Na svim nivoima vladajuće, Južnotirolske narodnjačke partije (SVP) razmatraju se mogućnosti otkupa sveobuhvatne autonomije.
Bolcano bi, po isplati, preuzeo sve poslove u pokrajini, dok bi Rimu bilo „prepušteno“ vođenje monetarne, spoljne i odbrambene politike.
"Petnaest milijardi eura za nezavisnost“ slogan je i sažeti sadržaj ponude koju bi SVP poslije stranačkog kongresa, zakazanog za 24. mart ove godine, trebalo da uputi vladi premijera Marija Montija
Ponuda se zasniva na zvaničnoj računici Rima o stopi zaduženosti po stanovniku: zaduženost prosječnog Italijana iznosi trideset hiljada eura, a Južni Tirol broji pola miliona stanovnika, pa bi otkup trebalo da iznosi petnaest milijardi eura.
Cijena sveobuhvatne autonomije bazira se na predlogu Tomasa Vidmana, pokrajinskog ministra ekonomije i potpredsjednika vladajuće SVP. Vidman se smatra nasljednikom pokrajinskog poglavara Luisa Durnvaldera: deklarisan je kao predstavnik radikalno desnog krila stranke i pristalica otcjepljenja.
Uoči godišnjice "rimske okupacije“, minulog oktobra, Vidman je predložio da se pokrenu mehanizmi realizacije nauma o mirnom otcjepljenju. (Južni Tirol je diktatom pobedničkih sila otrgnut od austrijskog Tirola 1918. godine i pripojen Italiji. Pripajanje je ozvaničeno Sanžermenskim ugovorom iz novembra 1919. godine – kao poklon Italiji za njeno učešće u Prvom svjetskom ratu na strani Antante).
Minulog vikenda, osvrćući se na ekonomsku i dužničku krizu u kojoj se apeninska republika obrela, Vidman je ponovio zahtjev i izazvao novi izliv separatističkih strasti. Izrazio je bojazan da će Rim finansirati isplatu svojih dugovanja "znojem Južnih Tirolaca“.
Vidman je naveo neispunjavanje ugovornih obaveza Rima iz Milanskog sporazuma iz 2009. godine. Predstavnici vlade u Rimu i pokrajinske vlade sklopili su ugovor po kojem je Južni Tirol preuzeo obavezu da samostalno finansira školstvo, izgradnju i održavanje puteva, pruga i komunikacionih veza. Bolcano bi se obavezao i da uplati u državnu kasu jednokratnu "naknadu bez specifikacije“ u visini od pola milijarde eura i sumu od 280 miliona eura na ime nadoknade obračunskih razlika u zajedničkom finansiranju autonomije...
U međuvremenu, Rim je dodatno prinudio Južni Tirol da preuzme finansiranje pokrajinskog sistema pošta i da se odrekne svog udjela iz novouvedenih nameta u okviru Pakta stabilnosti.
"Šta nam preostaje nego da se uz pomoć dobronamjernih prijatelja sa ove i sa one strane Alpa otrgnemo od maćehe koja otima hljeb svojoj djeci?“ zapitao se Vidman. Pomenutu, prijateljsku pomoć – separatista italijanskog Sjevera i vlade u Beču – uslovljavaju, naravno, finansijski aspekti.
Pristalice Padanije, države koja bi nastala otcjepljenjem italijanskih regija sjeverno od masiva Rokobilačija ističu: osamostaljenje Južnog Tirola išlo bi u prilog rasterećenju državnog budžeta. Južni Tirol zadržava devedeset odsto poreza koje uzima. Rimski udio od deset odsto nadmašuju donacije autonomiji u višestrukom iznosu. Kao jedina od pet autonomnih regija Italije, Južni Tirol dobija više iz državne kase nego što u nju uplaćuje...
(B92)
