Skica kauča je otkrivena u Vest Dinu u blizini Čičestera, u nekadašnjem domu Dalijevog prijatelja i pokrovitelja Edvarda Džejmsa. Stručnjaci smatraju i da je sam Džejms bio uključen u ideju stvaranja ovog neobičnog kauča.
Do otkrića se došlo kada je Džejmsova arhiva koja uključuje oko 2.300 različitih predmeta, počela da se priprema za digitalizaciju. Osim Dalijevih skica, ova arhiva uključuje nacrte i slične predmete koji su pripadali Pablu Pikasu, Igoru Stravinskom, Bertoldu Brehtu, Reneu Magritu...
Prema riječima Hjua Morisona, upravnika zbirke u Vest Dinu, kauč, danas poznat kao Mej Vest bila je Džejmsova ideja iz 1936. godine, koju je Dali kasnije razradio.
Dali je tada skicirao nacrt projekta koji je opisao kao „lice Mej Vest koja bi se moglo koristiti kao nadrealistički stan" u čast filmske zvijezde, a u jednom trenutku Džejms je sugerisao da bi usne mogle biti inspiracija za sofu, i rekao da bi preuzeti proizvodnju takvih sofa.
Smatra se da je skica kauča pronađena na poleđini koverte otkrivene u arhivi - zapravo djelo Edvarda Kerika, dizajnera sa kojim je Džejms u to vrijeme sarađivao.
Prema riječima Kristofera Vilka iz Muzeja umjetnosti i dizajna u Londonu, koja posjeduje jednu od pet poznatih verzija sofe, novootkrivena skica odnosi se na prvu od sofa koje će se proizvoditi - svakako u Britaniji. Bila je to ružičasta satenska verzija sofe, koja je odgovarala ružičastoj nijansi karmina dizajnerke Elze Skjapareli.
Pisma u bogatoj Džejmsovoj arhivi takođe otkrivaju da je njegova prvobitna namjera bila da ovaj kauč bude presvučen kožom, sve dok Skjapareli nije energično tu ideju odbila rekavši da bi joj se više dopao da je od satena.
Vilk objašljava da priča o kauču u obliku usana postavlja zanimljiva pitanja o autorstvu umetničkih djela: „Skica sa koverte i prepiska pomažu u objašnjenju Džejmsove uloge u stvaranju ovih sofa, i sasvim je jasno da je, iako je originalni koncept bio Dalijev, veliki dio zahtjevnog posla u stvaranju komada bio na Džejmsu".
Spekuliše se da postoji još jedna originalna sofa, vjerovatno u Francuskoj, rekao je Vilk.
Edvard Džejms (1907-1984) bio je živopisan i komplikovan lik čiji je život često bio kontroverzan: spekulisalo se da je on unuk kralja Edvarda Sedmog, koji je bio redovni posjetilac Vest Dina.
Džejms je posjedovao ogromno bogatstvo kojim je, između ostalog, finansirao rad umjetnika nadrealistista u Evropi i Meksiku.
Morison kaže da je Džejms posjedovao fantastičnu arhivu koja je svojevrsno blago i da je spremna za digitalizaciju, kako bi što širi krug ljudi, pre svega ljubitelja umjetnosti, u njoj mogao da uživa.
Inače, Dalijev kauč u obliku usana, stekao je i status svojevrsne ikone širom svijeta šezdesetih i sedamdesetih godina prošlog vijeka, a brojne su i njegove kopije.
Poznate ličnosti, uključujući Kajli Minog, Bijonse i Kejti Peri, snimale su spotove i fotografije na poznatoj sofi i njenim kopijama.
