Informaciju o njegovoj smrti potvrdio je sin glumca, Saša Gutović.
Gutović je sredinom mjeseca primljen na Vojno-medicinsku akademiju (VMA) zbog sumnje na koronavirus, a zbog pogoršanog stanja prebačen na respirator.
Kada je primljen na VMA, urađen mu je brzi test koji je bio negativan, iako su svi simptomi koje je imao ukazivali da ima koronu.
Odmah zatim mu je urađen i PCR test, međutim i taj rezultat je pokazao da je negativan.
Gutović je rođen 11. avgust 1946. godine u beogradskom naselju Umka.
Proslavio se ulogom Srećka Šojića u filmskom serijalu „Tesna koža“ i seriji „Bela lađa“.
Bio je jedan jedan od najomiljenijih srpskih glumaca u posljednjih 40 godina.
Glumu je diplomirao na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu, prenosi Nova.rs.
Član Jugoslovenskog dramskog pozorišta postaje 1967. kao dio grupe Bojanove bebe koju je okupio reditelj Bojan Stupica. Od 2006. bio je prvak Drame Narodnog pozorišta u Beogradu. Igrao je i na scenama Zvezdara teatra, Crnogorskog narodnog pozorišta, Bitef teatra, Slavija teatra, Beogradskom dramskom pozorištu…
Odigrao je veliki broj pozorišnih uloga, a ostaće posebno upamćen kao Kamij u Fejdoovoj „Bubi u uhu“ i kao Vladimir Nedeljković u Nušićevoj „Pučini“ u JDP. A generacije pamte njegov autorski kabare „Obično veče“ sa kojom je proputovao cijeli svijet i koja je prva predstava na srpskom jeziku igrana na Brodveju.
Filmsku karijeru je započeo 1968. godine kada je debitovao u ostvarenju „Bekstva“ Radoša Novakovića. Deceniju kasnije odigrao je prvi glavnu ulogu u filmu „Drugarčin“ Miće Miloševića. Uloga Srećka Šojića u „Tesnoj koži“ donijela mu je veliku popularnost, a isti lik je zaigrao u „Beloj lađi“ koja je zahvaljujući njegovoj glumačkoj kreaciji bila jedna od najgedanijih tv serija. Upravo je Gutović bio taj koji je došao na ideju da njegov lik priča dijalektom južne Srbije, a inspiracija mu je, kako je rekao, bio zidar Toma koji je radio u školi koju je pohađao.
Inače je njegova pojava još od prve televizijske serije „Diplomci“ bila garant velike gledanosti. Tako je bilo i sa serijama „Bolji život“, „Otvorena vrata“… Najmlađi su ga zavoljeli u „Metli bez drške“ a posebno u serijalu „Pustolov“ za koji je snimio više od 400 epizoda, a emitovan je od 1996. do 2003. na RTS-u.
Iako je u karijeri igrao i klasike i savremene drame, publika ga najviše pamti po komedijama, a on je govorio da privatno nije zabavan kao na sceni, da voli da ćuti i da uživa u samoći, posebno na rijeci gdje je u tišini pecao.
Penzionisao se 2012. godine ali je ostao aktivan, kako u teatrima, tako i na filmu i televiziji.
Otac je ćerke Milice i sinova Janka i Spasoja.
Dobitnik je brojnih priznanja, među kojima su pozorišne – Sterijina nagrada, Nagrada “Raša Plaović”, Statueta Ćuran, Nagrada “Zoran Radmilović”, Nušićeva nagrada, Zlatni ćuran za životno djelo glumcu komičar, kao i filmske – “Zlatna arena” u Puli za ulogu u filmu „Poltron“, Nagrada Car Konstantin za uloge u filmovima „Uslovna sloboda“ i „Sedam i po“, Nagrada za najpopularnijji strani lik u Makedoniji…
