Riječ je o kompletnijoj verziji, odnosno prevodu Čubranovićevog djela koje je na španskom jeziku objavljeno u Meksiku 1934. godine pod nazivom „El crimen mas grande de la historia“, a prethodno na engleskom, u Londonu 1930.
U knjizi je prezentovana sva tragika Crne Gore koja je u rat ušla na stranu saveznika iz Antante a skončala kao okupirana od najbližeg susjeda - Srbije, uz prećutni blagoslov velikih sila.
Kako je rečeno na promociji, da je ovo štivo ranije bilo dostupno čitaocima - sa svim dokumentima i podacima koji pokazuju na koji način je, mimo međunarodnog prava, pravde i etike krvavo gušena crnogorska luča slobode - sigurno da bi crnogorski pogled na sadašnjost, ali i budućnost bio drugačiji, odnosno ne bi se ponavljale nenaučene istorijske lekcije koje nas prate gotovo vijek.
Čubranovićeva knjiga sažima autorova nastojanja, aktivizam i kampanju da predstavnicima velikih sila nakon 1918. godine predoči argumente, potakne ih da im makar proradi savjest i ponovo otvore crnogorsko pitanje koje je uz teror, zločine i okupaciju zabetonirano u Kraljevini Jugoslaviji.
Knjigu je štampao „Obod“ sa Cetinja, zavhavljujući inicijativi Predraga Peđe Markovića iz Crnogorsko-američkog udruženje Cetinje iz Los Anđelesa, na osnovu dokumenta koje je o Čubranovićevom radu Alek Barović pronašao u biblioteci u Irskoj.
Upravo je, prema dostupnim podacima, 1925. godine u Dablinu Čubranović održao predavanje i zahtijevao evakuaciju sprskih trupa iz Crne Gore, što je sadržano u jednoj od njegovi brošura.
O knjizi „Najveći zločin u istoriji“ govorili su Sreten Vujović i Ana Pejović, dok je moderator večeri bila novinarka Slavica Kruščić-Vlahović.
Upravo Čubranovićeva posveta u knjizi slikovito ukazuje na kontekst i srazmjere golgote crnogorskih rodoljuba, vojske i naroda izloženog teroru zbog tuđih beskrupuloznih interesa kojima je prioritet bio proširenje teritorije na račun zemlje saveznice – Crne Gore, iako je ona bez uslova i taktiziranja od, prethodno izmučena balkanskim ratovima, od prvog dana rata stala uz Srbiju i sile Antante 1914. godine.
„Junacima koji su pali s oružjem u rukama na sveto tlo otadžbine, i onima koji su poginuli u tuđini za isti ideal; progonjeni, ponižavani, lišeni svih zemaljskih dobara, uzvišene žrtve tajne diplomatije četiri velike sile. Sa mojim najdubljim i najodanijim divljenjem“.
