Negdje između mraka i tame, rađanja i smrti, ambijentala i tehna, oscilira elektronska muzika koju stvara Džon Hopkins. Kao intenzivno, žestoko iskustvo - slika života sa naglašenim, do kraja pojačanim tonovima i bojama.
Album ,,Singularity“ producenta i muzičara iz Južnog Londona stiže pet godina nakon velikog uspjeha ploče „Immunity“. Hopkins je prilično hiperaktivan radnik, tražen i cijenjen od slavnih kolega. Radio je na pločama benda Coldplay, Brajana Ina i Dejvida Holmsa, a u stalnoj je postavi muzičara koji nastupaju sa Imodžen Hip. U svom poslu je jedan od rijetkih koji su uspjeli da dens elektroniku dovedu na nivo žestoko inteligentne, kompleksne, konceptualne instrumentalne muzike.
Izuzetno bitno, poput uputstva za upotrebu: „Singularity“ nije muzika za čil, kuliranje i plažne baldahine. Hopkins nije tip koji dočekuje sa „leagano, steari“, već vas hvata za ruku, vrti i katapultira u drugi svijet. Takvo iskustvo zna da izvuče tlo pod nogama, posebno kada nema riječi na koje možete da se oslonite. Fantastičnu kulminaciju predstavlja pjesma „Everything Connected“. Ona donosi deset i po minuta koji djeluju kao lansiranje spejs šatla, do iza granice gravitacije male, ali živopisne planete.
Hopkins godinama istražuje transcendentalnu meditaciju, a u najavi albuma kazao je da „čovjeku nije potreban mir nenaseljenog, već iskustvo vreve zaglušujućeg mjesta“. Tako je ulicu milionskog grada dočarala klavijatura u pjesmi „Echo Dissolve“, a neki udaljeni bitovi reflektovali su zvuke iz podmornice, iz mraka dubine mjerene hiljadama metara u posljednjoj numeri „Recovery“.
„Singularity“ je koncipiran kao ploča koja zahtijeva da joj se posvetite. I vjerujte da za nju vrijedi odvojiti tih 80 i kusur minuta. Mala je kvota na prognozu da ćete neku od ovih melodija čuti tokom ljeta u remiksima na festivalskim ćoškovima u Crnoj Gori. No, to je manje važno od utiska zaokruženosti albuma, koji počinje i završava na istoj noti.
Nema tu neke velike filozofije. Hopkins ne pokušava da proda velike ideje. Samo ta brojna iskustva naše svakodnevice pojačava do maksimuma, čini ih vidljivim, relevantnim, vrijednim pamćenja. „Singularity“ je muzika koja ne šminka stvarnost, već sa nje skida debele slojeve prašine. S. S.
Ocjena: 81/100
FOTO: irascible.ch / jonhopkins.co.uk
