U vremenu opasnog vakuuma kada je u pitanju vlast u Crnoj Gori, odnosno, bezvlašća koje takav vakum uvijek proizvodi i održava u životu, nije novina i iznenađenje da moćni ideološki i partijski vojnici agresivno koriste poluge sudske vlasti kako bi se obračunali sa oponentima, ućutkali kritičke glasove i uplašili sve one koji su pomišljali da nešto kažu u odbranu profesionalizma, dostojanstva, istine i pravde.
Sistemski problem partijskog sudstva i tužilaštva u Crnoj Gori je star decenijama i predstavlja jedno od lica (naličja?) često pominjane partitokratije, i jednu od karakteristika zarobljene države. Naravno, može se (i treba) govoriti o različitim stepenima rigidnosti i predatorskog karaktera partijskog uticaja tokom posljednjih decenija, ali se taj uticaj ne može osporiti.
32
Razlika je u tome da su današnji ideološki i politički osvetnici na vlasti bacilli pod noge i posljednje komadiće profesionalnosti koja je, kako-tako, donedavno opstajala u sudstvu i tužilaštvu, kao i u drugim elementima državnog organizma.
Prijava tužilaštvu protiv urednika privatnih novina i njegovo saslušavanje na osnovu žalbe vjernog partijskog vojnika, koji je sada predsjednik Opštine Nikšić, jasan su pokazatelj metastaze koja je razorila sistem. U ovoj terminalnoj fazi, svaki novi individualni slučaj biva samo još jedan “marker” u dugom i bolnom nizu simptoma sistemske malignosti.
Uvjeren sam da se mora pisati o ovoj sistemskoj malignosti koja sve halapljivije proždire Crnu Goru. To je, vjerujem, jedini način borbe za opstanak, ako je opstanak još uvijek moguć.
