Režiju i adaptaciju potpisuje Ana Vukotić, dramaturgiju Željka Udovičić-Pleština, saradnik – dramaturg je Rajko Radulović, za muziku je zadužen Aleksandar Radunović, a kostimografiju Lina Leković.
U glumačkoj podjeli su Dejan Ivanić, Ana Vujošević, Marija Maša Labudović, Vule Marković, Goran Vujović, Jelica Vukčević i Vukan Pejović.
Prema riječima rediteljke Vukotić i dramaturškinje Udovičić-Pleštine, ova predstava objedinjuje dvije jednočinke kojima su narativne linije, motivi pa i zapleti povezani glavnim muškim, ali i prozvanim iz prošlosti ženskim likovima, oni su pokretači radnje i naša rediteljsko-dramaturška inspiracija.
“Drame su formalno-dramaturški odvojene cjeline, no one su ipak povezane upravo tim likovima čije sudbine nesmetano prelaze iz jedne drame u drugu.
Svaka od žena koja je došetala ima svoj problem, svoju priču, svoj način borbe sa životom pokazujući okruženje u kojem žive kao još uvijek dominantno muško društvo. Krhotine tih života stvaraju mozaik ove predstave”, naglašavaju one.
No, kako dodaju, ni muški protagonisti ne prolaze olako.
“Njima je ostavljen izbor: oni svojim odabirom ili odustaju od vlastite savjesti koja umjesto posljednje instance postaje tek ona polazna ili biraju da budu onaj dio licemjerne zajednice kojoj pripadaju, u kojoj egzistiraju po uvriježenoj uvrnutoj logici stvari, onoj na čija su nepisana pravila usmjereni, navikli da se ljudska priroda izopačuje kad se nađu u raskoraku savjest i gubitak. Utopiju zamjenjuju novac, nedostatak ljubavi ili pak narcisoidna samoljubivost”, zapisale su Vukotić i Udovičić-Pleština.
Ističu da su humorom osjenčene situacije i duhoviti dijalozi prepoznatljivi svakome, gotovo tipski, a otvaraju i s lakoćom i fluidnošću donose velike, opšte teme koje proizlaze iz same radnje.
“Pojedinačne sudbine koje uprkos humornim, ironijskim intervencijama skrivaju lične tragedije, postaju jasni odrazi globalnih problema i stvaraju sliku svijeta u kojem živimo, gdje se otvaraju i drugi vječni motivi naše sadašnjosti poput korupcije, kriminala, licemjerja, poslušnosti i karijerizma unutar društveno političkog konteksta”, napominju one.
I na kraju, kako kažu, posebno inspirativno u dramaturškom prosedeu je poigravanje i detektovanje šta je stvarnost, a šta fikcija, gdje je istina i gdje je laž.
“Miješanje vremena, mjesta zbivanja i percepcija stvarnosti različitih likova otvara prostor koji se odriče realizma tražeći u pukotinama dramskog pisma unutrašnje svjetove naših junaka koji mogu pobijediti svaki realitet. Pozornica postaje poprište obračuna stvarnosti i mašte, mjesto susreta živih i mrtvih”, zabilježile su rediteljka Vukotić i dramaturškinja Udovičić-Pleština.
Druga faza proba i premijera predstave “Obožavateljka” planirani su za jesen.
