Krajem 18. vijeka, škotski pronalazač Džejms Vat proizveo je efikasnu novu parnu mašinu. Vat je smatrao da bi poređenje performansi njegovog motora sa performansama konja omogućilo kupcima da shvate vrijednost novog pronalaska.
Vat je radio sa konjima u rudniku uglja. On je procijenio da prosječna životinja može da premjesti 100 kilograma uglja na udaljenosti od 30 metara za jedan minut.
Vat je takođe procijenio da njegova parna mašina može da radi isti posao kao deset konja i kao takva ima deset "konjskih snaga". To je značilo da je njegov motor imao snagu kojom je mogao da pomjera 1000 kg, duž rudarskog okna, 30 metara svakog minuta, ili 100 kg duž trase od 300 m, ako je to bilo ono što je trebalo da uradi, prenosi B92.
Ovo je dobro odjeknulo kod kupaca, a Vatove tvrdnje o performansama motora formirale su osnovu za poređenje sa konkurentskim inženjerima.
Ubrzo su svi počeli da mjere u konjskim snagama, kao razumnu naučnu procjenu snage koja je definisana tako da odgovara marketinškom pristupu.
A prema Džejmsu Vatu, danas imamo zvaničnu mjernu jedinicu SI (Međunarodni standard) - vat, pa je jedna konjska snaga jednaka 746 vati.
