo kulture Crne Gore.
PAF je jedinstveni crnogorski festival sa muzičkim, dramskim, umjetničkim i književnim programom, na kojem već dvije godine učestvuje veliki broj muzičara, bendova, glumaca, slikara, dizajnera, izdavačkih kuća i knjižara iz Crne Gore i regiona. Cilj festivala prvenstveno je promocija kulturnog stvaralaštva mladih i afirmisanih umjetnika iz Crne Gore, ali i predstavljanje radova umjetnika sa regionalne kulturne scene.
Treći Podgorički art festival održaće se 22, 23. i 24. septembra u centru Podgorice, u Bokeškoj i dijelu Njegoševe ulice, u organizaciji NVO Centar za afirmaciju mladih i kompanije BRCA d.o.o., odnosno klubova Soba, Tarantino i Štrudla.
