Ovo autobiografsko djelo promovisano je kao “zanimljivo štivo sa pojedinostima koje ranije nigdje nisu objelodanjene”. Sada se ispostavlja da nije toliko riječ o memoarima bivšeg predsjednika koliko o prepisanim uspomenama drugih ljudi.
Bušova autobiografija prepuna je anegdota koje su preuzete iz drugih knjiga i članaka ili čak doslovce prepisane bez navođenja izvora - zbog čega neki smatraju da je riječ o čistom plagijatu - iz izvještaja o značajnim događajima koje je Bijela kuća ranije osuđivala kao netačne. “Hafington post”, američki liberalno-ljevičarski novinski portal, zapazio je nevjerovatnu sličnost između već objavljenih napisa i Bušovih živopisnih anegdota o događajima kojima nije ni prisustvovao.
Buš, na primjer, naveliko “potkrada” Boba Vudvorda, najpoznatijeg predstavnika američkog istraživačkog novinarstva i autora knjige “Buš u ratu”, koju je Bijela kuća kritikovala zbog navodno netačnih navoda kad je izašla iz štampe 2002. Bivši predsjednik se isto tako nije ustručavao da preuzme pozamašne dijelove iz knjige svog bivšeg sekretara za štampu Arija Flajšera, prije svega dio koji se odnosi na susret sa povrijeđenima u napadu na Pentagon 11. septembra 2001. Tako, recimo, Buš opisuje susret Hamida Karzaija, predsjednika Avganistana, i Muhameda Fahima, tadžičkog vojnog zapovjednika, na dan Karzaijeve inauguracije.
Buš piše: “Kad je Karzai stigao u Kabul na inauguraciju 22. decembra - 102 dana posle 11. septembra 2001 - nekoliko lidera Severnog saveza i njihovih telohranitelja dočekalo ga je na aerodromu.
Dok je Karzai koračao pistom potpuno sam, zapanjeni tadžički vojni zapovjednik ga je upitao gdje su njegovi ljudi. Karzai mu je uzvratio: Generale, pa vi ste moji ljudi. Svi vi, Avganistanci, moji ste ljudi.”
“Hafington post” konstatuje da su priča i citat gotovo doslovce uzeti iz članka Ahmeda Rašida, koji je objavljen u “Njujork rivju of buks”, američkom časopisu o aktuelnostima iz književnosti i kulture uopšte.
Bivši predsjednik je takođe uzeo citat iz intervjua Džona Mekejna, američkog senatora iz Arizone i republikanskog predsjedničkog kandidata na izborima 2008, koji je on dao “Vašington postu”.
Bušove “pozajmice”
- Buš: “Druga opcija bila je da se kombinuju udari krstarećim projektilima sa napadima bombardera s ljudskom posadom.”
- Vudvord: “Druga opcija je bila kombinacija krstarećih projektila i napada bombardera s ljudskom posadom.”
- Buš: “Treća i najagresivnija opcija bila je da se upotrijebe krstareći projektili, bombarderi i vojska na terenu.”
- Vudvord: “Treća i najrobusnija opcija bili su krstareći projektili, bombarderi i ono što su vojni planeri nazivali vojskom na terenu.”
- Buš: “‘Ne mogu da garantujem uspjeh’, rekao mi je on. ‘Ali mogu da garantujem neuspjeh ako ne prihvatimo ovu novu strategiju.’”
- Iz Mekejnovog intervjua: “Ne mogu da garantujem uspjeh, ali mogu da garantujem neuspjeh ako ne prihvatimo ovu novu strategiju.”
