Fondacija Miloš Karadaglić, uz podršku partnera, organizovala je dvodnevnu kreativno-likovnu radionicu za ovogodišnje dobitnice stipendije koja se dodjeljuje darovitim pojedincima koji imaju razvojne izazove ili pripadaju ranjivim kategorijama društva.
Kako su saopštili iz Fondacije, četri mlade djevojke Ksenija Samardžić, Katarina Nikolić, Sara Moreti i Đurđa Borović imale su priliku da kreativni izraz dodatno razvijaju u Kuslevovoj kući, zahvaljujući partnerstvu Fondacije sa kompanijom „Petite Geneve Petrović“, zvaničnim zastupnikom brenda „Rolex“ za jugoistočnu Evropu, a uz podršku Muzeja i galerija Podgorice.
Tokom prvog dana radionice, uz mentorstvo umjetnice Ivane Ćupić (Nine Vukčević), djevojke su, eksperimentišući sa bojama, linijom i kompozicijom, na platnu predstavile svoje unutrašnje pejzaže.
Drugi dan radionice bio je posvećen radu sa Kristinom Kusovac-Brkanović (KIRO ceramics), sa kojom su oslikavale raznovrsne predmete od keramike, istražujući kako se oblik, tekstura i boja mogu sjediniti u umjetničko djelo.
Iz Fondacije „Miloš Karadaglić“ poručili su da njihov cilj nije samo da prepoznaju talenat, već i da pruže prostor u kojem se on može razvijati. Kako su dodali, dvodnevna radionica bila je prilika da se na djelu vidi snaga stvaralačkog izraza njihovih stipendistkinja.
“Ksenija, Katarina, Sara i Đurđa pokazale su nam svoj jedinstven senzibilitet i autentičan pristup umjetnosti – od preciznosti u detaljima, preko osjećaja za boju i kompoziciju, do iskrene emocije koju su unijele u svaki rad. Talenat ovih djevojaka nas pokreće i motiviše da nastavimo da gradimo prilike za njihov dalji umjetnički razvoj“, istakli su iz Fondacije.
Majka jedne od stipendistkinja Ivana Moreti kaže da su djevojke svaki trenutak tokom radionice doživjele punim srcem, a da je ovo iskustvo njima kao roditeljima potvrdilo koliko ovakve aktivnosti znače za njihovo samopouzdanje, sreću i razvoj.
„Podrška Fondacije Miloš Karadaglić za nas kao roditelje djevojčica sa Daunovim sindromom ima izuzetan značaj. Ne radi se samo o organizaciji radionice, već o stvaranju prostora u kojem su naša djeca prihvaćena, podržana i podstaknuta da izraze svoju kreativnost i emocije. Za nas to znači da nisu zaboravljene, da se njihov trud vidi i cijeni. Za naše djevojčice to je bio doživljaj ispunjen radošću, pažnjom i slobodom izražavanja – nešto što se pamti i čeka da se ponovi“, istakla je.
