Ovo su instrumenti, po izboru ClassicFM-a, koji predstavljaju najčudnije i najljepše ikada napravljene.
Vagnerova tuba
Kada je u pitanju komponovanje epske četvrodjelne opere „Prsten Nobelunga“, Vagner je tražio nezemaljski zvuk koji bi najbolje predstavljao nordijske bogove koji žive u „Valhali“.
Uzbuđen nedavnim otkrićem Lura – drevnog nordijskog roga, Vagner je odlučio da izmisli svoj sopstveni, moderni nordijski rog, uz pomoć Adolfa Saksa (koji je osmislio saksofon).
Rezultat: Vagner tuba, koja je oduševila publiku od svog prvog pojavljivanja na sceni 1876. godine.
Staklena harmonika
Svjetlucavi, eterični i očaravajući instrument, staklena harmonika bila je izuzetno popularna u kasnom 18. vijeku, a besmrtni kompozitori kao što su Betoven i Mocart nisu je zaobišli.
Na osnovu koncepta pomjeranja vlažnog prsta po obodu pehara za vino da bi se proizveli tonovi, polimatičar Bendžamin Frenklin popularizovao je instrument.
Nažalost, rastuće glasine da bi sviranje na instrumentima moglo izazvati ludilo značilo je da su mnoge od ovih prelijepih mašina uništene.
Krota
Uprkos tome što ima teško ime za izgovor (piše se crwth), ovaj očaravajući velški instrument posjeduje mnogo više čuda nego čudnosti.
Krota je gudački, žičani instrument koji je nekada bio uobičajen širom Evrope, svirao se gudalom i obično samo jednom oktavom. Sve žice se sviraju u isto vrijeme, stvarajući šum.
Samo nekoliko od ovih mističnih instrumenata je preživjelo, uključujući „Foelas Crwth“ iz 1742. godine, koji se nalazi u Muzeju velškog života u Sain Faganu.
Štroh violina
Da li je truba? Da li je to violina?
Dizajniran 1899. godine od strane elektroinženjera Johanesa Štroha, to je u suštini violina koja je mehanički pojačana metalnim rezonatorom i trubom pričvršćenom za njeno tijelo. Štroh je vjerovao da će njegov dizajn biti trajno rješenje za pitanje pojačanja akustike, ali povećana sofisticiranost tehnologije brzo je pretvorila njegov izum u puku neobičnost.
Alpski rog
Godinama su čobani koristili Alpski rog da dozivaju jedni druge u planinama. Njegov usamljeni zvuk oponašali su kompozitori kao što su Brams, a Leopold Mocart – otac Volfganga – čak je napisao i koncert za njega.
To je prelijep instrument, ali dužina je nepraktična i prisustvo jedne od ovih velikih zvijeri na sceni je čudan prizor.
Kololira
Potičući još iz srednjeg vijeka, zvuk kololire proizvodi točak koji se ručno okreće, trljajući se o žice. One se zatim mogu pritisnuti da bi se promijenila visina, dok druge žice evociraju zvuk gajdi. Rezultat zvuči kao stvoren za muziku za „Igru prestola“.
U skorije vrijeme, kololira je odlično prilagođena i hevi metal muzici.
Pikaso gitara
Ovo akustičko remek-djelo sa 42 žice je napravila Linda Manzer za velikog džez gitaristu Peta Metinija.
Zasnovan na slici Pikasa, instrument je zbunjujuć koliko i lijep. Dok je Pikaso bez sumnje jedan od najvećih umjetnika 20. veka, možda je zasnivane instrumenta na jednoj od njegovih slika bilo malo previše.
Martenoovi talasi
Ovaj instrument jedinstveno očaravajućeg zvuka izumio je 1928. francuski pronalazač Moris Marteno. U pitanju je rani elektronski muzički instrument, koji je prvobitno, po zvuku veoma sličan tereminu. Akustične sposobnosti instrumenta kasnije su bile povećane dodavanjem proširenih kontrola i upaljenih zvučnika.
Proizvodnja instrumenta prestala je 1988, ali mali broj konzervatorijuma u Francuskoj još uvijek drži njegove časove.
Melofonijum
Upečatljivog oblika, ovaj instrument je koristio frontmen američkog benda Sten Kenton, koji je prepoznao potrebu za instrumentom koji bi uhvatio širinu zvuka koji je praktično netaknut ležao između trube i trombona.
Ne treba ga miješati se sa veoma popularnim ‘melofonom’. Mellofonijum je dizajnirao C.G. Kon 1957. i koristio se na Kentonovom albumu „West Side Story“.
Serpent
Instrument koji je navodno 1590. izumio Edme Gijom, toliko je bizaran da se čini da se francuskom svešteniku moralo desiti nešto neobično u životu. Nazvan po svom obliku nalik zmiji, zvuk koji proizvodi je negdje između eufonijuma i fagota.
