No, scene kakve iz tamošnjih gradova pratimo tokom posljednjih dana, teško se mogu okarakterisati kao rijetkost. Jer, u Francuskoj je prilično duga istorija uličnih nemira u predgrađima, koja je počela prije gotovo pola vijeka.
U nastavku slijede neki od najdrastičnijih slučajeva nasilnih demonstracija u toj državi.
1979: U Lionu se te godine dogodio protest koji se uzima kao prva pobuna u predgrađima u Francuskoj. Mnogo je nasilja tada uslijedilo u naselju Vol an Velen nakon što je slobode lišena osoba afričkog porijekla.
1991: Ulični neredi u mjestu Sartruvil sjeverno od Pariza bili su najgori koje je Francuska do tada vidjela. Sve je počelo kada je u lokalnom supermarket stražar ubio arapskog tinejdžera. Mnogi ljudi su nakon toga izašli na ulice, a u plamenu je bilo mnogo automobila, pri čemu je zapaljena i jedna robna kuća.
1991: Tri mjeseca kasnije, slično nasilje dogodilo se u mjestu Mant la Žoli, nakon još jedne teške tragedije. Tada je prvo 32-godišnja policajka nasmrt pregažena ukradenim kolima. Policija je brzo identifikovala kao ubicu Jusefa Kalifa (23), koji je ubijen u okršaju sa njima.
1992: Novi veliki neredi u Vol an Velenu na obodima Liona uslijedili su kada je policija ubila Mohameda Bahrija (18), nakon što je on uspio da probije barikadu. Tokom demonstracija koje su uslijedile, spaljena je policijska stanica u Vol an Velenu.
1995: U više predgrađa Liona došlo je do uličnih nereda pošto je policija ubila alžirskog teroristu Kaleda Kelkala, jednog od inspiratora bombaških napada koji su se te godine dogodili u tom gradu i Parizu.
1997: Velika pobuna dogodila se u Damari le Liju, predgrađju Pariza, nakon što je policija ubila Abdelkadera Buzijana (16), pri čemu je njegov drug i vršnjak ranjen.
1998: Dvije noći žestokih nereda u Tuluzu uslijedile su pošto je policija ubila Habiba Muhameda (17) koji je navodno pokušavao da ukrade jedan automobil.
2005: Dobro poznati nemiri potrajali su sedmicama, a zbog njih je uvedeno i vanredno stanje. Sve je počelo krajem oktobra kod Pariza, u predgrađu Kliši su Boa. Policija je tragala za provalnicima na jednom gradilištu. Dva tinejdžera, za koja nije utvrđeno da li su uopšte i učestvovali u prethodnoj provali, sakrila su se od policije u trafostanici, gdje su stradali od strujnog udara. Gnjevni ljudi najprije su izašli na ulice u predgrađima Pariza, a potom i širom Francuske – tragedija je samo podstakla tenzije koje su već duže vladale zbog nezaposlenosti mladih, ali i usljed nezadovoljstva odnosom policije prema ljudima u siromašnim predgrađima. Sve je potrajalo do druge polovine novembra, a u žestokim je neredima stradalo troje civila, ranjeno 126 policajaca i vatrogasaca, uhapšeno gotovo 3.000 ljudi, a zapaljeno oko 8.000 automobila.
2007: U Dolini Oaze, sjeverno od Pariza, više noći žestokog nasilja uslijedilo je nakon što su dvojica tinejdžera, starih 16 i 17 godina, podlegla povredama nakon što su se, vozeći motor, sudarili sa policijskim automobilom.
2009: Dan Bastilje je te godine protekao uz ozbiljne nerede na ulicama Montreja na periferiji Pariza, nakon što je mladi Alžirac Mohamed Benmuna preminuo u policijskom pritvoru.
2013: Predgrađe Trap na zapadu Pariza bilo je poprište teških sukoba sa policijom, a sve je počelo kada je jedan građanin arapskog porijekla uhapšen zbog napada na policajca. To se dogodilo nakon što je policajac pokušao da ukloni veo sa lica njegove žene, i to pošto je u Francuskoj uvedena zabrana prekrivanja lica 2010. godine.
2016: Smrt afričkog doseljenika Adame Traorea u policijskom pritvoru pokrenula je domino efekat – nemiri su se brzo proširili u više francuskih gradova, a mnogi i dalje pamte antirasistički pokret “Pravda za Adamu”.
2017: Jedan od najsvježijih slučajeva dogodio se prije šest godina u Sen Deniju u Parizu, kada je Teo Luhaka kazao kako je u policiji doživio rasističke uvrede, a da je potom silovan. Ulični neredi su potrajali skoro dvije sedmice.
