Kako je navedeno, Joanikije je „u blizini ostataka razorene Njegoševe lovćenske kapele Svetog Petra Cetinjskog služio molebni kanon cetinjskom čudotvorcu“, čime je nastavljeno zastupanje teze iz koje bi se, da nije drugih istorijskih izvora, moglo zaključiti da mitropolit govori o autentičnoj Njegoševoj kapeli koje, zahvaljujući poduhvatu Aleksandra Karađorđevića, nema još od 1925. godine.
Te godine je - pored činjenice da u austrougarskom bombardovanju crnogorskih položaja na Lovćenu 1916. godine Njegoševa kapela nije bila oštećena do te mjere da je trebalo praviti novu - kralj Aleksandar Karađorđević odlučio da bude ktitor novom objektu na drugoj mikrolokaciji, koji će umjesto Svetom Petru Cetinjskom posvetiti Svetom Đorđu, kao i rođenju svog sina, prijestolonasljednika Petra II Karađorđevića...
To je objekat koji je zamijenjen Njegoševim mauzolejom, ali se to ne čuje iz stavova SPC danas u Crnoj Gori.
PRIZIVANJE DUHA
Kako je objavljeno na sajtu Mitropolije, nakon bogosluženja, mitropolit Joanikije u četvrtak na Ivanovim Koritima je rekao „da smo se nakon pedeset godina od rušenja lovćenske kapele i razaranja groba Njegoševa sabrali da produžimo djelo branitelja kapele“.
- Bilo ih je veoma mnogo. Ne možemo ih sve nabrojati. Ali moramo pomenuti mitropolita Danila Dajkovića i najuglednije profesore, književnike, umjetnike, mislioce koji su stali na stranu crkve na Lovćenu i amaneta Njegoševog. Sabrali smo se na ovom razorenom kamenju Lovćenske kapele da proslavimo njenog nebeskog pokrovitelja Svetoga Petra Cetinjskoga, da njegovu svetost prizovemo da idemo pravim božjim putem. Ali da prizovemo i duh velikog Petra II Petrovića lovćenskog tajnovidca, duhovnog učitelja, ne samo Crne Gore nego i cijelog srpstva i cijelog slovenstva - rekao je Joanikije.
Rekao je, kako se navodi, da je razaranje Njegoševe kapele događaj koji potresa „našu savjest i da smo se stoga sjetili svih nesrećnih okolnosti koje su dovele do rušenja Lovćenske kapele“.
- Razmatrali smo na okruglom stolu taj događa sa istorijske, vjerske, etičke i metafizičke strane. I čini nam se kao da smo samo načeli tu temu. Naravno, to će biti tema kojom ćemo se i u budućnosti baviti, jer vjerujemo da se Lovćenska kapela, iako je porušena – na nebo vaznijela. I da je stekla nebesko dejstvo, što vidimo po mnogim kapelama koje su se podigle u posljednjih dvadesetak godina, naročito. Naravno, treba se sjetiti i onih prvih, koje su podignute prije četrdeset godina - rekao je on.
Dodao je da se u posljednjih dvadeset godina desilo čudo.
- Njegošev duh je prizvao graditelje novih crkava na mnogim meridijanima, ne samo u Crnoj Gori nego i u ostalim srpskim zemljama i dijaspori. Svetost Njegoša i njegove kapele djeluje svuda - naglasio je mitropolit Joanikije.
RUŠENJE
Stavom mitropolita Joanikija i kampanjom koju zastupa nastavljena je uporna zamjena teza i promocija falsifikovanja istorije jer se nigdje u njegovom diskursu ne pominju utemeljene istorijske činjenice: da je Njegošev mauzolej napravljen umjesto zadužbine Karađorđevića koja je po zahtjevu kralja Aleksandra zamijenila orginalnu kapelu u kojoj su bile pohranjene kosti Petra II Petrovića Njegoša.
Zadužbina Karađorđevića sagrađena 1925. godine i tako je postala simbol zatiranja crnogorske državnosti i nestanka Crne Gore 1918. godine i njenog bezimenog utapanja u Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca.
Zbog čega je onda teško mitropolitu i SPC da otvoreno kažu da se zdušno zalažu za vraćanje zadužbine Karađorđevića posvećene Njegošu, a ne originalne kapele Njegoševe koju nijesu uklonili komunisti, već zapravo Karađorđevići. Kada su, u januaru 1916. godine, Austrougari gađali crnogorske položaje, kako kažu istorijski izvori, jedno đule je pogodilo Njegoševu kapelu i napravilo je oštećenje na objektu, promjera od jednog metra.
Kako je ranije Pobjeda pisala, austrougarska vojna uprava kasnije je tražila da se privremeno Njegoševe kosti prenesu na Cetinje kako bi se kapela sanirala, čemu se opirala tadašnja Crnogorska pravoslavna crkva. Tome svjedoči ponašanje posljednjeg mitropolita autokefalne CPC Mitrofana Bana koji se protivio izmještanju Njegoševih kostiju na Cetinje, jer je stručna komisija, koja je obišla Lovćen, zapisala da je: „... našla crkvu i grob u potpunom redu“.
Ostalo je nejasno zašto je originalna kapela na Lovćenu uopšte i srušena, ako je tada potvrđeno da se mogla sanirati, odnosno, kako piše u zaključku komisije, da se „dovede u prvobitno stanje do 1. septembra 1921. godine“. Odgovor daje istorija koju mitropolit Joanikije uporno zaobilazi i svojim nastupima u javnosti kreira zapaljivu atmosferu koja otvara nove-stare linije razdora.
Pobjeda je u tekstu od 7. maja ove godine, dan nakon što je Joanikije održao službu na Njegušima, podsjetila da je odbor za prenos Njegoševih kostiju u vrijeme Karađorđevića ipak odlučio da gradi novu kapelu 1924. godine.
Kralj Aleksandar Karađorđević je prihvatio da bude ktitor, a za glavnog izvođača radova odabran je arhitekta Nikolaj Krasnov, ruski emigrant.
Zanimljivo, Krasnov je utvrdio da je moguće sačuvati osnovne konture Njegoševe kapele, ali nalogodavci to nijesu prihvatili zbog političkih motiva. Zato je urađen projekat za novu kapelu, koja je građena od jula do septembra 1925. godine.
POSVETA
Najveća razlika je bio ktitorski zapis na ulazu kapele, ali i to što ona nije bila posvećena Sv. Petru Cetinjskom – nego Sv. Đorđu.
Takođe, kralj Aleksandar je kapelu podigao u čast rođenja svog sina i prijestolonasljednika Petra II, a kapelu je osveštao mitropolit Dožić.
Prilikom prenosa Njegoševih posmrtnih ostataka u novu kapelu 21. septembra 1925. godine, kralj Aleksandar je naveo nacionalnu simboliku tog čina.
- Nad grobom Njegoševim, danas je kamen sa Venčaca, na domak Karađorđeve Topole i pod njime će lako ležati vladika Rade – izjavio je Karađorđević prema istorijskim izvorima.
Da to nije bila autentična Njegoševa kapela potvrdio je i sam Aleksandar Karađorđević koji je na kraju svečanosti mitropolitu Dožiću kazao: „Visokopreosvešteni, predajem Vam u amanet moju zadužbinu i kosti slavnog Njegoša da ih dalje čuvate“.
Tako je kapela na Lovćenu, koju je podigao Aleksandar Karađorđević 1925. godine, na čijoj obnovi insistira mitropolit Joanikije, postala simbol okupacije Crne Gore iz 1918. godine.
U polemici o Njegoševom mauzoleju izliv šovinizma i provokacija
Liberalna partija saopštila je da je članica Predsjedništva te stranke juče na TV Prva bila žrtva agresije i mržnje predstavnika SPC koji su pokušali da ponize jednu ženu vjerskom mržnjom i šovinizmom.
Kako navode, Marković je vodila argumentovanu i pristojnu diskusiju o njegoševom mauzoleju na Lovćenu, u kojoj je sveštenik SPC Jovan Plamenac, poznat kao novinar Pobjede iz ratnohuškačkog vremena jurišanja na Dubrovnik, Marković nazivao raznoraznim imenima ,,Jasmina, Merima itd“ vjerujući da će tako poniziti sagovornicu nazivajući je bošnjačkim imenima, što je očigledno posebno svojstveno jednom duhovniku koji zastupa vjersku zajednicu u emisiji.
- Isto tako, urednik glasila SPC ,,Svetigora“, izvijesni vojinović, našao je za shodno da se Jeleni Marković obrati sa ,,gospođo Merima“ i poruči ,,pozdravite svog partijskog šefa Omera“ misleći pritom na andriju Popovića predsjednika Liberalne partije Crne Gore. Vojinović je očigledno pokušavao da ponizi Marković ali i lidera LP Popovića nazivajući ih muslimanskim imenima, što je zaprepašćujuće i što plaši svakog građanina Crne Gore - kažu u saopštenju.
Dodaju da šokantni izlivi mržnje prema svemu crnogorskom, ali i otvorena mržnja prema Muslimanima, nacionalnim, vjerskim i drugim manjinama, moraju biti hitno sankcionisani od strane nadležnih organa.
- Ovakva mržnja u javnom etru, živom programu jedne televizije sa nacionalnom frekvencijom, nije viđena u Crnoj Gori decenijama. Pozivamo prije svega TV Prva da osudi ovakvo ponašanje u sopstvenom studiju, zatim i SPC da se izvini i ogradi od ovakvih izjava ako to nijesu njeni zvanični stavovi, a zatim i nadležno tužilaštvo da procijeni postojanje elemenata krivičnog djela u ovom govoru mržnje i odgovorne privede pravdi - zaključuju u saopštenju.
