Crna Gora se nasilno vraća iz budućnosti. Iz savremene sekularne, građanske i slobodne države u podaništvo svetosavskom filetizmu i velikosrpskom hegemonizmu. Nosioci nazadne destrukcije u Crnoj Gori su inkvizitori svetosavlja i velikosrpski nacionalisti.
Taj kukolj u makro socijalnom crnogorskom ambijentu zasijali su protivnici entiteta crnogorskog, još od osvajačke dinastije Nemanjića, pa do beogradskog autokrate kao promotera ideološke fikcije o „srpskom svetu“ na jugozapadnom Balkanu.
NEPOČINSTVA „SINOVA ZLA“
Patriotsko, kolektivno identitetsko crnogorsko jezgro, u nedavnoj prošlosti, nekoliko puta je propuštalo šansu „istorijske žetve“ kukolja i čišćenja „gube u torini“ crnogorskoj.
A bio je vakat.
I onda, kada su „sinovi Zla“ na prostoru Crne Gore pokazali janusovski obraz i onomad bezuspješno pokušali da nasilnim putem dovedu politički kukolj na vlast i nedavno, kada su političkim litijanjem svetosavskih fariseja manipulisali i Bogom i vjernicima da bi ozakonili uzurpatorsku crkvenu profitnu organizaciju i obezbijedili da ga štite institucije crnogorske države.
Vrhunac nepočinstva „sinova Zla“ na prostoru crnogorskom desio se nasilnim skrnavljenjem svetih simbola crnogorskog milenijumskog trajanja ispred Cetinjskog manastira.
Vakat je i sada. Kada je, metaforički rečeno, politički kukolj vidljiv, javan i aktivan. Kada jasno pokazuje da on nije opozicija nekadašnjoj vlasti, nego neprijatelj državi.
Antidržavna politika kakvu vode lideri DF bila bi zabranjena u svakoj civilizovanoj državi. Može li se zamisliti da u Austrijskom parlamentu postoji politička opcija koja ne poštuje državne simbole Austrije i njene istorijske tekovine i da nameću državne simbole Njemačke.
Može, ali samo kao novi anšlus, od strane novog nacizma!
Endemski je slučaj samo na crnogorskoj političkoj sceni, gdje se njeguju i finansiraju antidržavni politički subjekti.
U Crnoj Gori aktivan je još jedan politički, a prije svega, ljudski otpad koga nijesu zasijali „strani elementi“ već je nastao nebrigom vaspitno-obrazovnih sistema i subsitema crnogorske države. Riječ je ljudskoj „tanjevini“ koja je mnogo grđa rđa u socijalnom ambijentu Crne Gore od kukolja.
Briga za svakog domaćina na selu bila je kako da nakon žetve odvoji, uz pomoć jače promaje, loše i prazno zrno - tzv. tanjevinu od zdravog. Mučila ga je mogućnost da tanjevina greškom ne dospije na trpezu ljudi, umjesto u korito svinja.
GRANICA KAMELEONSTVA - BRODAREVO
Ljudska tanjevina je štetnija od ljudskog kukolja. Kukolj je vidljiv neprijatelj. Tanjevina je bezlična, podanička, uvlakačka, ljigava, slična crvu, može da pravi štetu, ali nikada ne može da se uspravi. Bez lične identifikacije spremna je da prihvati svačiji identitet, po mjeri refleksa debelog crijeva.
Crnogorska tanjevina je proizvod nebrige države u kojoj su stasali kao mrziteljiistorijskih vrijednosti države u kojoj su se rodili. Kod njih ne postoji ljudska svijest o primarnom „imperativu otadžbine“. Među njima su i oni sa Herostratovim kompleksom, koji nijesu u stanju da stvaraju ali se nude protivnicima Crne Gore da je ruše. Zbog tog kompleksa su zapaljeni i Artemidini stubovi!
Mješavina političkog kukolja i ljudske tanjevine u crnogorskoj skupštini predstavlja pozorište apsurda
Tragikomični su identitetski multifreničari crnogorske tanjevine, kojima je granica kameleonstva Brodarevo. Već odatle do Beograda vježbaju ulizivačku pozu za nastup u pljuvačkim TV emisijama prema Crnoj Gori, na TV Hepi, Pink i sl. Tamo zauzimaju stav borca za velikosrpska prava koji je jedva utekao od „milogoraca“, da braći Srbima saopšti da nema crnogorske Crne Gore, da je to pakovanje bez sadržaja, a da oni predstavljaju navodno „većinsku“ Crnu Goru. Da su oni Crnogorci jer su Srbi a svi ostali su bez te sadržine „nula ljudi“ i svi su zreli za velikosrpska „podešavanja u velikosrpskoj ideološkoj radionici“.
Crnogorac ne može biti ako nije Srbin - svetosavac!?
Mučno je gledati te jadove kako se roguše, propinju, dok ih TV manipulator hvali i bodri kako na njih računaju ideološki kreatori „srpskog sveta“ sa beogradskim diktatorom na čelu.
Tanjevina političkih izmećara u liku izvjesnog Dajkovića, Milačića ili Markuša…. sa crnogorske političke scene, kod svakog normalnog homo sapiensa izaziva iskreno gađenje, kad vidi kako izdajstvo poništava Čovjeka..
Mješavina političkog kukolja i ljudske tanjevine u crnogorskoj skupštini predstavlja pozorište apsurda u kome se kreira banalnost zla protiv milenijumskih entitetskih tekovina crnogorskog državotvornog identiteta.
Ta primitivna destruktivna moć, pod mentorstvom jahača apokalipse iz beogradske velikosrpske ideološke radionice razgrađuje i urušava supstancu crnogorskih entiteta i kolektivnog nacionalnog identiteta.
Antidržavna politika kakvu vode lideri DF bila bi zabranjena u svakoj civilizovanoj državi
Iza te mješavine Zla i primitivizma, povika za hvatanje lopova, samo je maska zakrađu države i slobode građanima Crne Gore.
I dok se javno gaze i ignorišu državni simboli: grb, zastava i himna; dok se skrnave i otuđuju kulturne i duhovne tekovine crnogorske; dok se uz pomoć borbenih helikoptera ustoličuje vladika anti crnogorske vjerske političke organizacije u svetom simbolu crnogorskog trajanja, dešava se nepodnošljiva lakoća ćutanja i mirovanja onih koji su dužni da progovore i da se pokrenu.
OPASNO ĆUTANJE
Dok se zagađuje genetska antropološka vertikala crnogorske Čovječnosti i Čestitosti koja je vjekovima stvarana kroz slobodarsko junačko i viteško žrtvovanje generacija predaka za očovječenje potomaka, njihovi potomci kao da ne čuju krik prijekora iz grobova svojih predaka?!
I dok se dešava nasilno rasčovječenje Čovječnosti u crnogorskom mentalnom biću, u intelektualnoj javnosti crnogorskoj kao da dominira mediokritetska svijest koja intelektualne kapacitete pretvara u negativnu energiju. Intelektualci umjesto da budu protagonisti buđenja i kretanja naprijed, „opasno ćute“.
Kao da se spremaju za dugu hibernaciju umjesto da oni bude dremljive i da kritički razobličavaju okupatorski Projekat Zla, koji se priprema za slobodnu, sekularnu i građansku Crnu Goru.
Razmišljanja unazad biće beskorisna!
Istorijski trenutak u Crnoj Gori je takav da od kolektivne patriotske javnosti zahtijeva da bude onakva kakvu od nje vrijeme traži, u skladu sa smislom poruke „Da je vječna Crna Gora“.
A biće vječna ako se prethodno izdajnici Crne Gore pošalju na crnogorsku Tarpejsku stijenu.
