U novom ciklusu radova ,,Background“, akademskog slikara Vadimira Dada Đuranovića, umjetnik u svom radu promišlja stanja savremenog čovjeka sa ciljem da razotkrije i demistifikujete njegov karakter, a djela se ređaju poput kadrova na filmskoj traci.
Riječ je o djelima velikog formata složenih kompozicija sa frontalnom perspektivom od jedne ili više figura smještenih u enterijer-eksterijer. Predstavljena su nedavno pred podgoričkom likovnom publikom u Umjetničkom paviljonu.
Đuranović za Pobjedu govori o novom ciklusu, svakodnevnom životu kao inspiraciji…
Izložba, koju je publika bila u prilici da pogleda u Umjetničkom paviljonu, nastavak je Vašeg prethodnog ciklusa ,,Album“. Šta je publici donio ,,Background“?
Centar mog likovnog interesovanja je i dalje ljudska figura. Bijelo platno je prostor u kojem projektujem svoju ideju. To su slikarski ekrani na kojima se smjenjuju situacije iz života savremenog čovjeka. Slike isijavaju sopstvenu svjetlost, bogatog su valera i raskošnog kolorita. Predstavljaju kontinuirani nastavak umjetničkog istraživanja. Uvijek me okupirao društveni kontekst i to jeste, u tematskom smislu, kontinuitet. Svaka vizuelna informacija je potencijalna ideja. Posmatrač se identifikuje sa tim prizorima urbanog otuđenja, melanholije kao na javnoj pozornici. Svako igra svoju ulogu. U latentnom sukobu sa društvom i sa sobom predstavljaju kritički i ironični odnos prema neposrednom okruženju. Kao što sam već izjavio, blasfemija postoji i u savremenom životu.
Kazali ste jednom prilikom da su scene na Vašim slikama uvijek na granici fikcije i realnosti. Da li su prenaglašeni likovi na Vašim platnima preuzeti iz relanog okruženja?
Umjetnik je radoznao, posmatra i istražuje svijet koji ga okružuje. Aktivno učestvuje u njemu i direktno je upleten u scene i prizore koje slika. Tu se gubi granica između fikcije i realnosti. A umjetnička slika postaje mnogo šira od bilo koje životne istine. Moji junaci su izražajnih karaktera, uhvaćeni u trenutku. Konstruišem karaktere, kroz svoju prizmu kreiram, mijenjam anatomiju, vršim egzekuciju i svodim čovjeka na suštinu. Naša viđenja istog motiva su različita. Često sebe doživljavamo ljepšim, nego kakvi smo istinski. Na neki način ja hvatam taj ,,fleš“, taj prvi utisak o čovjeku i to je ono što me likovno interesuje i inspiriše. Sve to, naravno dovodim u kontekst neke stvarne situacije.
Smatrate da je savremeno slikarstvo duboko ukorijenjeno u današnji život i stil čovjeka, a ,,stil je čovjek sam“. U kojoj mjeri su junaci na Vašim slikama odraz stvarnosti koja nas okružuje?
Junaci predstavljaju organsko sjedinjenje sa prirodom. Oni su nastali individualizacijom svijesti umjetničke kreacije, ispoljavajući moj psihološki portret - kao odraz na ogledalu. Sjenka predstavlja metafizički prostor, uzemljenje jednog duhovnog bića. Sjenka je naracija doživljaja. Čovjek je najveća tajna. On je podjednako ishodište i cilj. Urbani čovjek je refleksija svjetla i tame - života i smrti. Cjelokupna moja umjetnost je jedan mogući pogled na savremeni život. Umjetnik mora da bude kritičar svoga vremena i društva u kojem živi. Blasfemija je prisutna kao veoma značajna, ali i ozbiljna tema. Slika prenosi bezvremenu poruku, koja je postavljena na osnovu svih dosadašnjih iskustava života. Čitav moj umjetnički rad od samog početka je svojevrsno istraživanje svjetlosti. Mene interesuju ti neobični rakursi iz kojih svjetlost dolazi, kako se prelama i širi, jer svjetlost je izvor - život. Sve deformacije u anatomiji figura su izraz odnosa uhvaćene svjetlosti i našeg oka, kao neka vrsta kamere. Pomoću svjetlosti razotkrivam svijet i svjedočim o njihovoj duhovnoj i materijanoj egzistenciji. Slika je neposredno ispred nas, slikar je ,,iza“ slike. Da, savremeno slikarstvo je duboko ukorijenjeno u današnji život i stil čovjeka. Čovjek se mijenja, njegova anatomija se mijenja, postaje savršenija. Uvijek je stvar percepcije i svjetla koje markira svako individualno biće u fizičkom svijetu.
Književnik Pavle Goranović smatra da Vi stvarate scenografiju u kojoj i sami učestvujemo. Na koji način posmatrač učestvuje u događajima na slici?
Umjetnik je medij. Njegova memorija je najsavremeniji kompjuter. Kroz ,,Background“ nudim posmatraču vizuelnu informaciju koju on učitava i dešifruje kroz lični iskustveni doživljaj.
Vaši likovi predstavljaju kritički i ironični odnos prema neposrednom okruženju. Šta je predmet Vaše kritike?
Društvo i vrijeme u tranziciji je jedna od mojih preokupacija. Glavni akteri na slici su sa kritičkim odnosom prema životu, sukobljavaju se sa sobom, nosioci su društvenih protivurječnosti.
Umjetnost je posljednja stvar koja danas interesuje čovjeka, rekli ste u jednom intervjuu. Zbog čega je to tako?
Prioriteti su promijenjeni. Umjetnost je ostavljena po strani, u hibernaciji je, mada odgovor na ovu situaciju leži upravo u njoj.
Prilikom izlaganja ciklusa ,,Album“ kazali ste da on predstavlja Vaš kreativni dnevnik kojeg kao autor vodite. Šta ste u međuvremenu ispisali na njegovim stranicama i da li je i u kojoj mjeri cijela situacija sa pandemijom korona virusa uticala nas Vas i Vaše stvaralaštvo?
Ovo je novo doba. Korona je resetovala novi poredak. Moj kreativni dnevnik je odgovor novog pogleda uopšte na život i novu situaciju, gdje je čovjek u odnosu na prirodu i njene sile postao beznačajan, nemoćan i slab. Do skoro je sve bilo podređeno njemu. Novonastala situacija me je osamila, pojačala koncentraciju, utvrdila putanju daljeg umjetničkog opusa. ,,Background“ je identifikacioni dokument, svjedočanstvo ovog vremena.
Kako gledate na crnogorsku likovnu scenu. Šta je tu dobro, a šta joj nedostaje?
Naša umjetnost je najbolji proizvod i reprezent crnogorskog kulturnog identiteta. Nažalost, svijest o njoj i njenoj važnosti i značaju je i dalje upitna. Umjetnost je sloboda. Umjetničko je djelo, danas, uslovno, veoma složen proizvod kreativnog duha umjetnika i u njemu su nataložena iskustva milenijuma.
Posvećenost poslu garantuje uspjeh
S obzirom da ste angažovani kao vanredni profesor na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju i na Arhitektonskom fakultetu u Podgorici, kako Vam izgleda perspektiva mladih stvaralaca u Crnoj Gori?
Prateći kontinuirano aktivnosti studenata nastojim da prepoznam kreativne sposobnosti, neposredno, u radu svakog pojedinca i prepuštam mu slobodu da samostalno gradi ,,zlatnu žicu“, ukoliko vidim da ju je pronašao. Istinska ljubav i povećenost prema poslu garantuje uspjeh i daje rezultate.
