Uz nestvarne prirodne ljepote Crnu Goru kroz cjelokupno njeno bitisanje krase specifičnosti i osobenosti njenoga kulturnog i društvenog bića. U preko hiljadugodišnjoj slavnoj istoriji i bogatoj tradiciji, pored mitskih borbi kod Tuđemila, Martinića, Krusa, Grahova, Vučjeg dola, Mojkovačke bitke i Trinaestojulskog ustanka, Crnu Goru odlikuje bogat i složen društveno-politički život u kojem se ogleda sva specifičnost crnogorskoga mentaliteta. O kompleksnosti istorijskoga razvoja crnogorskoga društva najbolje govori podatak da je „Istorija Crne Gore“, češkog balkanologa Františeka Šisteka, podosta obimnija od izdanja „Istorija Rusije“ ili „Istorija Sjedinjenih Američkih Država“ u ediciji Istorija država, češke izdavačke kuće Lidové noviny (NLN). Kako autor navodi, tokom pisanja studije koja prati istoriju Crne Gore od praistorije do današnjih dana, najveći izazov je predstavljao da čitaocima, a pogotovo onima koji se prvi put upoznaju s Crnom Gorom, podrobno opiše svu kompleksnost i slojevitost crnogorskih društveno-političkih procesa.
Svoju studiju Šistek zaključuje ulaskom Crne Gore u NATO savezu i mnogi čitaoci bi vjerovatno pretpostavili da Crna Gora konačno ide jasnim koracima ka Evropskoj uniji, evropskom sistemu vrijednosti i svjetonazora, oslobođena svojih epskih narativa. Međutim, zbivanja od kraja 2019. godine do danas na površinu su iznjedrila srednjovjekovne antievropske i anticrnogorske svjetonazore Srpske pravoslavne crkve, prisutne u svijesti i narativu trenutno vladajuće političke elite u Crnoj Gori. Takođe, čitaocu Šistekove istorije podatak da je u Crnoj Gori došlo do demokratske promjene vlasti nakon tridesetogodišnje vladavine jedne partije zvučao bi kao još jedan pozitivan iskorak za dalji napredak Crne Gore na putu ka Evropskoj uniji. Ali nažalost, to je samo forma bez poželjne sadržine naizgled protkane savremenim progresivnim evropskim vrijednostima. Upravo pod maskom te isprazne forme, ispunjene tuđim interesima, u Crnoj Gori se sprovodi bjesomučan lov na vještice dirigovan svjetonazorima Srpske pravoslavne crkve i interesima koncerna Vijesti.
Očito je da nova vlast dobro poznaje materiju o vješticama. Naime, istraživanja navode da su dva glavna izvora iz kojih se oblikovalo poimanje lova na vještice – elementi narodnog (pučkog) vjerovanja i vjerovanja crkovne i svjetovne elite. Slijedeći navedenu premisu, u Crnoj Gori imamo uslove za progon i pogrom vještica u 21. vijeku. Poklopila su se narodna, crkovna i svjetovna vjerovanja iznjedrivši vladajuću elitu koja vjeruje da je oslobodila Crnu Goru nakon 75 godina bezbožničke vlasti i da sada nastupa njena ruka pravde. Po uzoru na teologiju koja je stvorila sliku o vješticama kao đavoljim slugama koje nastoje uništiti crkvu i čovječanstvo, Srpska crkva u Crnoj Gori je stvorila narativ o prošloj vlasti, građanskoj Crnoj Gori i Crnogorcima kao đavoljem nakotu koji želi uništiti crkvu i „tradicionalnu“ Crnu Goru. Vodeći se tim naumom, aktuelna vlada krenula je u progon i pogrom tekovina savremene crnogorske države utemeljene 21. maja 2006. godine. Prekriveni etiketom eksperata, lovci i lovkinje XXI vijeka nastavljaju, sada, sa državnih pozicija da sprovode politiku Srpske pravoslavne crkve u proganjanju i zatiranju crnogorskih osobenosti.
Tako smo umjesto politike progresivnih evropskih vrijednosti dobili retrogradnu politiku koja uvodi srednjovjekovnu praksu lova na vještice. Vladajuća politička elita pod plaštom borbe protiv korupcije i organizovanog kriminala sprovodi lov na crnogorske simbole. Prethodno žigošući svaki simbol odnarođenom i bezbožničkom DPS vladavinom i otrovnom medijskom propagandom. Lov je započeo mahanjem trobojkama i pokušajem obesmišljavanja crnogorske državne zastave, nastavio se paljenjem crnogorske državne zastave, relativizovanjem partizanskog antifašističkog pokreta, pokrenutim procesima revitalizacije zločinačkog i kolaborantskog četničkog pokreta, obesmišljavanjem istorijskih fakata autokefalne Crnogorske pravoslavne crkve, izvrtnjem tradicionalnih vrijednosti Crne Gore Petrovića, prisvajanjem crnogorskih dinastija, gašenjem Montenegro airlinesa kao simbola nezavisne Crne Gore, najavom gašenja crnogorske i barske plovide, urušavanjem diplomatske mreže, urušavanjem bezbjednosnog sektora, oživljavanjem ratnih zločinaca, skandaloznim imenovanjem ministara, sramnim polaganjem vijenca na grob kralja Nikole, pokušajem gašenja Fakulteta za crnogorski jezik i književnost, diskreditacijom znamenitih crnogorskih intelektualaca…
„Svejedno je vještica biti ili se za takvu računati“ zapisuje Borisalv Pekić u Novom Jerusalimu prikazujući lov na vještice u novovjekovnoj Engleskoj. Znakovit prikaz imamo i u savremenoj Crnoj Gori, konkretno, u natpisu „Krstiće se i ko neće“ koji potpisuje jedna provladina instagram stranica. Danas je možda progon „vještica“ dobio novi oblik ali su lovci uvijek isti.
