Piše: Mihailo TERZIĆ
Posebno je ironičan i provokativan zahtjev ministra Dačića za reciprotitetom prava Srba u Crnoj Gori sa pravima nacionalno opredijeljenih Crnogoraca u Srbiji.
Srbi u Crnoj Gori od građana Crne Gore naplaćuju svoja manjinaska prava na nekoliko načina. Manjinski Savjet Srba u Crnoj Gori, srpske partije, „crnorukaše“ u Skupštini Crne Gore za potrebe velikosrpskih ciljeva, plaćaju poreski obaveznici. Dio novca im daje SPC od neoporezovanih i mutnih transakcija. Tu je i izdašna pomoć matice države Srbije, za izgradnju Srpske kuće, kao i za druge pojedinačne aktivnosti.
Antidržavna politika: Sve su to, višestruki logistički oblici pomoći Srbima u Crnoj Gori, koji se, uglavnom, troše za sprovođenje antidržavne politike. Da ne spekulišemo, o finansiranju aktivnosti nasilne smjene ustavnog poretka u Crnoj Gori iz geo-strateških centara moći van Crne Gore.
Crnogorska nacionalna manjina u Srbiji objeručke prihvata takav reciprocitet. Čak bi se i odrekla finansijskih ugodnosti koje bi tim reciprotitetom dobila u korist reciprotiteta manjinske nacionalne asimilacije koju,navodno, vrši država Crna Gora nad Srbima, za onu koju vrši država Srbija nad crnogorskom manjinom.
I dok je pravni sistem Srbije pun Zakona, Strategija i Deklaracija o zaštiti „srpskih zemalja i srpskog roda“ u regionu, crnogorska država ima jedan Zakon o saradnji Crne Gore sa iseljenicima, koji utapa crnogorsku nacionalnu manjinu u Srbiji u ostale iseljeničke grupe iz Crne Gore u Srbiji.
Čak ih jednako tretira kao i zavičajna udruženja, koja u većini čine Srbi iz CG. Na taj način šteti afirmaciji i odbrani nacionalnih identitetskih vrijednosti CNM u Srbiji i zapostavlja crnogorsku naciju kao jezgrovnog istorijskog nosioca državotvornog trajanja CG.
Crnogorska nacionalna manjina (CNM) u Srbiji je, nakon višegodišnje borbe, ostvarila pravo da formira manjinski Savjet u Srbiji. To je veoma važan dogođaj.
Zadrugarski mentalitet: Međutim, ukoliko Savjet ne bude u funkciji, afirmacije i zaštite nacionalnih identitetskih vrijednosti kolektiviteta CNM u Srbiji i ukoliko ga kontaminira sitnosopstvenički „zadrugarski“ mentalitet, može imati veoma kompromitirajuće posledice.
Ako nadležni resor Ministarstva crnogorske države nije UNAPRIJED razmiljao o posebnom tretmanu CNM u regionu, sada je nužda da razmišlja UNAZAD, kako bi spremno išao u susret geo-političim dešavanjima, koji su,u najavi, u regionu.
Prijem Crne Gore u NATO i proglašenje crnogorske države građanskom, nije pozicija za bezbjednosnu dremljivost i političku kratkovidost. Niti je NATO sam po sebi garant vječnog mira i sigurnosti Crne Gore, niti je građanski status države nadnacionalna vrijednost koja isključuje pojedinačne i kolektivne slobode nacionalnih manjina.
Ne može biti slobodan građanin Crne Gore ako u njoj nije slobodan; Crnogorac kao dominantan nosilac crnogorskog istorijskog trajanja, kao, niti bilo koji drugi pripadnik nacionalne manjine.
Geopolitička dinamika u regionu nije završena, ideološka iluzija velikosrpkog projekta oživljava. Tender za geostratešku aukciju na zapadnom Blakanu je i dalje otvoren. On se mora pratiti otvorenih očiju i sa efikasnim aktivnostima.
Crnogorskoj državi je potrebna STRATEGIJA ZA ZAŠTITU CNM NA PROSTORU DRŽAVA BIVŠE JUGOSLAVIJE!
Mogući oportunizam stručnih institucija države Crne Gore prema ovoj potrebi, može se jedino pravdati nedostatkom građanske hrabrosti i državničke mudrosti.
Strategija ne može biti remetilački faktor bilo sa kojojm nacijom ili državom. Naprotiv, Strategija bi potvrdila patriotsku brigu i odgovornost države prema Viziji razvoja smaostalne, slobodne i građanske Crne Gore u društvu savremenih država Evrope i svijeta. Crnogorci su bili i ostali Demiurg te Vizije.
