Nije loše dodati koju kap misterije svakoj velikoj strasti. Prije pet godina, negdje iza mirisnih, grijehom zgužvanih čaršava od požude i čežnje, Kanađanin Majk Miloš otkrio je blistavi talenat na ploči „Woman“, debitantskom albumu r'n'b dua Rhye. Mnogo toga u vezi sa već kultnim ostvarenjem ostalo je nedorečeno.
Miloš je tokom rada na albumu napustio suprugu, glumicu Aleksu Nikolas (Hejli iz serije „The Walking Dead“). Spakovao je kofere, otišao iz Los Anđelesa, stigao u Berlin i posvetio se radu sa producentom i muzičkim autorom iz Danske vrlo egzotičnog imena - Robinom Hanibalom.
Jedna duša
Veza Miloša i Hanibala nikada nije potvrđena, iako je vrlo jednoznačno sve ono što je muzikom i riječima ispričano na ploči „Woman“. Tek, prepuštajući se nježnom, izrazito ženstvenom u sebi, boreći se sa stidom i krivicom, daveći se u želji, Miloš je iznio jedan od najbitnijih albuma decenije.
Ono što je u svijetu pjevača prepoznato kao kontratenor, Milošev glas koji zavodi, očarava i donosi neizbježno pitanje „Zar je ovo zaista muškarac?“ – neupućenima se može opisati kao glas Šade. U beskrajnom grču, krvničkom zagrljaju muškog i ženskog u jednoj duši, uz zrele, razarajuće tekstove koji ogoljuju mnogo više od jednog ili dva tijela.
Zato se Milošev novi album „Blood“ očekivao sa posebnom pažnjom. Odmah valja reći, to nije „Woman“, a razlog je vrlo prost. Rhye više ne čini duo Miloš i Hanibal, već samo Miloš.
Kanađanin se mjesecima uvrijeđeno opirao komentarima da je njegov bivši partner iz Danske bio pretjerano bitan za uspjeh prethodnog albuma. Sada se naoružao cijelom armijom vrhunskih muzičara, koje mu je obezbijedila produkcijska mašinerija - da svoju veliku priču povede u drugom pravcu.
Ljekoviti zagrljaj
Miloševe nove pjesme imaju pozitivniju crtu i lišene su zavodljive drhtavice osobe raspete o sopstveni grijeh. Na momente su besramno požudne i sirove, ali način na koji racionalno, slojevito i iskreno dekonstruišu gubitak i rastanak čini ih izuzetnim.
To na vrlo interesantan način, jedreći na visokim, talasima violina, čini „Waste“, pjesma koja otvara album i mapira put ka cilju - prihvatanju sebe. U izuzetnom singlu „Taste“, Miloš je zavodljiv, igra se i liječi u novom zagrljaju. Potom se poigrava fankom i bosa novom, pada, griješi, rastaje se... I ne odustaje, sve do posljednje numere, „Sinful“, koja u užurbanom, delikatnom ritmu klasičnih gitara poziva na akciju i hrli životu.
„Blood“ nije „Woman“, niti se može porediti sa tim velikim muzičkim epom o lutanju okeanima čežnje. Ipak, Odisej je sada na sigurnom kursu i lijepo ga je vidjeti dok jedri blistavim, tihim, azurnim pučinama.
S. STAMENIĆ
Ocjena: 77/100
