Političke litije svetosavske sekte SPC u Crnoj Gori su „ubile“ Boga, a njihova svetosavska „ekspertska“ Vlada pokušava da ubije Državu. Invazija gologlavih čelnika SPC zloupotrebom borbenog helikoptera NATO alijanse, nasrnula je na sveti oltar cetinjski da ubije i duhovnost crnogorsku. Trostruku sramotu velikosrpskih inkvizitora nije moglo da pokrije ni pancir ćebe. I kroz njega je zračilo zastiđe sluga političke patologije „srpskog sveta“.
Cetinje je zajaukalo, a cijela Crna Gora je počela da stenje pod pritiskom političke hegemonije varvarskog polusvijeta u 21. vijeku.
KAD TUĐA FIKCIJA ZAMIJENI STVARNOST
U Crnoj Gori mogu silnici da čine svašta! Ali crnogorsku Crnu Goru ne može da uništi ništa!
A Evropa je to jedva primijetila?
Sa žezlom nad zemljišnim knjigama, Vladike SPC upisuju otete crnogorske svetinje kao svoje
Više od jednog vijeka, na razne načine, urušavaju se entitetske vrijednosti jezgra crnogorskog identitetskog bića.
Subsistemi Velikosrpskog Projekta Zla sa kadrovima lažnih naučnih zvanja, različitih specijalnosti, brifovani u beogradskoj ideološkoj radionici, negiraju postojanje bilo čega crnogorskog u njenom viševjekovnom trajanju. Plasirane laži namijenjene su atomiziranim, nedovoljno informisanim građanima Crne Gore, s ciljem da povjeruju u laž i da svoju stvarnost zamijene tuđom fikcijom.
Tako su autentične materijalne, kulturne i duhovne tekovine crnogorske i crnogorski duhovni i svjetovni gospodari, postepeno upisivane i tretirane kao - srpske vrijednosti.
U tom procesu i srbijanstvo postaje nepoželjno, a Srpstvo dobija ulogu demijurga za ostvarenje Projekta Zla aktuelnog predsjednika Srbije o „ujedinjenju srbijanstva i srpstva, kad-tad“.
Srpstvo je postalo radni naziv za „srpski svet“ svuda tamo gdje su Srbi, srpski grobovi i srpske crkve.
To je fikcija AV koji, iako nema regulisane granice aktuelne države, mašta o prostoru „srpskog sveta“ na jugozapadnom Balkanu. Na tom prostoru aktuelna politička nomenklatura Srbije forsira i nameće velikosrpsku nacionalnu svijest koja se ne poklapa sa granicama postojeće države, a ugrožava teritorijalni suverenitet susjednih država.
„Idola fori“, rekao bi Bekon.
To je „proton pseudos“ balkanskog autokrate.
"BRATSKA ZAHVALA"
Manipuliše se i mrtvim pokoljenima Crnogoraca, koji su ugradili sebe i svoje živote u temelje crnogorske slobode. Samo dok su sviknuti na pogibije protiv raznih otimača koji su kidisali na slobodno parče crnogorsko, mogli su biti Crnogorci, a nakon bitke stizala je bratska zahvala zbog žrtvovanja za navodnu odbranu srpstva.
Po pravilu, borbe i žrtve bile su crnogorske, a knjigovođe su bile srpske. I dok su nalogodavci knjigovođa bili saraori otomana, dok su im knezovi prihvatali nošnju aga i paša, a đevojke pjevale „crven fesić u dragana moga…“, Crnogorci su muškim potomcima na rođenju davali blagoslov „sačuvaj ga bože da ne umre na postelji“.
Bojati se, „Stultitia est contagiosa“
I dok su supruge Crnogoraca „punile puške svome gospodaru“, koji je bio „branič žene i đeteta“, a „narod branič crkve i plemena“, neki preci, današnjih velikosrba, dobrovoljno su davali kćeri u harem njihovih oceubica. Takvi danas generacije junaka i vladara crnogorskih svojataju, a sopstvenu podaničku stvarnost veličaju - mitovima, lažima i zabludama o srpskom kolektivitetu „nebeskog naroda“.
Njima tekovine crnogorskog duhovnog i kulturnog nasljeđa postaju meta zavidne zluradosti svojstvene infantilnim zarobljenicima fikcijom Velikosrpskog Projekta. Sistematsko i organizovano razaranje, falsifikovanje, otimanje i potčinjavanje vrijednosti duhovnog i kulturnog nasljeđa crnogorskog, predstavlja endemski etnocid nad crnogorskim narodom, s ciljem da se oslabi entitetski oslonac kolektivnom identitetskom biću crnogorske nacionalne svijesti.
Nakon kulturocida i etnocida crnogorskog, vrši se atak na pojedince i kolektivitet onih koji odlučno reaguju na bilo kakvo negiranje ili manipulisanje njihovom identitetskom nacionalnom sviješću. Apatični su samo oni koji slušaju kolonokratske reflekse.
Na razbijanju kolektivne patriotske sinergije angažovani su svi manipulativni subjekti i sadržaji države Srbije i SPC kao, par ekselans, političkog faktora u rušenju slobodne, građanske i sekularne države Crne Gore.
INFORMATIVNA BUKA MANIPULATORA IZ SUSJEDSTVA
Sa malo znanja iz hermeneutike može se otkriti što se krije iza laskave „bratske“ beogradske retorike i lažnih autoriteta tzv. „eksperata“. U javnom diskursu, koji obiluje licemjernim pozivanjem na „bratske“ veze i osjećanja, ima puno mimikrije i socijalnih stereotipa, političke šminke koji čine „dimnu zavjesu“ iz koje se krije Projekat Banalnosti Zla prema Crnoj Gori. Neprekidna informativna buka manipulatora iz medijskog prostora Srbije, pa i djela Crne Gore, samo je produžena ruka idiokratske države u kojoj vlada „analogični totalitarizam“ usmjeren na razbijanje i negiranje postojanja entiteta i digniteta crnogorske države.
Više od vijeka urušavaju se entitetske vrijednosti jezgra crnogorskog identitetskog bića
Osim manipulativnog informativnog djelovanja prema sadržajima državotvornog trajanja Crne Gore, poseban predmet manipulacije je upotreba dijela stanovništva Crne Gore, koji se nacionalno izjašnjavaju kao Srbi. Ideologizirano destruktivno jezgro srpskog korpusa u formi DF-a, redovno se brifuje, stimuliše i podstiče da bojkotuje bitne odluke državnih organa i da ignoriše i skrnavi crnogorske državne simbole (grb, zastavu i himnu).
Za njih državni simboli države u kojoj žive nemaju autoritet, ti simboli kod njih izazivaju vidljivu mržnju koja ih je podstakla i na pokušaj državnog udara. Kada god su, čelnicima DF-a, institucije države bile legitimna prepreka da je ruše, beogradski mentori bi dizali medijsku buku o navodnoj „ugroženosti svih Srba u Crnoj Gori“.
Što im je država više bile smetnja da ugrožavaju njen identitet i dignitet, medijska buka o navodnoj ugroženosti je bila veća.
A zapravo, ideološki kreatori tzv. „srpskog sveta“, ugrožavaju korpus nacionalnih Srba u Crnoj Gori i u regionu. Oni njima služe kao „živa hipoteka“ za ostvarenje iluzija političkih patokrata. A, zna se kakvu je sudbinu takva „hipoteka“ doživjela u posljednjoj deceniji 20. vijeka.
Što će Bog crkvenim farisejima SPC, kad je njihov Bog - profit?
Kada ideološkim kreatorima „srpskog sveta“ u Crnoj Gori nije prošao eksperiment državnog udara, angažovana je SPC koja se nije ustručavala da za ostvarenje profitne dobiti od prisvajanja crnogorskih svetinja upotrijebi i istinskog Boga i istinske vjernike.
Sintagma „srpska vjera“ je više od jednog vijeka ubačena kao duhovna manipulativna zaraza u Crnu Goru, a Sveti Sava kao bogočovjek po Crnoj Gori je štapom određivao đe treba da potekne izvor, kako se preskaču brda, savjetuje kako treba da se jede, oru njive…
Na tako „pripremljenom“ duhovnom prostoru, AV nije bilo teško da se dogovori sa čelnicima SPC da njeni inkvizitori izvrše krstaški pohod na Crnu Goru. Afirmacija kulta osvajačke dinastije Nemanjića i srednjevjekovnog svetosavlja u harmoniji sa velikosrpskim nacionalizmom 21. vijeka, začela se u „trbuhu“ Evrope. Učinjen je, anticivilizacijski incident, koji provocira genezu novog zla, na prostoru već viđenih užasa - Srebrenice, Sarajeva, Vukovara, Knina, Dubrovnika…
UKORJENJIVANJE SRPSKOG GENETSKOG KODA
Kreatorima „srpskog sveta“ još uvijek nije jasno, da se ukorjenjivanje srpskog „genetskog koda“ na jugozapadnom Balkanu može ostvariti samo na račun iskorjenjivanja drugih naroda. Oni koji u toj namjeri ne vide „samodestrukciju kao imanentan tragizam u istorijskom bistvovanju Srba“, rizikuju tragizme još širih razmjera.
Političke litije SPC u Crnoj Gori nijesu ništa drugo nego zloćudna harmonija etnofiletizma i fašisoidnog etnocentrizma, u kojoj svetosavski fariseji i velikosrpski ideolozi manipulišu istinskom vjerom Hristovom i istinskim vjernicima, radi otimanja duhovnog nasljeđa pokoljenja predaka i razaranja supstance crnogorske državotvornosti.
Ponovo se pokazalo da nacionalna religija ne može biti drukčija nego bezbožna, a da se religijska ideologija, nužno, javlja kao ostrašćeni destruktivni fundamentalizam.
Vjerovatno bi Niče za litije SPC u Crnoj Gori rekao ono što je rekao malograđanima zapada: „Bog je umro. Vi ste njegove ubice, ali stvar je u tome da vi čak nijeste ni svjesni toga“.
Ali, što će Bog crkvenim farisejima SPC, kad je njihov Bog - profit?
Sa žezlom nad zemljišnim knjigama, Vladike SPC upisuju otete crnogorske svetinje kao svoje. A one su postojale skoro 300 godina duže od SPC, računajući i četvrt vijeka kad je SPC bila pod crkvenim prokletstvom.
A onomad, kada je borbeni helikopter NATO snaga, spustio vodeće svetosavske jeretike SPC pred Cetinjski manastir, pokazalo se da su oni spremni da istovremeno služe i Bogu i Mamonu i profitu i blagoj riječi Hristovoj?
SLOBODAN ČOVJEK KAO META
U cjelini gledano, u Crnoj Gori djeluje politička patologija agresivne velikosrpke hegemonije, kao podvrste balkanskog fašizma. Aktuelna meta napada beogradskog „analogičnog totalitarizma“ je slobodan Čovjek - građanin: Crnogorac, Bošnjak, Albanac, Hrvat…
„Čovjek je nešto što treba savladati“, pisao je Niče.
Zato, valjda, timovi lažnih autoriteta, različitih profesija, neizbježnih likova tipa - Rakovića, Antića, Bokana, Šešelja… u dugim seansama na TV programima sa nacionalnom frekvencijom, iskazuju spremnost da „fataju“ Crnogorce i šalju na podešavanje u velikosrpsku ideološku radionicu…?
Samo Crnogorcima nije dozvoljen nacionalni identitet.
Najnoviji izum velikosrpske „ideološke radionice“, koji promoviše jedan od lidera DF-a, Medojević, predstavlja dosad najgluplji iskaz iz oblasti politikologije: da je on Crnogorac jer je Srbin. Ko nije Srbin ne može biti Crnogorac? Ili ko je Crnogorac mora biti Srbin?! Zamislite da neko Austrijancu kaže, da je Austrijanac jer je Njemac… takav bi, odmah, bio upućen psihijatru.
Bojati se, „Stultitia est contagiosa“.
U Crnoj Gori je poslije helikopterske invazije na simbol crnogorske svetosti sve uzurpirano-pomjereno, ostao je samo slobodan Čovjek – Crnogorac i Građanin – patriota, onaj koji ne pristaje da bude „podešavan“ po mjeri stručnjaka iz Palanke Zla, za potrebe „srpskog sveta“.
Crnogorski patriotski kolektivitet ima moralnu i civilizacijsku obavezu da svoju domovinu, „od Boga i Prirode“, zaštiti svim sredstvima, od dehumanizacije i satanizovanja koje čini agresivni velikosrpski kleronacionalizam.
Brine činjenica da previše Crnogoraca ne čuje, ili ne želi da sluša prijekore o nebrizi potomaka za rodnu grudu, koji dolaze iz grobova njihovih predaka.
