„Na prvi interni konkurs za predmet o kojemu je bila riječ se nije javio ni jedan kandidat. Stoga je animiran mlađi stručan kadar da pomogne u izvođenju nastave. Međutim u ponovljenom konkursu, čija je svrha bila da se angažuje više mladih saradnika sa titulom doktor nauka, prijavio se i profesor Radusinović.
Nakon uvida u njegovo opterećenje od 23 časa usvojeno planom angažovanja od strane Senata (nastavna norma je 8), postao je upitan motiv tog naknadnog javljanja na koji su upozoravale kolege sa istog fakulteta, uz gorak osjećaj ličnog animoziteta kojeg dr Radusinović unosi prema mlađem kandidatu. Pogotovo činjenica da je uobičajeno da se na Univerzitetu Crne Gore vrši preraspodjela opterećenja prilikom angažovanja, pojačava prethodno izrečeni utisak. Ističemo i činjenicu da je sadržaj ovog predmeta sastavljao profesor ETF-a koji je uputio dopis Vijeću i rektoru da pomenuti sadržaj nema nikakve veze sa disciplinama koje izvodi profesor Radusinović. Na taj dopis, dr Radusinović nije uopšte reagovao tako da se moglo zaključiti da je prihvatio argumentaciju.
Odluka Vijeća Elektrotehničkog fakulteta o angažovanju nastavnika je sporna, jer sjednica Vijeća nije organizovana u skladu sa poslovnikom, na šta nam je pisanim putem ukazao veliki broj uglednih redovnih profesora sa ETF-a, članova Vijeća. Već duži vremenski period dobijamo upozorenja od zaposlenih sa ETFa da je takav način rada postao manir, te da se tome mora stati na kraj. Najiskusniji i najreferentniji ljudi sa ovog fakulteta pišu i žale se na niz nezakonitosti, na netransparentnost rada Vijeća i uprave Fakulteta, te da bi zaštitili profesionalni integritet ne učestvuju u radu istog već duži vremenski period. Istovremeno jedini odgovor rukovodstva Fakulteta na to je izigravanje žrtvi u javnosti.
Takođe, što se tiče angažovanja saradnika sa doktoratom, prije svega moramo skrenuti pažnju na nečuveno, nekorektno i neprofesionalno iznošenje ličnih podataka u javnosti (za koje on kao profesor ima privilegovani pristup) te njihovo zlonamjerno i manipulativno tumačenje, što je zabranjeno po Zakonu o zaštiti ličnih podataka. S druge strane, radi informisanja javnosti, pomenuti saradnik ima odlične rezultate (po kriterijumima dr Radusinovića ima refer e n c e i z a r e d o v n o g profesora). Uzgred, vrlo je zabrinjavajući manir da kod ovog kandidata analizira uspjehe u disciplinama koje on nikada nije ni slušao na Elektrotehničkom fakultetu.
Dobro bi bilo da dr Radusinović pokaže javnosti sa kakvim referencama iz računarskih mreža se birao u zvanje docenta. Očito mu je tada neko dao šansu da se počne graditi kroz tu disciplinu, pri čemu je tadašnje rukovodstvo, procjenjujući da ne može da se nosi sa time, dodijelilo Igoru Radusinoviću laboranta sa ETF-a za stručni nadzor, obuku i pomoć u radu. Već duži vremenski period profesor Radusinović u medijima iznosi niz neistinitih i zlonamjernih navoda u vezi akademskih pitanja na UCG. Smatrali smo da se navedene stvari mogu riješiti unutar samog Univerziteta, uz poštovanje mišljenja svakog pojedinca i autonomije Univerziteta. Nažalost to u ovom slučaju nije bilo moguće.
Dalje, vezano za navode profesora Radusinovića, napominjemo da je uprava Fakult e t a g r u b o p ov r i j e d i l a postupak za mogući izbor u zvanje docenta kojeg Radusinović pominje, pa je zakonski jedino bilo moguće prekinuti taj postupak i obnoviti konkurs, što je i učinjeno. Sa druge strane vezano za konkurs za nastavnika na kojem je jedan od kandidata i dekan Veljović, procedura je pokrenuta za vrijeme prethodnog rukovodstva, ali je iz (ne) objašnjivih razloga od strane tadašnjeg rukovodstva Univerziteta i samog dekana koji je po Statutu zadužen za sprovođenje postupka, izborna procedura prolongirana van propisanog roka od 6 mjeseci. To je uvelo kandidata u zakonski problematičan status, a novo rukovodstvo Univerziteta u poziciju da troši ogromnu energiju da njegov problem riješi. Iz obrazloženja Igora Radusinovića, mogao bi se steći utisak da se radi o veoma referentnom čovjeku. Međutim, činjenice su ipak drugačije. Za vanredovnog profesora izabran samo sa par radova u nižerazrednim časopisima, u kojima se bavi multimedijima za koje postoji mnogo referentija grupa. Sada već kao redovni profesor nema čak ni udžbenik iz predmeta za koji tvrdi da je najreferentniji na Univerzitetu Crne Gore. Njegov naučni opus je krajnje skroman o čemu svjedoči činjenica da recimo na ETF-u postoji niz profesora koji imaju 10 do 20 puta više citata i publikacija od njega. Veoma problematična je i činjenica da se veći broj njegovih radova nalazi u časopisu koji izdaje njegov lični prijatelj i koji je revnosno plaćan sa projekta kojim je rukovodio Igor Radusinović tokom perioda kada su publikovani ovi radovi, a za šta postoje podaci u finansijskoj službi Univerziteta. Projekat BIO-ICT je dobio Univerzitet Crne Gore, a rukovođenje je povjereno Elektrotehničkom fakultetu, uz uslov da njime rukovodi jedan od profesora čiji su naučni rezultati i opus nemjerljivi sa rezultatima profesora Radusinovića. Nije u potpunosti jasno kako se Igor Radusinović sa krajnje skromnim naučnim potencijalom našao u poziciji da rukovodi jednim takvim projektom. Ne želimo da vjerujemo da ga je preporučilo prijateljstvo sa dekanom Veljovićem. Naime, crnogorskoj i međunarodnoj javnosti je poznata činjenica da na Elektrotehničkom fakuktetu postoje ljudi koji imaju ogroman broj publikacija i svjetsku prepoznatljivost, a da su pri tome isključeni iz rada ovog projekta. Čak su i eksperti Svjetske banke izražavali čuđenje nad takvom činjenicom. Ono što zabrinjava je agresija koju Igor Radusinović ispoljava nakon loših rezultata na ovom projektu, ponašajući se kao da je to njegova lična svojina, te opstruirajući ogromne napore koje UCG čini da bi sanirao štetu koju je Radusinović napravio. Prilikom saopštavanja rezultata ne preza da tuđe rezultate predstavlja kao svoje (o čemu postoje pisane izjave), što je kršenje akademske etike i najbrutalniji vid plagijarizma. Univerzitet se počeo baviti ovim projektom nakon eksterne recenzije eksperata u kojoj su upozorili na mogući fijasko. Univerzitet je uložio ogromne napore da spasi i sačuva obraz kolege Radusinovića, ali se on ponaša kao da mu je neko uzeo ličnu svojinu, a svoju krivicu prikriva ulogom žrtve i pokazuje nevjerovatnu akademsku razmaženost. Čitav problem za kolegu Radusinovića vezano za ovaj projekat je nastao kada je Univerzitet odlučio da preostalih 400.000 eura upotrijebi na kvalitetniji način finansiranjem većeg broja istraživačkih grupa iz iste ili srodnih oblasti, umjesto da on takve sume troši za konferencijske radove sumnjivog kvaliteta (do tada je potrošio 3.000.000, i to imajući u vidu rezultate, na način da je za konferencijski rad prosječno trošeno 2 0.0 0 0 e u r a , o d n o s n o 600.000 po nacionalnom patentu –poređenja radi, troškovi EU patenta su svega nekoliko hiljada eura).
Da zaključimo, jedini problem dr Radusinovića su ovih nepotrošenih 400.000, pogotovo imajući u vidu činjenicu da su njegove ,,sposobnosti“ rukovođenja projektima tokom obavljanja funkcije zamjenika ministra za nauku opštepoznate. Na kraju, ostaje ružan utisak da jedan redovni profesor neetičkim ponašanjem pokušava da uništi karijeru ljudima koji je tek započinju, a paralelno stvara ružnu sliku i nanosi veliku štetu i ugledu Univerzitetu. Zbog svega navedenog, očekujemo da će se na Elektrotehničkom fakultetu situacija riješiti na akademski način. Očekujemo i da će se prekinuti sa praksom zastrašivanja i rukovođenja iz sjenke od strane profesora Radusinovića, te da se Fakultet vrati staroj dobroj praksi gdje se njeguje akademski dogovor i poštovanje koji vode koncenzusu, a zbog kojih je ETF nekad bio uzor ostalim jedinicama na Univerzitetu Crne Gore.“
