Samo roditelji baš male djece znaju koliko loših crtanih filmova na godišnjem nivou moraju da pogledaju roditelji baš male djece. Kada se na prilično bezveznu (i to prilično široku) ponudu crtaća dodaju visoke cijene, nije ni čudo što se mnogima ne živi kad im klinci pomenu bioskop. E, baš takvi roditelji prvi treba da povedu klince da zajedno pogledaju francusko-kinesku animaciju „Minuscule“ koja je kod nas prevedena kao „Mališan“.
Drugi dio filma, za čije gledanje nije uopšte potrebno znanje o prvom iz 2013. godine, upravo se prikazuje u Sinepleksu. Nažalost, u samo jednoj, i to skoro potpuno praznoj sali.
Naopake šare
Nepravedno je to... Animacija originalnog naziva „Minuscule: Les mandibules du bout du monde“, čiju režiju i scenario potpisuju Elen Širo i Tomas Sabo, unaprijed je osuđena da bude negledana.
Za razliku od kolega iz velikih studija, poput filmova „Incredibles“, „Toy Story“ ili „Wreck-It Ralph“, iza „Mališana“ ne stoji zahuktana produkcijska mašinerija. Ali, leži jednako magična, ako ne i još čarobnija priča.
U prvom dijelu filma, hipnotišućem spoju Nacionalne geografije, Diznijevih i Mijazakijevih radova – upoznali smo neobičnog bubamarca i crnog mrava. U nastavku pratimo njihovo putovanje od snijegom zavejane Francuske do sunčanog „kraja svijeta“, gdje je završio bubamarčev sin, greškom spakovan u poštanski paket upućen na Karibe.
Tamo otac neće pronaći i spasiti samo svog klinca u nevolji, već i cijelo leglo bubamara sa „naopakom“ šarom, crvenom na crnoj podlozi. Naravno, njegov bubamarko stići će i da se zaljubi.
Moć zvuka
„Mališan 2“ ima iste elemente zbog kojih je i njegov prethodnik sa lakoćom osvojio šačicu znatiželjnih filmofila. Lišen je dijaloga, što je plus u doba kada se ne može živjeti od histeričnih razgovora i pjevanije animiranih likova.
Glavni junaci komuniciraju specifičnim životinjskim jezikom: skupinom manje-više piskutavih zvukova koji djeluju simpatično i otvaraju sasvim dovoljno prostora za sjajne momente komičnog olakšanja. Zbog toga nemate razloga da se plašite se da bi film zbog nepostojećeg teksta mogao da bude zamoran i vama i djeci.
Režiserski duo pretvorio je nedostatak riječi u veliku prednost. Produkcija zvuka (dostojna nominacije za Oskara) i soundtrack Matjua Lambulea preuzeli su ulogu komunikatora glavnih filmskih poruka. I isporučili ih bez greške.
Čudo ljubavi
Ekološka poruka najočiglednija je od svih koje emituje drugi dio „Mališana“, u čijem univerzumu čovjek postoji samo kao trovač prirode ili pasivni posmatrač njenog umiranja. No, iako je i ovaj sloj ubjedljiv, mnogo je važniji onaj intimniji, koji se odnosi na oca i sina.
Autori mnogih novijih animiranih filmova zdušno izbjegavaju da se bave smrću i drugim temama koje su teške ili „baš i nijesu prikladne za djecu“, što god to značilo. Režiseri „Mališana“ ne samo što ih ne zaobilaze, već ih tretiraju na dirljiv način, suptilno učeći djecu da je i gubitak samo dio života.
Pritom, ta tema nije obrađena samo kroz motiv smrti, nego i kroz možda najveće od svih čuda sa kojim će se tata i sin bubamarac sresti na fantastičnom putovanju na kraj svijeta. To je čudo (roditeljske) ljubavi. I spremnosti jednog oca ili majke da „izgubi“ sopstveno dijete i pusti ga u svijet ako je to ono što mu je potrebno da bi bilo srećno.
Slatka čudovišta
S druge strane, „Mališan“ je toliko ugodan oku, zanimljiv uhu i uzbudljiv umu, da bi vam držao pažnju i da nema čak i da nema ovako lijepih i plemenitih poruka, ne tako čestih u sadržaju koji se sada štanca za najmlađe.
Ova slatka mješavina animacije i igranog filma (ljudske likove igraju stvarni ljudi) protkana je i sjajnim referencama, od Indijane Džounsa i I-Tija, preko piksarovaca kakav je „Up“ (veliko srce za pauka i mrava u avanturi koja je veća od života na letećem brodu sa balonima!), do „Star Wars“ filozofije.
Na koncu, ne i najmanje važno, animacija pretvara insektolike izvore beskrajnog straha kao što je pauk i najveće filmske zlikovce kao što su čupava, džinovska tarantula – u prilično slatke, neobične likove. Postoji nešto neodoljivo mijazakijevsko u tome. Ima li većeg komplimenta za „Mališana“ i bolje preporuke da njime častite i sebe i svoje bubamarce?
Ocjena: 8/10
Režija i scenario: Elen Žiro, Tomas Sabo Uloge: Bruno Salomone, Tjeri Fremon, Stefan Kulon Trajanje: 92 min
