Glumačka karijera Džordža Klunija je vijugava linija sa usponima i padovima kojiilustruju pandemonijum uloga različitog kvaliteta. Ilustracija njegovog režiserskog posla je mnogo jednostavnija. Da prikažete Klunija kao režisera dovoljna vam je samo jedna opadajuća linija. Ona počinje visoko, od filma „Confessions of a Dangerous Mind“ (2002), zatim se blago spušta prolazeći kroz „Good Night, and Good Luck“ (2005), a onda oštro ponire obuhvatajući sve niže i niže tačke - „Leatherheads“ (2008), „The Ides of March“ (2011) i „The Monuments Men“ (2014).
Klunijevim fanovima bilo je više nego potrebno da njegov novi film „Suburbicon“ bude dobar. Imali su i čemu da se nadaju kada suu projekat uključeni čuveni Itan i Džoel Koen, scenarista Grant Heslov i glumačke zvijezde Met Dejmon, Džulijen Mur i Oskar Ajzak. Nažalost, niko od njih nije bio dovoljan da vrati Klunijevu režisersku krivu u normalu.
Teorija i praksa
„Suburbicon“ nije samo još jedanneuspjeli film. Ako uzmemo u obzir velika imena koja stoje iza njega, Klunijevasamouvjerena „crna komedija“ je tragična. Sigurno postoji matematički dokaz za to koliko je „Suburbicon“ loš.
Radnja je smještena u idiličnom američkom gradiću iz pedesetih godina. Mirno mjesto, naseljeno isključivo bijelcima, izgleda kao savršen materijal za razglednice. Međutim, nevolje počinju čim se u ovaj kraj doseli prva afroamerička porodica.
Dok pobješnjela masa divlja ispred kuće novih komšija, tenzije rastu i u kući Gardnera Lodža (Met Dejmon). Dva nepoznata muškarca maltretiraju njega, njegovog sina Nikija (Noa Džup), suprugu Rouz i svastiku Margaret (obje igra Džulijen Mur). Nakon što onesvijeste ukućane, Niki se budi u bolnici pored oca i majčine sestre. Saznaje da je njegova majka ubijena. Poslije nekoliko dana, Gardner i Margaret počinju da se ponašaju sumnjivo. Dječak sumnja da njegov otac i tetka imaju veze sa majčinom smrću i pita se da li je on sljedeći...
Zvuči tenzično, zar ne? Možda na papiru, ali ne i na velikom platnu. U teoriji, ovaj film je imao solidno režisersko ime, sjajne scenariste, talentovane glumce i vrlo zanimljivu i aktuelnu temu. Ukratko - sve što mu je potrebno da postane jedan od glavnih lovaca na važna priznanja. Utoliko je njegova neubjedljivost još poraznija.
Bolna dosada
Klunijev film kao da ima bipolarni poremećaj. Dvije priče su uvezane vrlo slabo i ne vode nikud, a njihov put do ćorsokaka je bolno usporen i posramljujuće dosadan. Otisti prstiju scenarista, braće Koen, svuda su po filmskoj traci, ali jedva se prepoznaju poslije Klunijevog i Heslovog „prepjevavanja“ skripta.
„Suburbicon“ izgleda kao da ga je režirao netalentovani fan kultnog „Farga“ i Hičkoka, željan da kaže „nešto bitno“ o rasizmu u Americi. Baš taj „angažovani“ momenat čini ovo ostvarenje najgorim naslovom iz 2017. godine.
Da Kluni nije pokušao da bude važan i pametan baveći se gorućom temom u trampovskoj Americi, „Suburbicon“ bi bio samo bezvezan film, u rangu slabijih naslova braće Koen. Ovako, njegovo ostvarenje toliko nema veze sa mozgom, da je nevjerovatno kako je iko od autorske ekipe pristao da se njegovo ime napiše na odjavnoj špici.
Ižvrljani likovi
Režija je loša, scenario je bušan kao rešeto, priča je pretvorena u pretenciozni bućkuriš, muzika je razmetljiva, prenaglašena i dozlaboga naporna... Glumci ne mogu da učine ništa sa jadnim likovima koji liče na žvrljotine, skice i beživotne čiča Gliše.
Uzmimo za primjer glavnog junaka. Met Dejmon igra čovjeka koji ima nula ličnosti. Nije ni zanimljivi negativac, ni dopadljivi antiheroj za kog navijate uprkos njegovim lošim odlukama, niti je zbunjeni, obični čovjek koji se našao u pogrešno vrijeme na još pogrešnijem mjestu, tipičan junak braće Koen.
Jedina osoba koja unosi malo energije u klunijevsko mrtvilo jeste sjajni Oskar Ajzak u ulozi podmitljivog službenika osiguravajuće kompanije. No, ovaj „voz“ prolazi brzo i opet vas vraća frustrirajućem razmišljanju o tome kako je ovaj film mogao da izgleda.
Džordžu Kluniju je ipak mjesto ispred, a ne iza kamere u koenovskim filmovima. Filmu, koji zaslužuje ukupno nula poena, ide jedan utješni bod zbog tih nekoliko minuta kada nam je nadu u život vratilo blic pojavljivanje Oskara Ajzaka.
Ocjena: 1/10
Režija: Džordž Kluni Uloge: Met Dejmon, Džulijen Mur, Oskar Ajzak, Noa Džup, Glen Flešler Trajanje: 105 min
