Časopis otvara intrigantni tekst Rajka Bogojevića „Legenda o velikom slovu“ koji u vidu esejističke proze prati imaginarno putovanje Ahasvela i Remboa i njihov ignorantski odnos prema pojmu vremena. Prepliću se stare civilizacije sa realnošću u kojoj živimo. „Slovo“ je paradigma za književnost, umjetnost i filozofiju i druge fenomene koji opterećuju savremenog čovjeka kao što su smrt, život, ljubav ili religija. Njegoševa sveprisutnost živa je kao asocijacija u pokušajima da se shvati smisao i besmisao.
Vesna Stanković-Pejnović se bavi novim oblicima kapitalizma, novim sigurnosnim prijetnjama i posljedicama pandemije koji dovode do globalne preraspodjele moći. Jelena Subotić, profesorica državnog univerziteta u Atlanti, je autor brojnih tekstova i knjiga o političkoj memoriji u tranzicionom vremenu posebno na Balkanu. U tekstu „Holokaust nije samo prošlost“ fokusirana je na sjećanje na holokaust poslije komunizma, i bavi se instrumentalizacijom zločina fašizma i komunizma i bogato verbalno i fotografski dokumentuje taj fenomen u Srbiji, Hrvatskoj, Mađarskoj…. Oblicima nasilja nad ženama i reagovanjem institucija u tekstu „Ugrožavanje bezbjednosti žena“ bavi se Ivana Popivoda Gligorović, a Dragoljub Drašković razmatra aktuelno pitanje prestanka funkcije sudije nakon ispunjavanja uslova za starosnu penziju. Radovan Radonjić u polemičnom tekstu „Fatalni crnogorski integralizam“ se osvrće na stavove istoričara o ulozi dinastije Petrović u crnogorskoj istoriji, stavljajući poseban akcenat na odnos prema Rusiji i istočnom integralizamu.
Časopis donosi autobiografske bilješke kapetana duge plovidbe Dušana Ivanovića koje odslikavaju život crnogorskih pomoraca na stranim brodovima. U tekstu dramske strukture „Čovjek pod tuđim imenom“ Rade Bojović se fokusira na dva simbolički povezana toka misli o otuđenom čovjeku i u formi satirične komedije mentaliteta dekonstruiše istorijske, etičke, političke i nacionalne odnose.
Borislav Jovanović u tekstu „Jedna apoteoza i komentari“ upozorava da je svako tumačenje Njegoša izvan književnog konteksta tendeciozno i zato se pretvara u utilitarizam najnižeg ranga. Upotrebom lokativa umjeto akuzativa uz glagole kretanja u crnogorskom jeziku bavi se Bojana Pržić. Marina Šoć piše o Živku Nikoliću, a Svetozar Savić o sortama crnogroske vinove loze. Časopis donosi dva teksta o crnogorskom iseljeništvu.
U istraživačkom prilogu Gordana Stojovića dat je istorijski presjek useljavanja emigranata iz Crne Gore i Boke Kotorske, biografije starih iseljenika i uspješnih potomaka, što predstavlja dragocjen prilog istoriji iseljavanja i stanju crnogorske kolonije u Republici Čile. Miroljub Orlandić sa makedonskim kolegama je sakupio podatke o crnogorskim iseljnicima u Sjevernoj Makedoniji, njihovoj brojnosti, teritorijalnom rasporedu, pravima kao manjine i time zaokružio sliku o sadašnjem položaju Crnogoraca u ovoj državi.
Zanimljiv je tekst Božidara Proročića, koji je sa kolegama, svestrano stručno obradio vrtače na Lovćenu kao poseban kraški fenomen. Mirjana Manojlović piše o očekivanom trajanju životnog vijeka u Crnoj Gori. Već deseti nastavak rubrike „Zapisano je“ Branko Borilović ispunjava zapisima o Crnoj Gori raznih autora, u razna vremena i u različitim publikacijama.
Časopis je 2006. godine uveo praksu da publikuje izvještaje Evropske komisije o napretku Crne Gore, pa je u ovom broju štampan Izvještaj za 2021. godinu.
