Mediji su 14. januara saopštili da je Vlada, kao predstavnika države, u Upravni odbor Univerziteta Crne Gore imenovala nikšićkog paroha dr Nikolu Marojevića. Dosta oskudni podaci o dr Marojeviću se mogu naći na sajtu Matice srpske u Crnoj Gori, gdje je navedeno da su mu ,,oblasti interesovanja: pastirsko bogoslovlje, hrišćanska pedagogija, hrišćanska antropologija“. Rukovodi izdavačkom službom Eparhije budimljansko-nikšićke. Nema detaljnijih podataka o obrazovanju, sem da je stekao titulu doktora bogoslovskih nauka, pod mentorstvom prof. dr Borisa Brajovića a na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu „Sveti Vasilije Ostroški“ u Foči Univerziteta u Istočnom Sarajevu. Očigledno je da je dr Marojević, kao paroh, crkvena osoba koja ,,radi“ ili služi u crkvi SPC.
U slučaju ovog imenovanja Vlada je pogazila Ustav Crne Gore, a SPC apostolska pravila.
Vlada je imenovanjem dr Marojevića pogazila član Ustava o odvojenosti države i vjerskih zajednica. Dr Marojević, kao crkvena osoba, ne može biti predstavnik države u Upravnom odboru, niti ga država može predlagati i birati u svoje institucije. Dr Marojević ne može biti angažovan u državnom poslu i instituciji jer je njegova vjerska zajednica odvojena od države.
Nešto slično se desilo 2005. i kod naših susjeda kada je kao predstavnik svih crkava i vjerskih zajednica tada episkop Porfirije, ne prijedlog Skupštine, izabran za člana Savjeta Republičke radiodifuzne agencije, da bi ga Savjet 2008. izabrao za svog predsjednika.
Vlada Crne Gore, sa zakašnjenjem od dvadeset godina, ,,kopira“ odnos države i crkve u susjednoj državi.
Može li neko da zamisli, a bilo bi ekvivalentno ovom slučaju sa dr Marojevićem i episkopom Porfirijem, da SPC, recimo, za člana crkvenog suda imenuje ministra pravde iz Krivokapićeve Vlade ili da SPC imenuje premijera Krivokapića u neko od crkvenih tijela.
13
Što se tiče SPC i njenog paroha dr Marojevića, SPC bi morala da poštuje kanone i apostolska pravila. Dva apostolska pravila kažu da crkvena osoba mora biti raščinjena ako prihvati svetovni posao.
Evo pravila: ,,Šesto pravilo: Episkop ili sveštenik ili đakon neka se ne bave svetovnim poslovima. Ako to čini, neka se svrgne. i 81. pravilo: Rekli smo da episkop ili sveštenik ne treba da se bavi javnim upravama, nego samo da se bavi crkvenim poslovima. Svako ko tako ne postupa neka se skloni, ili da prestane sa time, ili, u suprotnom, neka bude svrgnut jer po zapovijesti Božijoj, niko ne može služiti dva gospodara (pogl. Mt. 6, 24)“.
SPC ova pravila nije poštovala 2005. u slučaju Porfirija, tako da je malo vjerovatno da će ih SPC poštovati i u slučaju paroha dr Marojevića.
Ne treba zaboraviti da na UCG imamo profesore sveštenike, sveštenike v. d. direktore naših obrazovnih ustanova kao i pokušaj imenovanja sveštenika za direktora Nacionalne biblioteke Crne Gore ,,Đurđe Crnojević“.
Začuđuje ćutanje akademske zajednice UCG o prvom slučaju u istoriji UCG da im u Upravnom odboru sjedi paroh i to kao predstavnik države. Začuđuje zato što su nedavno bili prisutni i jako glasni kada su šetali i pisali peticije u ,,odbrani svetinja“. Da li sada imaju odgovor kakva je veza ili kakva može biti između paroha i univerziteta i visokog obrazovanja?
Dakle, imamo slučaj bezakonja koji zajedno čine Vlada Crne Gore i SPC. Ovo samo vodi u haos, rušenje i klerikalizaciju naše države. SPC polako ulazi u državne institucije i sve sfere naših života, što im omogućava Vlada koju su oni instalirali.
Na kraju, gaženje Ustava i crkvenih pravila neće biti dobro ni za državu ni za crkvu. Račun će platiti građani, prije svega naši budući akademci.
