„Na Lučindan, 31. oktobra 1993. obnovljena je pomjesna autokefalna CPC. Taj čin je realizovan u skladu sa vjekovnom crnogorskom tradicijom. Naime, Crnogorski zbor usvojio je prijedlog Odbora za obnovu autokefalnosti CPC i za duhovnog poglavara aklamacijom izabrao mitronosnog arhimandrita i vikarnog episkopa Edmontona Američke pravoslavne crkve, Njegovo preosveštenstvo gospodina Antonija Abramovića. Tim činom Crnogorke i Crnogorci pravoslavne vjeroispovijesti su de facto i de iure konačno obnovili pomjesnu CPC, koja je Dekretom Aleksandra Karađorđevića nasilno ukinuta 17. juna 1920. Ceremonija obnove autokefalne CPC i izbora Njegovog preosveštenstva gospodina Antonija za njenog duhovnog poglavara obavljena ispred Dvora Kralja Nikole, na Cetinju“, naveli su iz Lovćenskih straži.
Podsjećaju da je „blaženopočivši mitropolit CPC, Njegova svetost gospodin Antonije, rođen je 16.07. 1919. u Dobroti - Kotor, a upokojio se 18.11.1996. na Cetinju đe je i sahranjen na Novom groblju“.
„Pravoslavni vjernici članovi Patriotskog pokreta otpora „Lovćenske straže 1990“ bezrezervno podržavaju inicijatore da se posmrtni ostaci Blaženopočivšeg mitropolita crnogorskog Antonija sa gradskog Novog groblja, premjeste u kriptu crkve svetog Ivana Crnojevića Pravednoga na Cetinju, kako i dolikuje crnogorskimmitropolitima“, poručili su.
O mitropolitu Antoniju Abramoviću:
Blaženopočivši mitropolit CPC crkve Njegova svetost Gospodin Antonije, rođen je kao četvrto po redu, muško dijete, u braku oca Vida Abramovića i majke Milice (Andrić) rođene u Dobroti kod Kotora.
Kršten je 3.8. (21.7.) 1919. kada je dobio ime Ilija. Upisan je u knjigu rođenih i krštenih pravoslavne crkve Sv. Đorđija u Orahovcu kod Kotora, knjiga VII, str.46, tekući broj 4. Osnovnu školu završio je 1931,a građansku školu u Kotoru 1935. Služio u manastiru Praskvica 1935-37 a nakon toga u Visokim dečanima 1937-1941.
Rukopoložen u jeromonaha 21.11.1941 u Prizrenu u crkvi Sv. Đorđa kada je dobio ime Jovo.
Postrižen u čin Male shime 7/20.4.1943 u Lavri Visokih Dečana kada je dobio monaško ime Antonije. Tokom Drugog svjetskog rata bio je iguman pravoslavnog manastira u Metohiji Visoki Dečani, koji je sa albanskim narodom spasio da ne bude razoren.
Završio je Bogosloviju u Prizrenu 1951. godine Iguman je postao 1950.godine. Nastojatelj manastira Pećke patrijaršije je do januara 1958, a od tada do 1959. manastira Rakovica, a zatim manastira Savina do 1961. godine pa manastira Moštanica.
Od 12.7.1962. je po dobijanju konačnog otpusta sveštenik Montrealsko-kanadske eparhije. Čin mitronosnog arhimandrita dobija 23.4.1967. godine. Nakon tri decenije provedene u Ruskoj pravoslavnoj crkvi u Kanadi prepodobni Antonije je imenovan 26.7.1993. godine za vikarnog vladiku za Kanadu.
Na poziv Odbora za obnovu CPC dolazi ubrzo u Crnu Goru da bi 31.10.1993. na Lučindan-crnogorski Petrovdan, bio izabran na tradicionalan način na Opšte crnogorskom narodnom zboru na Cetinju, pred više od 10.000 Crnogoraca, za crnogorskog vladiku -Arhiepiskopa Cetinjskog i Mitropolita Crnogorskog. Od tada počinje redovni liturgijski život CPC.
Svojom misijom u svojstvu duhovnog poglavara, obnovljene CPC se časno i čestito upisao u istoriju CPC i cjelokupnog crnogorskog društva:
- Djelovanje na otvaranju i procesuaciji crnogorskogpravoslavnogcrkvenogpitanja;
- Istrajavanje u pravcu potpune obnove autokefalnosti CPC;
- Internacionalizacija crnogorskogpravoslavnog crkvenogpitanja;
- Iznošenje problema CPC pred domaću imeđunarodnu javnost i njihovo što punije informisanje posredstvom svih formi medijske scene.
- Shodno navedenom Patriotski pokret otpora „Lovćenske straže 1990“ će pokrenuti inicijativu kod CPC za kanonizaciju blaženopočivšeg mitropolita Crnogorskog Antonija - Obnovitelja, a u skladusa crkvenim pravom i kanonima.
